Champions League-finale: boezemvrienden Kevin De Bruyne en Romelu Lukaku tegen elkaar
De wederzijdse appreciatie is groot en ooit deelden ze zelfs een appartement, maar zaterdag kan er maar één winnen. Kevin De Bruyne (Manchester City) kijkt zijn boezemvriend Romelu Lukaku (Inter Milaan) in de ogen tijdens de Champions Leaguefinale.
De achtste finale van het WK in Brazilië, 2014. De Rode Duivels spelen de Verenigde Staten van de mat, maar de bal wil er maar niet in. Een goal van Kevin De Bruyne in de verlenging, na een pass van Romelu Lukaku, en daarna een van Lukaku, op assist van De Bruyne, bezegelen de match. De andere Duivels willen de doelpuntenmakers in de armen vliegen, maar beseffen tijdig dat de twee een andere viering hebben gepland. De Bruyne en Lukaku stappen traag naar elkaar toe. Hun handen verstrengelen, rechterarm in de lucht, hoofd naar beneden, wijsvinger omhoog. Wat het verhaal is achter dat aparte gebaar weten alleen zij. ‘Het heeft geen betekenis, het is gewoon onze handshake’, reageerde De Bruyne, laconiek als altijd. Zijn manier om te zeggen: het zijn jullie zaken niet. Sindsdien hebben ze al vijf keer op die manier een goal gevierd, telkens als ze samen een belangrijke match doen kantelen.
Het zijn allebei voetmaniakken, bezeten op het spelletje.
Zaterdag treffen de twee boezemvrienden, intussen allebei dertigers, elkaar in de finale van de Champions League. De Bruyne als draaischijf van favoriet Manchester City, Lukaku wellicht als supersub die in de tweede helft het verschil moet maken voor Inter – tenminste, als de Italianen de match tot dan spannend kunnen houden.
De band tussen de twee Belgen ontstond op een flat in Londen. Weinig mensen weten het, maar De Bruyne en Lukaku hebben een maand samengewoond: in de zomer van 2013, nu tien jaar geleden. De prille twintigers hebben een droomtransfer naar Chelsea versierd, maar die pakt voor beiden slecht uit. Het Chelsea van de Russische oligarch Roman Abramovitsj werpt een breed net uit op de transfermarkt. Alle jonge voetballers met potentieel zijn welkom: breekt er één door, dan betaalt dat meteen het transfergeld van alle andere transfergokken terug. De Belgen zijn er geen prioritaire spelers. Chelsea heeft aan RSC Anderlecht 15 miljoen euro betaald voor Lukaku, en 9 miljoen aan KRC Genk voor De Bruyne. Peanuts, achteraf bekeken. De Bruyne en Lukaku snappen dat er weinig perspectief is. Daarom belanden ze samen in dat appartement, dat eigendom is van Chelsea. Zo is er geen gedoe met huisbazen als ze vertrekken.
In de zomer van 2013 zwaait trainer José Mourinho de plak bij Chelsea. Eden Hazard wordt er dat seizoen clubtopscorer, maar de andere Belgen liggen bij de Portugees niet in de bovenste lade. Na een voorbereidingscampagne waarin duidelijk wordt dat ze amper in Mourinho’s plannen voorkomen, vragen De Bruyne en Lukaku om uitgeleend te worden. De coach trapt stevig na. De Bruyne noemt hij ‘een verongelijkt kind dat op training liep te mokken’, Lukaku vindt hij ‘te laf om de strijd aan te gaan’. Het is de vlucht vooruit, want binnen Chelsea is niet iedereen het ermee eens dat de jonge Belgen worden buitengejaagd. Hoofdscout Piet de Visser, een Nederlander die het oor heeft van Abramovitsj, geeft te verstaan dat de club twee spelers met een gouden toekomst eruit heeft gezet. De Visser, in de jaren zeventig trainer bij RWDM, kent de Belgische toppers al van toen ze nog de baard in de keel moesten krijgen. Ook Eden Hazard en Thibaut Courtois komen op zijn voorspraak naar Chelsea. Hij legde de eerste contacten toen ze 14 jaar waren. Het liefst van al had De Visser Mousa Dembélé binnengehaald, volgens hem het grootste talent van een geweldige generatie Belgische voetballers.
