Coach Will Still: ‘Ik beschouw spelers als normale mensen, niet als vetbetaalde dommeriken’
Op zijn 24e was Will Still al voetbaltrainer, op zijn 31e is hij internationaal bekend als coach van Stade de Reims in de Franse Ligue 1.
Zeventien wedstrijden zonder nederlaag: dat speelde de Brits-Belgische coach Will Still klaar met de Franse eersteklasser Stade de Reims. Toen daar tegen Olympique Marseille een eind aan kwam, baalde hij. En tegelijk was hij opgelucht: de hype was voorbij. ‘Ik heb liever niet dat ze over mij praten’, vertelde Will Still twee jaar geleden al, toen hij na het vertrek van Hernán Losada naar de VS trainer werd van Beerschot. Vandaag steekt Still ook graag de grens weer over, om na de vrijdagse training met zijn oude vrienden op provinciaal niveau zaalvoetbal te spelen. ‘Zo blijf ik voeling houden met het échte voetbal.’ Het is bijna een paradox voor een man die zo lang moeite heeft gedaan om opgemerkt te worden.
Ik beschouw spelers als normale mensen, niet als vetbetaalde dommeriken.
Ad interim
Een carrière als profvoetballer was niet voor hem weggelegd, zo blijkt al snel. Dus leert Still in het Britse Preston alle aspecten van het spelletje, van marketing tot videoanalyse. Vooral met dat laatste, op dat moment veel meer ingeburgerd over het Kanaal dan in België, wil hij in zijn thuisland aan de slag. Maar Still vangt overal bot. Tot hij aanklopt bij STVV, waar hij ooit nog in de jeugdreeksen speelde. Coach Yannick Ferrera wil hem de kans geven waarop hij zelf veel te lang had moeten wachten: ‘Ik vond het wel knap dat hij me dat durfde te vragen. Niet iedereen heeft zo veel lef.’
Enkele dagen voor de Truienaars in 2014 aan de competitie in 1B beginnen, filmt en analyseert Still een vriendschappelijke wedstrijd van Virton, hun eerste tegenstander. STVV wint de match en Still krijgt een contract van 1300 euro bruto. Ferrera betaalt zijn verplaatsingen en maaltijden tot het eind van het seizoen. En wanneer de coach in de zomer naar Standard verkast, neemt hij zijn jonge hulpje mee.
Het avontuur loopt slecht af, want een jaar later al wordt Ferrera ontslagen. Hij vindt snel onderdak in Mechelen, maar zijn reputatie heeft een deuk gekregen en hij mag zijn eigen staf niet meebrengen. Uiteindelijk kan Still in 2017 beginnen in de tweede afdeling, eerst bij Lierse, nadien bij Beerschot. Telkens met hetzelfde parcours: als assistent die door omstandigheden hoofdcoach ad interim wordt. De kleedkamer staat telkens pal achter hem, ook al wordt hij op het Kiel in het tussenseizoen vervangen door de meer ervaren Peter Maes. ‘Ik heb altijd dicht bij de spelers gestaan’, vertelt Still. ‘Omdat ik hen als normale mensen beschouw, niet als vetbetaalde dommeriken.’
Trainingspak
Voor het eerst krijgt Will Still aanbiedingen als T1, bij Eupen en FC Eindhoven in de Nederlandse tweede afdeling. Toch kiest hij opnieuw voor een job als assistent, bij Stade de Reims, dat hem bijzonder charmeert. ‘Zij hadden zelfs mijn matchen met Lierse onder de loep genomen. Dat was echt indrukwekkend.’ Maar hij mist zijn sociaal leven en zijn vrijdagse futsalwedstrijdjes in België en keert terug naar ons land – tot ongenoegen van de Fransen. Still doet het seizoen uit bij Standard, dat buiten de top acht eindigt en alleen maar vriendschappelijke wedstrijden meer speelt. Wanneer Oscar Garcia, de coach van Reims, hem vraagt om terug te keren, gaat hij daarop in.
Maar dan krijgt Garcia familieproblemen en neemt Still het nog maar eens over als T1. Aanvankelijk voor vijf wedstrijden, tot de competitie onderbroken wordt voor het WK in Qatar. Maar omdat hij in die wedstrijden 9 op 15 behaalt, mag hij blijven. Garcia is daar niet mee ingenomen, de spelers wel. Zij voelen zich veel beter in het spelsysteem van de Belg. ‘Ik geef hen graag veel verantwoordelijkheid bij de uitvoering van ons plan’, zegt de man, die niet in maatpak of jeans maar in trainingspak op de club verschijnt. ‘Dat wil niet zeggen dat ze zomaar wat mogen doen. Maar als ze de redenen van een bepaalde tactiek begrijpen, zullen ze die ook beter uitvoeren.’
Still debuteerde als videoanalist, en dat zegt veel over zijn tactische bekwaamheid. In Frankrijk wordt Stade de Reims dan ook omschreven als een lastige en goed voorbereide tegenstander. Will Still waardeert het compliment, al houdt hij vol dat hij ‘soms gewoon ook maar wat aanmoddert’.