‘De Clubsupporter zit weldra in een hypermodern stadion, droomt over BeNeLiga-affiches en belegt’

Tweewekelijks verschijnt hier de column van Imke Courtois. Deze week heeft ze het over de beursgang van Club Brugge. ‘Het collectief applaudisseren wordt weldra vervangen door de aankoop van een precies uitgekozen pakketje aandelen, gelijk aan het rugnummer van het heengegaan icoon.’

Beleggen, het ziet er altijd zeer verleidelijk uit: statische modellen die op tal van websites vereenvoudigd zijn tot een regenwolk en een stralende zon, met daartussen een minder stralende zon verdoken achter een kleine doch aanwezige wolk.

Achter het ene zit de ‘als het tegenzit-formule’, achter het andere de ‘als het meezit-formule’, met daartussen dus de neutrale markt. Meermaals weerklinkt de slogan ‘meer uit jouw geld halen’ en ‘het geld op je spaarrekening brengt niets op’ in mijn hoofd, als een soort van mantra dat geprogrammeerd werd tijdens mijn zoektocht naar… wel ja, Club Brugge op de beurs.

Nu elke blauw-zwarte supporter vluchtig de gezamenlijke spaarrekening checkt en zich voorbereidt op het gesprek aan de ontbijttafel, vraagt elke andere kleurencombinatiesupporter zich af of ook zij in de toekomst een stukje kapitaal van hun club kunnen kopen. Blauw-wit opperhoofd Ivan De Witte lijkt niet enthousiast, meer zuidelijk van Gent wordt er nagedacht over obligaties.

Tottenham Hotspur beet de spits af in 1983, het jaar waarop ITV en BBC besloten om enkele competitiewedstrijden live uit te zenden. De start van het opbod voor de tv-rechten, de miljoenenbusiness die de Premier League 37 jaar later verplicht om te blijven voetballen tijdens een pandemie. Manchester United ging in 1991 de Londense beurs op, verdween weer even in 2005 en keerde terug in 2012, maar dan in New York. Het betrouwbare Ajax, Oude Dame Juventus, Dortmund, AS Roma en tal van andere clubs in Europa volgden. Voetbal is niet langer enkel passie en traditie, het is ook pure business: grote investeerders aantrekken, kapitaal ophalen, transfers, merkbekendheid en dus ook beursgang… En dat is exact wat Bart Verhaeghe doet.

De blauw-zwarte supporter is terecht fier op de club van Bart Verhaeghe. Er werd stevig gewerkt aan de interne structuur en strategische visie, de jeugdacademie levert Charles De Ketelaere-talenten op en de huidige sportieve resultaten zijn zowel het gevolg als de stuwing van de club.

Met de komst van het nieuwe stadion met half doorzichtige textielwand, voorzien van de nieuwste geluids- en verlichtingstechnieken, wordt de hunkering naar een volgepropt voetbalstadion alleen maar groter en kleurt de toekomst blauw-zwart.

Het zogenaamde prospectus wordt vervangen door de koppen in de Belgische kranten, de argumentatie gevoed door veelbelovende cijfers, het domineren in eigen competitie – zelfs met plan C – en de goede uitstraling van de club. Voor een beursdebutant voldoende om de stap naar het beleggen te zetten.

Talenten kunnen benen breken, de transfermarkt is zeer grillig, andere ploegen werken hard aan een wederopstanding of inhaalmanoeuvre, de VAR werkt soms tegen of is afwezig, de IFAB wijzigt wekelijks de handsregel en velden zijn vaak bespeelbaar voor de hardwerkende voetballer uit Eupen en soms onbespeelbaar voor de technische voetjes van Noa Lang. Kortom, sportieve successen laten zich niet gemakkelijk voorspellen en probleemloos analyseren als een klassiek bedrijf. Maar wat maakt het uit, het sentiment overstijgt het rendement.

De beurs is de plaats waar vraag en aanbod, supporter en bestuurder anno 2021 zullen samenkomen. Het collectief applaudisseren wordt weldra vervangen door de aankoop van een precies uitgekozen pakketje aandelen, gelijk aan het rugnummer van het heengegaan icoon. Bibi de beer zal hopelijk nooit symbool staan voor een Brugse berenmarkt en zal indien nodig vervangen worden door een stier. Kortom, de blauw-zwarte supporter zit weldra in een hypermodern stadion, droomt over BeNeLiga-affiches en belegt.

Als ware ‘beursleek’ ben ik nog geen stap verder en als neutrale kijker neemt mijn sentiment niet over. Maar als voetballiefhebber kan ik alleen maar toejuichen dat Club Brugge blijft zoeken naar ontwikkeling, vooruit denkt en naar Europese aansluiting zoekt. Aan de andere ploegen om te volgen.