Beste Noord-Amerikaanse spelers ooit in de Jupiler Pro League: onze top 10

Wie zijn, per werelddeel, de beste 10 voetballers die ooit in de Belgische eerste klasse voetbalden? Sport/Voetbalmagazine brengt de komende weken een top 10. Deze week: Noord-Amerikaanse voetballers.

Stel onderaan jouw top drie samen!

10 Michael Klukowski

Samen met Manasseh Ishiaku kwam Michael Klukowski in januari 2005 over van La Louvière naar Club Brugge. De Nigeriaanse spits bleek een mislukking, maar Klukowski was een schot in de roos. Als opvolger van Peter Van Der Heyden dweilde hij onophoudelijk de linkerflank af. In 175 wedstrijden voor blauw-zwart was hij goed voor 10 assists.

9 Oscar Duarte

De bonkige verdediger kwam in januari 2013 over van Deportivo Saprissa, een topclub in zijn thuisland. Hij wilde de Costa Ricaanse versie van Gerard Piqué worden, maar dat bleek iets te hoog gegrepen. Belandde na zijn Brugse periode (114 wedstrijden, 9 goals, 6 assists) wel in Barcelona, zij het bij Espanyol.

8 Andy Najar

Het verhaal van de Hondurese rechtsachter bij Anderlecht begon veelbelovend. In zijn eerste seizoen bij paars-wit – 2013/14 – was hij vanaf december basisspeler en had hij een belangrijk aandeel in de voorlopig voorlaatste titel van Anderlecht. Het jaar erop bevestigde hij, maar in het daaropvolgende seizoen scheurde hij een kruisband. Dat was het begin van een calvarietocht die tot vandaag duurt. Najar is intussen 27.

7 Sacha Kljestan

De flegmatieke Amerikaan met de pornosnor was vijf seizoenen lang een vaste waarde op het middenveld van Anderlecht. Geen show, maar rustige vastheid. De eerste weken had hij wat moeite met de aanpassing aan het Brusselse leven en at hij op restaurant alleen ‘croque-monsieurs’. Maar nadat hij zijn Frans wat bijgespijkerd had, werd hij verzot op ‘la vie bruxelloise’.

6 Guillermo Ochoa

De Mexicaanse Jean-Marie Pfaff – qua haarsnit toch – streek in de zomer van 2017 in Luik neer. Een heuse stunt, want Ochoa was, en is nog altijd, een superster in zijn eigen land. Hij kwam over van de Spaanse eersteklasser (en degradant dat seizoen) Granada en velen beschouwden zijn transfer naar een Belgische club dan ook als ‘een stap achteruit’. Maar voor Standard was zijn komst zeker een stap vooruit.

5 Leon Bailey

De jonge Jamaicaan belandde in de zomer van 2015 bij KRC Genk na een zwerftocht door Europa met zijn stiefvader Craig Butler en zijn stiefbroer Kyle. Meteen werd duidelijk dat de Limburgers een goudklompje in handen hadden. Na zijn eerste seizoen bij blauw-wit werd hij al meteen verkozen tot Jonge Profvoetballer van het Jaar, voor Youri Tielemans en Wilfred Ndidi. Een half seizoen later plukte Bayer Leverkusen hem weg uit de Luminus Arena, voor ongeveer 15 miljoen euro.

4 Oguchi Onyewu

De Amerikaanse reus staat in Italië bekend als ‘de man die Zlatan een gebroken rib bezorgde’. De twee speelden tien jaar geleden samen bij AC Milan en konden elkaar niet luchten. Dat leidde tot een relletje op training, waarbij de Zweed aan het kortste eind trok. Om maar te zeggen: met Oguchi viel niet te lachen. The Terminator was een van de sleutelpionnen bij het Standard dat twee keer op rij kampioen werd (2008 en 2009).

3 Jonathan David

Alleen geitenhoeders in het Zwitserse hooggebergte hebben vermoedelijk nog nooit van Jonathan David gehoord. De Canadese jongeling is dé revelatie van de Jupiler Pro League. De telefoon in de Ghelamco Arena staat roodgloeiend, de topclubs trekken aan zijn mouw. Maar wie weet? Misschien houdt de coronacrisis David nog wel een (half) seizoentje bij de Buffalo’s.

2 Bryan Ruiz

Kort van stof en enigszins mysterieus naast het veld, maar een plezier om naar te kijken. De Costa Ricaan had zijn bijnaam La Comadreja (de wezel) niet gestolen. Hij slingerde over het veld als de reïncarnatie van Robbie Rensenbrink. Zijn onversneden klasse en ongelooflijke vista bezorgden KAA Gent geen prijs, maar FC Twente heeft de enige titel uit de clubgeschiedenis (2010) wel aan hem te danken.

1 Tomasz Radzinski

Wie Tomasz Radzinski zegt, zegt Jan Koller. En omgekeerd. De twee vormden een ijzersterk aanvallend duo bij Anderlecht. De lengte van Koller en de snelheid van Radzinski deden de verdedigingen van veel clubs pijn, ook op het allerhoogste niveau. Vraag dat maar aan Gary Neville en Denis Irwin, die op 24 oktober 2000 90 minuten lang alleen maar ‘miep miep’ hoorden en na de match moesten vaststellen dat Manchester United met 2-1 verloren had in het Astridpark.

Stel onder de foto je eigen top drie samen!