De Vlaams-Brabander, die in 2017 als assistent van Hugo Broos met Kameroen de Africa Cup won, is nu hoofdcoach van Simba SC in de Tanzaniaanse miljoenenstad Dar es Salaam.
Hoe komt een Belgische coach in Tanzania terecht?
SVEN VANDENBROECK: ‘Tijdens mijn periode als bondscoach van Zambia kwam ik geregeld in contact met een bureau uit Zuid-Afrika om onze stages te regelen. Een paar maanden geleden werd een van hun medewerkers CEO van Simba SC en die man vroeg mij of ik geïnteresseerd was om bij hen hoofdcoach te worden.’
Hoe is het om daar te werken?
‘Simba SC is een grote club en erg gemediatiseerd, vooral op Instagram. Er zijn hier al een paar fake accounts van mij gemaakt met meer dan 30.000 volgers! De derby wordt gespeeld voor 60.000 supporters. Een hele belevenis.
‘Vorig jaar legde de club twee privévelden aan, één van natuurgras en één van kunstgras, waardoor we onafhankelijk zijn en zelf onze trainingsuren kunnen bepalen. Dit is een groot voordeel in Afrika.
“De voorbije weken is het erg druk geweest, met 6 wedstrijden in 18 dagen en wedstrijden op 25 en 31 december, en het zal druk blijven. Tot het einde van het seizoen spelen we nog een 40-tal wedstrijden, dus gemiddeld om de 3 à 4 dagen een wedstrijd. Het gaat snel hier (lacht).
‘Momenteel spelen we een toernooi op Zanzibar: de Mapinduzi Cup, de Revolutie Cup. Dat is een politiek gebeuren, omdat Tanzania ontstaan is uit Tanganyika en Zanzibar. Daarom worden één keer per jaar de vier beste ploegen van beide competities samengebracht om in Zanzibar onderling een extra bekercompetitie te spelen.
‘Het reizen maakt het interessant, omdat je op mooie plaatsen komt. De mensen zijn supervriendelijk en het leven is aangenaam. Je kan hier alles vinden wat wij in Europa hebben. Ik ben hier alleen, maar mijn vrouw en dochtertje komen tijdens de schoolvakanties. Ik vind dit een heel mooie en leerrijke ervaring, maar mijn ambitie blijft om in Europa aan de slag te gaan. De ambitie dit jaar is de competitie te winnen en ons nadien voor de Champions League te plaatsen.”
Wat is het grootste verschil met België?
‘De job van hoofdcoach houdt hier veel meer in dan we in België gewend zijn. Ik sta bijvoorbeeld ook in voor de logistiek en de planning van alles rond het eerste elftal. Ook wordt er gevraagd om een lijn te trekken naar U20 en U17, om coaches iets bij te brengen en om te moderniseren. Ze willen hier gaan wedijveren met Noord-Afrikaanse ploegen uit onder meer Egypte, Tunesië en Marokko en daarvoor zijn er toch nog enkele uitdagingen te overwinnen. Eerst en vooral is dat een moderne speelstijl introduceren, zonder resultaatverlies, en ondertussen een meer professionele structuur neerzetten en indien mogelijk gaan werken met tracking en videobeelden. Dat zullen we stap per stap moeten opbouwen zonder de spelers af te schrikken.
‘In Europa wordt het Afrikaanse voetbal vaak voorgesteld als een minderwaardige plaats om te werken, en qua budgetten en niveau klopt dat wel. Maar als trainer is het hier moeilijker. Je moet er je visie kunnen overbrengen op minder ontwikkelde spelers, die vaak het Engels noch het Frans machtig zijn; de juiste stappen kunnen uittekenen, zonder te snel te gaan; manieren vinden om hen verder te ontwikkelen en toch resultaat te halen. Dat is een hele uitdaging én het is heel leerrijk. Ook de druk is hier groot, misschien wel groter dan bij Anderlecht of Club Brugge.
“Er is uiteraard budget nodig om de ambitieuze plannen die hier leven te kunnen verwezenlijken. De voorzitter is bereid om te investeren, omdat hij net zoals Moise Katumbi van TP Mazembe in Congo zijn club als een project beschouwt. Ik ben er mij heel goed van bewust dat wedstrijden winnen nodig is om dit project levende te houden…’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier