Twee jaar na zijn vertrek zit Massimiliano Allegri weer op de bank van Juventus, dat van zijn troon gestoten werd door Inter. Het is een duidelijk signaal dat de revolutie niet gewerkt heeft.
Op 19 mei 2019 hangt er een vreemd sfeertje in het Juventus Stadium. De vreugde om een achtste opeenvolgende landstitel maakt al snel plaats voor melancholie. Terwijl tijdens de laatste wedstrijd van het seizoen Storia di un grande amore de supporters in de oren klinkt, wordt er een belangrijke bladzijde omgeslagen. Het verhaal begon vijf jaar eerder, toen Antonio Conte, de man achter de vernieuwing van Juventus, zijn functie neerlegde en vervangen werd door Massimiliano Allegri. Op die avond van 19 mei 2019 valt er tristesse te lezen in de vochtige ogen van Allegri, de man die de Oude Dame vijf jaar op het hoogste niveau gehouden heeft. Hij verlaat Turijn na 268 wedstrijden en 192 overwinningen en behaalt daarmee het hoogste percentage van alle trainers in de geschiedenis van Juve. Hij heeft vijf landstitels in de wacht gesleept, vier Italiaanse bekers en twee supercups. Twee keer heeft hij de finale van de Champions League bereikt, wat al geleden was van 2003. Terwijl iedereen dus denkt aan een afscheid, weet Allegri al: dit is slechts een tot ziens.
Voor de vervanger van Max kondigt zich een zeer zware taak aan. Voorzitter Andrea Agnelli wil verandering. Het gonst van de geruchten dat Pep Guardiola naar Turijn zou komen, maar uiteindelijk kiest het bestuur voor Maurizo Sarri. In Italië staat die bekend om het feit dat hij Napoli drie jaar lang op een meesterlijke manier geleid heeft. Met attractief voetbal maakte Sarri van de Napolitanen geduchte concurrenten van alleenheerser Juventus. Na een jaar Chelsea, waarmee hij de Europa League won, zette heimwee hem ertoe aan om terug te keren naar Piëmont. In het noorden van de Laars, moet hij het collectief verzoenen met de individuen. Sarri is altijd een voorstander geweest van mooi voetbal, boven die resultaten. Voor hem geldt: ‘Als we goed voetbal spelen, dan amuseren we ons, en als we ons amuseren volgen de resultaten vanzelf.’ Dat werkte bij Napoli, maar de spelers van Juventus hebben zich nooit aan de ideeën van Sarri kunnen aanpassen. Of misschien kon hij zich niet aan zijn spelers aanpassen. Hoewel het seizoen eindigt met een negende titel op rij, zijn er heel wat strubbelingen die het einde van de hegemonie aankondigen. Sarri gaat er na amper één seizoen alweer vandoor. De voornaamste oorzaak zou de slechte sfeer in de kleedkamer zijn, maar ook een vroegtijdige uitschakeling door Lyon in de achtste finales van de Champions League. Dat pikten de fans van de bianconeri niet.
Allegri is niet op zoek naar een revolutie in de spelstijl, hij wil weer aanknopen met de zeges.
Dag Sarri, hallo Pirlo
Het is dé sensatie van de zomer van 2020 in Piëmont: Andrea Pirlo, die net zijn trainersdiploma had behaald, komt aan het hoofd van de eerste ploeg. Velen zijn sceptisch over zijn komst en het dient gezegd dat het een gewaagde gok is. De teugels van een club als Juventus in handen geven van een onervaren trainer, daar is lef voor nodig. De idee van Agnelli is om een nieuwe voetbalvisie te introduceren bij een ploeg die aan snelheid heeft ingeboet. Op de persconferentie bekent Il Maestro kleur. Zijn visie is gebaseerd op snel en verticaal voetbal. Tijdens die eerste persbabbel verklaart hij: ‘Ik wil altijd de bal hebben en wanneer ik hem verlies, wil ik hem zo snel mogelijk recupereren.’ Dat blijkt ook in de eerste wedstrijd van het seizoen, tegen Sampdoria. De manschappen van Pirlo spelen aantrekkelijk voetbal en winnen met 3-0. Maar een jaar dat wortelt in een pandemie en een voorbereiding die bijna onbestaande was, zullen hun tol eisen.
Het vervolg is dan ook heel wat minder. Juve speelt een reeks wedstrijden gelijk en vindt zijn draai niet. Het tweemansmiddenveld van Pirlo ligt de spelers niet en een gedesorganiseerd middenveld zorgt ervoor dat de ploeg het geregeld moeilijk heeft. Ondanks weinig overtuigende resultaten blijft de Lombardijer in zijn ideeën geloven, soms tegen beter weten in. Op het einde van het seizoen eindigen de bianconeri als vierde. Pas op de laatste speeldag stellen ze hun deelname aan de volgende Champions League veilig. Andrea Agnelli ziet in dat Pirlo niet de juiste man op de juiste plaats is. Hij bedankt de wereldkampioen van 2006, die het net als zijn voorganger slechts één seizoen uithoudt op de bank van de zwart-witten. Voor het derde opeenvolgende jaar krijgt Juventus dus een nieuwe trainer. Dat is tenminste wat men denkt…
Als de man van de vernieuwing er nu al eens eerder was? Als die avond van 19 mei 2019, met die tristesse die trainer en supporters deelden, nu eens de bijsmaak had van een onvoltooid werkstuk? Tegen alle verwachtingen in roept de club uit Piëmont Allegri twee jaar na zijn vertrek weer terug. Door hem terug te halen verandert Agnelli zijn visie op een revolutie op de lange termijn. Hij heeft immers nood aan zekerheden en resultaten. En wie kan daar beter voor zorgen dan de meest succesvolle coach uit de geschiedenis van de Oude Dame? Ondanks de kritiek die ze kregen, hebben Sarri en Pirlo ook wel goed werk geleverd door een nieuwe centrale as van de ploeg te installeren. Allegri heeft nu als taak om die transitie voort te zetten. Een werk dat hij goed kent en waar hij ook wel van houdt. Agnelli weet het zeker: ‘Hij is de man die we nodig hebben om een nieuw hoofdstuk te schrijven.’
De man van de veranderingen
In de loop van zijn trainerscarrière kreeg Massimiliano Allegri meermaals te maken met een ploeg in wederopbouw. Bij AC Milan moest hij een team leiden dat zijn beste spelers kwijt was. Legendes als Gennaro Gattuso en Alessandro Nesta waren met pensioen gegaan. Anderen, zoals Zlatan Ibrahimovic en Thiago Silva, gingen op zoek naar nieuwe avonturen. Het verlies van die sleutelspelers maakte het werk van de Toscaan lastig, maar hij beëindigde zijn laatste seizoen bij de rossoneri toch op een derde plaats.
Toen Allegri in 2014 naar Juventus kwam, herstelde de club zich na een zwarte periode met sportieve schandalen. Nadat ze weer een plaats had veroverd bij de elite, wilde ze voor jaren na elkaar op het hoogste trapje van het podium staan. Voorzitter Agnelli, vicevoorzitter Pavel Nedved en toenmalig sportief directeur Fabio Paratici bouwden een jonge en ambitieuze groep rond Allegri. Juve reeg de successen in Italië aan elkaar, maar Europees liep het minder, zoals dat al heel lange tijd het geval was. De laatste eindoverwinning van de Oude Dame in de Champions League dateert al van 1996. Nadien verloor Juventus nog vier keer de finale. Twee daarvan onder Allegri – het is misschien zijn enige mislukking: dat hij de club niet aan een Europacup kon helpen. De uitschakeling in de kwartfinales tegen Ajax, in het jaar dat ene Cristiano Ronaldo werd aangekocht, was ongetwijfeld een belangrijke reden voor zijn vertrek. Maar dat seizoen had de coach al de alarmbel geluid, want hij meende dat zijn ploeg nood had aan verandering.
Vandaag treft Allegri een ploeg aan met dezelfde structurele problemen die hij twee jaar geleden al aankaartte, maar dit keer mag hij zelf de bouwwerf leiden. Bovendien komt hij binnen een bedrijf terecht waarvan het organigram deze zomer helemaal overhoop werd gegooid. Sportief directeur Fabio Paratici zwaaide af na elf opmerkelijke jaren. Zijn rechterhand Federico Cherubini vervangt hem en hij brengt een nieuwe visie aan. De club verwelkomde ook een nieuwe algemeen directeur, Maurizio Arrivabene, die de rekeningen van de club, zwaar geraakt door de coronacrisis, weer moet stabiliseren. Tegenover zijn eerste doortocht krijgt Allegri nu een veel belangrijkere rol binnen de club. Hij zal mee kunnen beslissen over transfers. Een rol à la Alex Ferguson dus, veel meer betrokken bij de vraagstukken over het beleid van de club, de aankopen en de verkopen. Allegri zal dus zeker aan een ploeg willen bouwen die competitiviteit paart aan evenwicht.
In tegenstelling tot Sarri en Pirlo, die spelers zochten die pasten bij hun systeem, past Allegri zich aan zijn kern aan.
Allegri is Juve
Allegri kent het DNA van Juventus perfect. De club staat niet bekend om zijn aantrekkelijk spel maar wel om het winnen van wedstrijden, op welke manier dan ook. In tegenstelling tot Sarri of Pirlo, die spelers zochten die pasten bij hun systeem, past Allegri zich aan zijn kern aan. Hij heeft al vele keren zijn tactische polyvalentie bewezen en zijn capaciteit om zich aan verschillende situaties aan te passen. De voorbije jaren waren er veel supporters die de ploeg verweten dat ze haar identiteit was kwijtgespeeld. De Toscaan weet dat. Voor hem komt het resultaat voor het mooie voetbal en dat maakte hij vanaf zijn eerste persconferentie duidelijk: ‘Ik ga een evenwicht moeten vinden. Een ploeg die goed speelt maar resultaten haalt.’ Het is duidelijk: Allegri is niet op zoek naar een revolutie in de spelstijl, hij wil weer aanknopen met de zeges.
De Champions League winnen mag dan een moeilijk te verwezenlijken droom zijn, de manschappen van Allegri hopen in elk geval hun Italiaanse troon weer te bestijgen. Allegri kent het Calcio door en door en vanwege de moeilijkheden die Inter momenteel kent, zou men kunnen denken dat Juventus wel eens de favoriet voor de titel zou kunnen zijn. De coach kan rekenen op een collectief van ervaren spelers zoals de kersverse Europese kampioenen Leonardo Bonucci en Giorgio Chiellini, die onlangs voor twee jaar bijtekende. Hij krijgt ook te maken met enkele jonge spelers, zoals Federico Chiesa, de sterke man van Pirlo. Het jonge Italiaanse goudhaantje heeft er een sterk seizoen opzitten, waarin hij snel titularis werd. Ook Weston McKennie zou een revelatie kunnen worden in een gelijkaardige rol als die van Arturo Vidal in 2015, toen die een belangrijke pion was in de ploeg van Allegri. Cristiano Ronaldo krijgt dan weer voor de derde keer sinds hij naar Italië trok een nieuwe trainer. De topschutter van het voorbije kampioenschap zal opnieuw het voortouw moeten nemen in een ploeg die aanvallende creativiteit mist, al zou de terugkeer van een Paulo Dybala in vorm dat probleem kunnen oplossen. Allegri heeft ervoor geopteerd om de jonge Argentijn een centrale rol in zijn project te geven. Hij heeft hem trouwens al benoemd tot vicekapitein.
Het rijk van Massimiliano II begint op 22 augustus om 18.30 uur. Dan viert de coach zijn terugkeer naar de Serie A met een eerste wedstrijd tegen Udinese. Misschien zien de fans en het bestuur van de bianconeri dan de eerste tekenen van een revolutie die lange tijd niet meer dan een utopie leek.
Door Luca Cafarelli
De top 3 van Allegri
La rimonta (2015/16)
In het tweede seizoen van Massimiliano Allegri is de kern aanzienlijk verzwakt na de verloren finale van de Champions League. Spelers als Andrea Pirlo, Carlos Tévez of Arturo Vidal pakten hun koffers. Na tien speeldagen in de Serie A staat Juventus op de twaalfde plaats. Iedereen denkt dat de Turijnse hegemonie ten einde is, maar Allegri zal het team stevig in handen nemen en van de 11e tot de 35e speeldag 25 overwinningen aaneenrijgen. Het levert hem aan het einde zijn vierde scudetto op.
De halve finale tegen Real Madrid (2015)
Als nieuwe trainer van de Oude Dame werkt Allegri zijn eerste Champions Leaguecampagne af. In de halve finale wacht de Madrileense reus. De heenwedstrijd wint Juventus met 2-1 en goed voetbal. De terugmatch in Bernabéu is lastiger. Aan de rust staat Real 1-0 voor na een penalty omgezet door Cristiano Ronaldo. Maar uitgerekend Álvaro Morata, uitgeleend door Real, maakt de gelijkmaker die de kwalificatie oplevert. Vanaf zijn eerste seizoen leidt Allegri zijn mannen dus naar de Europese top.
Terugwedstrijd 1/8 finales tegen Atlético Madrid (2018)
Juventus ontvangt in het Allianz Stadium de mannen van Diego Simeone in het kader van de achtste finales van de Champions League. De heenwedstrijd hebben de colchoneros gewonnen met 2-0 en alle pronostieken zijn in hun voordeel. Maar dat is zonder het genie van de Italiaanse trainer gerekend en zonder een grootse Cristiano Ronaldo. In een spannende wedstrijd met een hattrick van de Portugees keren de mannen van Allegri de situatie om en plaatsen ze zich voor de kwartfinales.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