NBA en r&b
In dat korte dieptepunt van hun carrière, onder de knoet van Mourinho, vinden Lukaku en De Bruyne elkaar. Het lijken twee tegengestelde persoonlijkheden – Lukaku uitbundig en extravert, De Bruyne teruggetrokken en onderkoeld – maar ze hebben veel met elkaar gemeen. In hun Londense appartement zijn er twee constanten: de televisie toont NBA-basketbal en er spat hiphop uit de boxen. De twee Belgen zijn halve Amerikanen, verslingerd aan basketbal en Amerikaanse straatmode. Ze gaan altijd met vakantie in de Verenigde Staten, meestal in Californië. Maar vooral in hiphop en r&b zijn de twee fanatiek. Allebei namen ze met jeugdvrienden rapvideo’s op, Lukaku schreef zelfs enkele teksten. De Bruyne is een grote fan van Drake. Er bestaat een foto van de Rode Duivel met zijn idool, tegen zijn karakter in wat bedremmeld. Lukaku houdt van Tupac Shakur en heeft een haast encyclopedische kennis van jarennegentighiphop. De spits zeulde een tijdlang een eigen dj-deck mee naar de nationale ploeg. Met rapper Jay-Z gaf hij een dubbelinterview aan La Gazzetta dello Sport.
Jay-Z is eigenaar van pr-firma Roc Nation. Lukaku tekende eerst bij Roc Nation, vervolgens overtuigde hij zijn vroegere flatgenoot. Beide Rode Duivels voelden zich destijds flink gerold door hun makelaars. Ze besloten iemand voor de pr te zoeken, maar de voetbalcontracten voortaan zelf te regelen. Bij Manchester City vielen ze omver toen De Bruyne zijn recentste contract zelf kwam onderhandelen. Lukaku bekijkt het transfer per transfer: hij gaat tijdelijk in zee met wie hem kan binnenloodsen bij de club van zijn voorkeur. Schrik niet als de twee Duivels, via Roc Nation, hun laatste voetbaljaren doorbrengen in de Amerikaanse MLS – al schijnt er bij Lukaku een vlam te branden voor een terugkeer naar Anderlecht.
Sinds de Rode Duivels bij Roc Nation zitten, zijn individuele interviews met Belgische journalisten niet meer mogelijk: er valt weinig mee te winnen. De Amerikanen weten hoe ze sterren moeten afschermen. Laatst raakte, haast toevallig, bekend dat Lukaku een tweede kind heeft. Houd dat maar eens geheim in een tijd dat iedereen een hogeresolutiecamera op zijn telefoon heeft. Het gerucht gaat dat hij een relatie heeft met popster Megan Thee Stallion, eveneens klant bij Roc Nation. Paparazzi schoten foto’s van de twee op het huwelijk van Inter-speler Lautaro Martínez. De Bruyne vinden de tabloids amper interessant. Al negen jaar samen met zijn Michèle, nooit een onvertogen woord, geen dronken uitspattingen of extravagante luxeauto’s. De Bruyne leeft graag discreet. Toen zijn makelaar hem op een zeer exclusieve Mercedes trakteerde, werd hij al in de eerste week achtervolgd op de snelweg: fans hadden hem herkend. Hij ruilde de Mercedes in voor een bescheidener exemplaar, met getinte ruiten. Maar De Bruyne leeft niet zo afgeschermd als Lukaku. Tot een paar jaar geleden kon je hem en zijn vrienden spotten in de binnenstad van Hasselt, spaarzaam gecamoufleerd met een grote pet en baggy kleren. Nu hij kinderen heeft, komt dat er niet meer van.
Zwitsers horloge
Het voornaamste raakpunt tussen Lukaku en De Bruyne is natuurlijk dat het absolute voetbalmaniakken zijn, bezeten op het spelletje. Hij geeft niet altijd die indruk, maar ook De Bruyne is erg geïnteresseerd in tactiek, iets wat zelden voorkomt bij spelers die technisch zo begaafd zijn. Dat vuurtje heeft zijn trainer Pep Guardiola aangewakkerd. De Bruyne ziet sneller dan andere spelers waar de ruimte ligt en weet dat met loepzuivere passes optimaal uit te buiten. Guardiola heeft hem aan het verstand gebracht dat ook zijn medespelers moeten begrijpen wat hij van plan is. Voetbal blijft een ploegsport. Een elftal moet als een Zwitsers horloge in elkaar passen vooraleer het genie van De Bruyne maximaal rendeert. Simpel is dat niet. Manchester City heeft er jaren voor nodig gehad. Bij de nationale ploeg loopt het onvermijdelijk stroever. Zodra De Bruyne rood begint aan te lopen en te gesticuleren, doet de coach er goed aan om in te grijpen. Roberto Martínez wist wat te doen wanneer De Bruyne zich begon te ergeren: spelers wisselen.
Lukaku is, nog meer dan De Bruyne, een echte voetbalnerd die tien matchen per weekend zou bekijken als je hem liet doen. Louter met zijn kracht en snelheid zou een mannetjesputter als Lukaku zich aan de top kunnen handhaven, maar hij denkt ook veel na over looplijnen, inschuiven, restverdedigingen en andere tactische finesses waar de gemiddelde fan weinig van snapt. De Rode Duivels konden bij de Voetbalbond een versnelde trainerscursus volgen. Ironisch genoeg heeft Lukaku, de tactische bolleboos bij de Duivels, zijn diploma nog niet. Hij vond de tijd niet om zijn stages in te plannen, tussen de transferzorgen en de blessures door. Zijn gezinsuitbreiding zal er ook wel iets mee te maken hebben. De Bruyne coachte als stage de u14 van Manchester City. De voetbalacademie van City stond op haar kop telkens als de Belg zijn opwachting maakte: ‘De Brojne’ is een wereldster in Manchester. De aspirant-coach won met zijn pupillen een gereputeerd jeugdtoernooi. Er moet natuurlijk nog veel gebeuren voor het zover is, maar de Rode Duivels op het WK van 2034 met in de dug-out coach Lukaku en zijn assistent De Bruyne: het kan.
Troost
De Bruyne wist zijn carrière uit te bouwen zoals de betere NBA-basketballers. Hij is bij Manchester City een franchise player: een speler die jaren blijft en rond wie de club de ploeg bouwt. Lukaku is daar niet in geslaagd. Niet bij Chelsea, de club waar hij in zijn jeugd van droomde, en nadien mislukte het ook bij Manchester United. José Mourinho coachte de Mancunians toen Lukaku er aankwam. De Portugees bleek zijn eerdere kritiek op Lukaku compleet te zijn vergeten. Lukaku begon uitstekend bij United, maar daarna lukte niets meer: twaalf matchen zonder goal, terwijl de club wegzakte in het klassement. De fans jouwden de Belg uit. Uitgerekend De Bruyne nam het voor hem op. ‘Lukaku zal 20 à 25 goals per seizoen maken voor United. Hij werkt in een waanzinnig tempo af en hoort bij de beste spitsen ter wereld’, postte De Bruyne op social media. Een City-speler die in de bres springt voor een sukkelende collega bij de aartsrivaal: ongezien in Manchester, de twee supportersgroepen zijn als water en vuur. Maar De Bruyne had het mis. Lukaku kreeg de motor niet aan de praat en Mourinho werd nog voor de winterstop ontslagen. Zijn vervanger offerde Lukaku op. Die vertrok naar Inter, waar hij kampioen van Italië werd. De aanvaller is intussen opnieuw eigendom van Chelsea en wordt nu uitgeleend aan Inter. Bij beide clubs lijkt hij volgend seizoen niet welkom, omdat ze respectievelijk te veel en te weinig geld hebben. Chelsea is overgenomen door de dolle miljardair Todd Boehly, die voetbalsterren verzamelt als waren het Paninistickers. Boehly geeft liever nog eens een paar honderd miljoen euro uit dan dat hij een speler een tweede kans biedt. Inter zit op zwart zaad nu blijkt dat hoofdsponsor DigitalBits, dat handelt in cryptomunten, zijn verplichtingen niet kan nakomen.
Als hij zaterdag de Champions League wint, wordt het een ander verhaal, maar misschien had Lukaku beter een andere transferpiste gekozen. Ernstige Italiaanse journalisten meldden destijds dat Manchester City informeerde naar de Belgische spits. Hoe concreet die interesse was, valt niet te zeggen. Was Lukaku plan B indien Erling Haaland niet kwam? Of was het een schijnmanoeuvre om de transfersom van Haaland te drukken? Zo’n schimmenspel wordt bij grote transfers wel vaker opgevoerd. Pep Guardiola en Lukaku: het lijkt niet de vanzelfsprekendste combinatie, maar de Spaanse coach heeft die handshakes tussen ‘Big Rom’ Lukaku en ‘King Kev’ De Bruyne ongetwijfeld ook gezien wanneer ze samen weer eens onstuitbaar waren bij de Rode Duivels. ‘Niemand snapt mij zoals Kevin’, zei Lukaku eens. ‘Ik ken geen spits die zich beter vrijloopt’, riposteerde De Bruyne. Een van de grootste hits van hun pr-man Jay-Z heeft als titel Roc Boys (And the Winner Is…), met de tekst: ‘I wish for you a hundred years of success but it’s my time.’ Voor een van de Roc Boys eindigt het zaterdag in tranen. Een paar dagen na de finale treffen de twee elkaar opnieuw in de kleedkamer van de nationale ploeg, en nu al staat vast dat de winnaar de verliezer zal troosten.
