Nu Club Brugge zeker is van de Play-off, rijst de vraag wie volgend jaar het roer moet overnemen. Interim-coach Rik De Mil is een optie, maar Club kijkt ook verder.
Stromen er volgend jaar nog meer jonge talenten door naar de A-kern? Op die vraag antwoordde Rik De Mil resoluut ‘ja’ in de ja/nee-rubriek van het Canvasprogramma Extra Time. Dat is geen verrassing voor wie de afgelopen weken de selecties van Club in de gaten hield. Steeds meer jongeren kregen hun kans, onder meer omdat De Mil natuurlijk goed kon inschatten wie er klaar voor was. Hij was tot voor kort nog trainer van Club NXT, de belofteploeg van de landskampioen. Hij klonk vastberaden in zijn antwoord, maar het is nog maar de vraag of het Brugse bestuur daar ook zo zeker van is.
Een nieuw gok?
Het was allesbehalve een rustig seizoen voor al wie een boontje heeft voor blauw-zwart. Terwijl het in de Champions League soms allemaal vanzelf leek te gaan, liep het in de competitie veel minder vlot. Carl Hoefkens, die aan het seizoen begon als T1, moest al snel plaats ruimen voor Scott Parker. Een gok van voorzitter Bart Verhaeghe, die gecharmeerd was door de Brit. Die sprong in het duister leverde een van de grootste miscasts op van de afgelopen jaren op. Om het seizoen toch nog enigszins te redden nam De Mil ad-interim over. Hij deed dat met verve: Club ging weer beter voetballen, slikte maar één tegengoal en wist zich op miraculeuze wijze nog bij de top vier te hijsen.
De keuze voor De Mil was aanvankelijk een tijdelijke noodoplossing. De zoektocht naar een coach had niet gebracht wat het bestuur had gehoopt. Alfred Schreuder, die Club vorig jaar nog de titel schonk, leek even te azen op een terugkeer. Volgens sommige media was de deal zelfs beklonken, maar toch ging die niet door. Om niet volledig kopje-onder te gaan in de competitie werd er dan maar voor een tussenpaus gekozen.
Die deed het voortreffelijk en dus staan Verhaeghe en co voor een moeilijke keuze. Moet De Mil volgend jaar de kans krijgen om Club weer naar de top te brengen? Als de Play-off ook uitdraait op een succes, dan zal die mogelijkheid zeker overwogen worden. Maar het blijft een risico: als De Mil het niet zou waarmaken als T1, speelt Club alweer iemand kwijt die uit de eigen rangen naar boven is geklommen, net als Carl Hoefkens vorig jaar. Bovendien wil De Mil stevig focussen op de jeugd, maar voor de landskampioen is dat misschien geen prioriteit. Na zo’n wisselvallig seizoen lijkt het alvast een gok om volop in te zetten op die jongens.
Twee types op de radar
Als het De Mil niet wordt, wie dan wel? De twee namen die bovenaan het lijstje staan van het Brugse bestuur zijn die van Karel Geraerts (Union) en Ronny Deila (Standard). Twee coaches die met hun respectievelijke ploegen knap werk leverden. Geraerts verrichtte Europese wonderen en zit nog steeds op titelkoers, Deila slaagde erin om het zwalpende standard weer naar een fatsoenlijke positie in het klassement te loodsen en heeft nog zicht op een ticket voor de Conference League.
Beide heren zijn winnaarstypes, die een grote nadruk leggen op de mentaliteit. Mannen die zowel de spelersgroep als de fans kunnen meetrekken in een verhaal. Die eigenschappen doen de Brugse top likkebaarden, zeker na de passage van Scott Parker. Die slaagde er absoluut niet in om de spelers warm te maken voor zijn plannen.
Een hoog aangeschreven buitenlander is ook nog steeds een optie. Het is geen geheim dat Club ook Europees het elan wil krijgen van een topclub en dan staat een buitenlandse naam met faam natuurlijk mooi. Een van de kandidaten met wie er al (weliswaar kortstondig) contact zou zijn geweest is Ole Gunnar Solskjær. De Noor stond een tijd geleden nog voor de dug-out van de Engelse topclub Manchester United en is nog steeds op zoek naar een nieuwe uitdaging. Een samenwerking lijkt er vooralsnog niet te komen, maar het is wel opmerkelijk dat een Belgische club met trainers van dat kaliber verkennende gesprekken kan voeren.
Realitycheck
Blauw-zwart oogt net iets minder aantrekkelijk dan de voorbije jaren. Ten eerste is de kans groot dat er volgend jaar geen Champions Leaguevoetbal te zien zal zijn in Jan Breydel. Doorgaans is dat wel een factor die meespeelt om een grote vis te overtuigen.
Ten tweede zijn er ook heel wat vraagtekens over de kern van volgend jaar. Flankaanvaller Tajon Buchanan zou al een akkoord hebben met Inter Milan, Noa Lang moet ook eindelijk die stap naar een grote competitie zetten en op bank zitten een aantal spelers die daar in hun eigen ogen niet thuishoren. Roman Yaremchuk en Dedryck Boyata vielen afgelopen seizoen elk op hun eigen manier een beetje door de mand. Niet toevallig twee grote transfers van vorige zomer.
En dan is er het financiële plaatje. Club mist wellicht de Champions League, de transfers (van 20 miljoen) renderen nauwelijks en het stadiondossier blijft een kopzorg. Daarom zal er net iets zorgvuldiger moeten worden omgegaan met het beschikbare geld. Lees: niet meer uitgeven dan wat er binnenkomt. Ondanks de stevige fundamenten die Club Brugge heeft opgebouwd, staat het dus voor het eerst sinds lang nog eens voor een scharniermoment. Wie daar de leiding in moet (of wil) nemen, blijft de grootste vraag.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier