Ondanks zijn succesvolle transfer naar Rennes moest Arthur Theate genoegen nemen met een bankzittersrol in Qatar. Ondertussen bevestigt de jonge Belg in Frankrijk dat hij de toekomst is van de Duivelse defensie.
Toen Stade Rennes deze zomer 19 miljoen euro uitgaf aan een verdediger die slechts voor een tweederangsteam in Italië speelde, trokken sommigen hun wenkbrauwen op. Bij de club waren ze zich bewust van het potentieel van Arthur Theate, maar zou hij zijn prijskaartje (de jonge Belg werd de zesde duurste transfer ooit bij de club) ook kunnen verantwoorden? Er is namelijk ook het verhaal van die andere Belg, Jérémy Doku, die eerder al voor 25 miljoen euro was overgekomen van Anderlecht. Met het relatieve succes dat we kennen.
Dat blijkt enkele maanden na de transfer geen issue meer te zijn. Arthur Theate is dé man in de verdediging van de Fransen en bevestigt week na week zijn potentieel. Het leidde er ook toe dat velen dachten dat bondscoach Roberto Martínez in Qatar de krullenbol een kans zou geven in de basis, maar daar kwam uiteindelijk niets van in huis. Van de nieuwe generatie is Theate nochtans een van de weinigen die het echt goed deed bij zijn club. Enkel Loïs Openda en Amadou Onana konden dat ook zeggen.
Ongeduldig in de schaduw van Vertonghen
Toch werd het niets voor Theate op het WK en hoewel hij in het openbaar geen ophef wilde maken over zijn status, was Theate niet erg gelukkig met zijn lot in Qatar. Samen met Thomas Meunier en Axel Witsel was hij een van de weinige Rode Duivels die vroeger terugkeerden van het WK. Maar zonder twijfel nog meer ontgoocheld dan die laatste twee.
De stemming bij Theate was op enkele weken tijd volledig veranderd. Waar hij begin november nog in de wolken was met zijn selectie, was hij na de uitschakeling in de groepsfase vooral uit op wraak. Voor het toernooi wist hij ook wel van de defensieve broosheid bij de Rode Duivels en was dus met veel ambitie afgereisd naar de woestijn. ‘Ik wil op het WK spelen en als ik zoveel mogelijk speeltijd kan krijgen, zal ik dat natuurlijk doen’, zei hij nog in de plaatselijke krant Ouest-France voor de afreis naar het Midden-Oosten. ‘Het is niet gemakkelijk om iemand te vervangen die zo belangrijk is als Jan Vertonghen. We gaan geen dingen forceren maar als de coach me roept, zal ik er zijn.’ Maar uiteindelijk koos de Spaanse coach dus opnieuw voor de tandem Alderweireld-Vertonghen. Een keuze waar de ex-speler van KV Oostende niet blij mee was.
Steunpilaar bij Rennes
In de komende maanden zou de situatie echter volledig kunnen veranderen met de komst van een nieuwe bondscoach. De timing is waarschijnlijk ideaal om meer verantwoordelijkheid te geven aan een speler van de toekomst die al een van de steunpilaren is geworden van een Stade Rennes dat momenteel vijfde staat in Ligue 1, tien punten achter leider PSG.
Theate is bijvoorbeeld maar één van de acht spelers die dit seizoen al alle minuten speelde in de Franse hoogste klasse. Daarnaast scoorde hij ook al twee keer en kwam 89% van zijn passes aan. Met Theate aan het roer werd de Bretoense club ook de vierde beste verdediging van Frankrijk met amper 20 tegendoelpunten in 19 wedstrijden.
De evolutie van de statistieken van Arthur Theate is opvallend als je ze vergelijkt met die van bij KV Oostende of Bologna. Bij beide ploegen, die toch minder de bal wilden, toonde hij zich veel sterker in het onderscheppen van de bal. Van een gemiddelde van 1,8 per wedstrijd bij KVO ging hij naar 1,4 bij Bologna en slechts 1 bij Rennes en de Rode Duivels. Een verklaring daarvoor is hij dat hij bij zijn Franse club en België minder rechtsreeks een aanval moet blokken dan bij zijn eerdere clubs. De man bij de bal wordt al hoger op het veld onder druk gezet, waardoor de verdediging minder in de problemen komt te zitten.
Tactisch flexibel
Tegenover die daling in het aantal intercepties is zijn passing preciezer geworden. Van 68% bij KV Oostende zit hij nu dus aan 89% bij Rennes. Bij de Fransen is hij dan ook meer aan de bal dan aan de Belgische kust. Zo verstuurde hij bij KVO 38 passes per wedstrijd, bij Rennes zit hij aan 71 per match. Door die evolutie in de stijl van zijn teams heeft hij ook aanvallend vooruitgang geboekt. Waar hij aanvankelijk nog nonchalant was bij het versturen van dieptepasses, zijn deze steeds accurater geworden. Kijk maar naar de fraaie pass die hij gaf naar Adrien Truffert waardoor die de goal kon aanbieden aan Hamari Traoré in de 1-0-winst tegen PSG.
Tegen PSG verliet Arthur Theate zijn gebruikelijke plaats om meer richting de zijkant te spelen in het tactische plannetje van coach Bruno Genesio. Theat werd zo de linkse verdediger in een driemansdefensie, ook de plaats die Roberto Martínez voor hem in petto had bij de Rode Duivels.
Zijn passes waren ongeveer even nauwkeurig als altijd met 90% al waren ze buiten de pre-assist niet allemaal erg moeilijk of lang. Aan het einde van de wedstrijd gaf hij ook toe dat hij meer ballen wegkeilde onder druk van PSG. Het is echter ook het bewijs dat hij zich tactisch snel kan aanpassen aan veranderende wedstrijdsituaties. In totaal ontzette hij vijf ballen, dit seizoen deed hij nog maar één keer beter. Bovendien onderscheidde hij zichzelf met zijn spelinzicht terwijl hij ondertussen Lionel Messi aan de praat moest houden. Theate maakte met andere woorden indruk tegen de ploeg uit de hoofdstad en is een van de zekerheden in de ploeg.
Leiderschap
Theate is altijd al zeker geweest van zijn kunnen. Bij KV Oostende kreeg hij dat vertrouwen door coach Alexander Blessin en toen hij naar het Italiaanse Bologna trok, verkondigde hij dat hij naar de Serie A was gekomen om meteen indruk te maken. Arthur Theates ambitieuze karakter heeft hem soms de reputatie opgeleverd pretentieus te zijn. In een interview vroeg zijn ex-coach bij Bologna Sinisa Mihajlovic hem bijvoorbeeld ‘nederiger te worden’. ‘Hij vond het niet leuk dat ik klaagde toen ik het veld verliet tegen Venetië’, vertelde Theate daar zelf over in Sport/Voetbalmagazine. ‘Maar hij heeft nooit iets gezegd over gebrek aan respect. Op geen enkel moment, en dat heeft hij me duidelijk gemaakt tijdens ons gesprek. Dat is het belangrijkste voor mij. Ik wil niet dat iemand aan mijn nederigheid twijfelt’, besloot Theate.
Die nederigheid zal hij wel nodig hebben om het nieuwe hoofdstuk van de Duivelse geschiedenis goed in te zetten. Of is het net dat arrogante kantje dat hem in de basis zal krijgen? De nieuwe nationale ploeg zal namelijk wel wat pit kunnen gebruiken. En dan rekenen we allemaal op Theate.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier