De Mexicaanse doelman Guillermo Ochoa, een grote ster in eigen land, heeft op zijn 32e voor Standard Luik gekozen. Een mooie transfer voor de Rouches, maar een omstreden keuze in Mexico.
Het onthaal had hartelijker gekund. Met zijn overstap naar de Rouches heeft Guillermo Memo Ochoa duidelijk geen overdreven enthousiasme bij zijn landgenoten losgemaakt.
‘Ochoa tekent bij Standard terwijl tien (Europese) ploegen nog een doelman zoeken’, zo titelde de website van ESPN Mexico. Kwestie van een keuze in vraag te stellen die even overhaast als ongelukkig zou zijn.
‘Voor Memo Ochoa is leven in Europa even belangrijk geworden als het niveau van de competitie (waar hij speelt)’, tackelde Victor González, journalist van Televisa. In de kolommen van sportkrant La Afición toonde Rafa Campos zich evenmin mals: ‘Na Granada, een van de zwakste ploegen van Spanje, (…) trekt hij nu naar de afgevlakte Belgische competitie.’
Het genadeschot voor de doelman van El Tri, de bijnaam van de nationale ploeg, kwam van Carlos Hermosillo, de enige Mexicaan die voor Standard speelde (1990). ‘Een stap achteruit in zijn carrière’, aldus de voormalige aanvaller. ‘Ik begrijp niet waarom Memo naar ploegen gaat die hem niets positiefs zullen bijbrengen.’
In Mexico is Ochoa een ster. Zijn huwelijk op Ibiza haalde de voorpagina’s van de tabloids.
Zondag 9 juli, de dag van de officiële bekrachtiging van zijn transfer, zal nochtans een belangrijke datum in het leven van Ochoa blijven. De doelman verbond toen voor twee jaar zijn lot aan de Rouches, maar ook en vooral engageerde hij zich voor het leven door in het huwelijk te treden met Karla Mora, ex-mannequin en moeder van zijn twee kinderen. Een toevallige samenloop die de striemende reacties op zijn transfer helpt verklaren. Want in Mexico is Memo Ochoa een ster. Zo haalde zijn huwelijk op Ibiza de voorpagina’s van de tabloids.
En het loonde de moeite. Het evenement bracht zijn ploegmaats van de nationale ploeg bijeen, onder wie de legendarische Rafa Márquez (38), maar ook Sofia Castro, schoondochter van Enrique Peña Nieto, de president van de republiek, plus grote namen uit de Mexicaanse economie, zoals Carlos Slim Domit, de zoon van Carlos Slim, volgens Forbes van 2009 tot 2013 de rijkste man ter wereld.
Memo Ochoa begon bij het Mexicaanse publiek bekendheid te verwerven toen hij pas achttien was. In februari 2004 wordt hij door Leo Beenhakker, de toenmalige trainer van América Mexico, gelanceerd in het Estadio Azteca, de immense arena waar twee Wereldbekerfinales (1970 en 1986) plaatsvonden en die meer dan honderdduizend toeschouwers kan ontvangen. Memo, een opleidingsproduct van de Aguilas (de arenden, de bijnaam van América), profiteert van het forfait van de eerste keeper om van de ene op de andere dag een uiterst gemediatiseerde glamourwereld binnen te dringen.
(Tekst gaat verder onder de afbeelding)
Want América, de populairste club van de gigantische hoofdstad van Mexico (meer dan twintig miljoen inwoners), is ook eigendom van Televisa, het voornaamste tv-station van het land. Als belangrijkste producent van telenovela’s, die wereldwijd geëxporteerd worden, is Televisa een idolenfabriek, met América als een van haar topproducten.
Jong, mooi en charismatisch als hij is, komt Memo Ochoa dan ook als een geschenk uit de hemel vallen voor de telecommunicatiereus, die hem – meer dan goed is – aan het publiek zal blootstellen. De doelman met de krullen wordt algauw een beroemdheid wiens liefdesleven op straat wordt gegooid. Zo zal Mexico nagenoeg alles te weten komen over de ups en downs in zijn relatie met Dulce María, een populaire zangeres die Televisa eveneens in haar schoot opneemt en in telenovela’s laat opdraven.
Gouden Bal
Op het veld is de opgang van de jonge doelman al evenzeer duizelingwekkend. In 2005 staat hij zonder discussie in de basis van de Aguilas en kroont hij zich tot kampioen van Mexico (slottoernooi), waarop hij wordt opgeroepen voor de nationale ploeg. Gecharmeerd door zijn koelbloedigheid zal Ricardo La Volpe de jonge speler zelfs derde doelman maken op het WK 2006. Ochoa’s uitstraling reikt zo ver dat ze de Mexicaanse grenzen overstijgt, zoals blijkt wanneer hij in 2007 op de lijst verschijnt met de vijftig genomineerden voor de Gouden Bal, tussen Kaká, Messi en Rooney.
Memo verovert Frankrijk langs de achterkant door te tekenen bij de bescheiden promovendus AC Ajaccio.
Op de Wereldbeker 2010 wordt de onstuitbare opgang van de jonge ster plots een halt toegeroepen. Als basisspeler tijdens de kwalificaties en als lieveling van de sponsors van El Tri heeft de man uit Guadalajara nochtans reden om zich onaantastbaar te wanen. Voor een rol in een komische serie van Televisa zegt hij: ‘Niemand is beter dan ik, vraag het maar aan Aguirre.’
Maar een ploeg wordt niet in de tv-studio’s gemaakt en bondscoach Javier Aguirre zal Ochoa in Zuid-Afrika naar de bank verwijzen, ten voordele van Oscar Pérez, 37 en al in de basis op het WK 2002. Voor Memo zal er een tijdperk vóór en een tijdperk ná het WK 2010 zijn. ‘De trainer gaf me nooit zijn redenen, maar het is een moment dat me getekend heeft’, erkende de nieuwbakken Rouche in een interview in 2014.
Ochoa raakt er steeds meer van overtuigd: om uit te groeien tot een vaste waarde in de nationale ploeg moet hij zijn Mexicaanse cocon verlaten en naar Europa emigreren. ‘Als je zoiets meemaakt, leg je je daar niet bij neer’, vertelt Jorge Campos, de ex-keeper met het fluopak. ‘Integendeel, dat raakt je in het hart en motiveert je om nog beter te zijn. En Memo heeft sindsdien bewezen dat die uitdaging hem sterker heeft gemaakt.’ Al in de zomer van 2010 neemt Ochoa het vliegtuig naar Engeland. Hij komt echter van een kale reis terug na een weekje Fulham, voor tests die tot op vandaag in het grootste mysterie gehuld blijven.
In 2011 geeft Ochoa niet op en eindelijk lijkt zijn moment gekomen. PSG, dat sinds de komst van de Qatari’s een plaats wil verwerven tussen de groten van Europa, heeft zijn oog laten vallen op de Mexicaan.
In Europa heeft hij zich vervolmaakt.
Maar een jaar na de teleurstelling van het WK zal de keeper andermaal zijn vleugels geknipt zien net wanneer hij denkt een hoge vlucht te nemen. Op 9 juni maakt de Mexicaanse federatie bekend dat Ochoa, op dat moment op de Gold Cup, positief is bevonden op clenbuterol, een substantie die tegelijk de vetverbranding en de spieropbouw stimuleert. In totaal worden vijf spelers van El Tri ervan beschuldigd het antidoping-reglement te hebben overtreden. De federatie bepleit echter dat een ongeluk, het eten van besmet vlees, de oorzaak is. Begin juli wordt Ochoa witgewassen. Maar PSG heeft dan al de piste van de doelman van América verlaten.
Openbloeien op Corsica
Memo legt er zich niet bij neer en verovert Frankrijk langs de achterkant door te tekenen bij de bescheiden promovendus AC Ajaccio. De doelman toont daar dat hij vastberaden is om het te maken in Europa door met een aanzienlijke loonsverlaging in te stemmen. Ook al wil een gerucht dat Televisa, dat de Ligue 1 uitzendt in Mexico, een bijdrage leverde aan de verhuizing van de doelman naar het Ile de Beauté door hem een aanvullend loon te storten.
Ver weg van de megalopool van Mexico, waar hij op zijn tiende naar verhuisd was, zal Memo proeven van de vredige Corsicaanse leefomgeving. Geen verkeersopstoppingen om zich naar de training te begeven, geen publieke optredens voor gillende Memomaniacas, jonge Mexicaanse meisjes die in de doelman een sekssymbool zien, geen paparazzi die op de loer liggen.
Zijn optredens met de nationale ploeg worden zelfs met argwaan bekeken, aangezien de machtige eigenaar van América de reputatie heeft om ook bij de Mexicaanse federatie de lakens uit te delen
De infrastructuur van de Corsicaanse club verbleekt natuurlijk bij die van de ploegen in de Mexicaanse competitie, maar Memo is graag in Ajaccio. En vooral: hij maakt naam in de Ligue 1. Zo maakt hij in augustus 2012 indruk met een reeks spectaculaire reddingen tegen het PSG van Zlatan Ibrahimovic. Dankzij Ochoa sleept zijn ploeg een onverhoopt gelijkspel uit de brand in het Parc des Princes (0-0). Zijn prestaties worden eindeloos herhaald op de Mexicaanse schermen.
De Mexicanen beginnen het dan stilaan eens te raken over zijn keeperskwaliteiten, daar waar de helft van het land altijd sceptisch tegenover hem stond. De reden? Enkele flaters met de nationale ploeg – met name bij tussenkomsten in de lucht, nooit zijn sterke punt geweest -, maar ook zijn status als icoon van América, met Chivas Guadalajara de populairste club van het land, en vooral de meest gehate.
Terwijl Chivas een beleid voert van alleen maar Mexicaanse spelers op te stellen, zet América de rol neer van de arrogante rijke die zich in het buitenland versterkt met behulp van miljoenen peso’s – onder meer Ivan Zamorano, Claudio López en François Omam-Biyik speelden voor de club. Voor zijn critici is Memo Ochoa vooral een personage van Televisa, een doelman wiens talent niet het niveau haalt van zijn uitstraling in de media.
Zijn optredens met de nationale ploeg worden zelfs met argwaan bekeken, aangezien de machtige eigenaar van América de reputatie heeft om ook bij de Mexicaanse federatie de lakens uit te delen. ‘Memo pakt te veel goals op afstandsschoten’, zo vond in maart 2010 de legendarische Antonio La Tota Carbajal, ex-keeper van El Tri en de enige speler naast Lothar Matthäus die vijf Wereldbekers speelde. ‘Op voorzetten heeft hij het te vaak moeilijk als hij uit zijn doel komt. Ik begin me af te vragen of Memo geen gezichts- en concentratieproblemen heeft…’
Voor de vele teleurstellingen van Memo Ochoa vond de Mexicaanse pers uiteindelijk een zondebok: Jorge Berlanga, zijn makelaar.
Vier jaar na zijn teleurstelling van de Wereldbeker 2010 heeft Ochoa zijn revanche beet. Paradoxaal genoeg wordt hij aan het einde van het seizoen 2013/14, waarin hij de degradatie van AC Ajaccio naar de Ligue 2 niet kon vermijden, beloond voor zijn keuze om het comfort van de Mexicaanse competitie te hebben verlaten. Tijdens de laatste voorbereidingsmatchen van de nationale ploeg verovert Ochoa, in balans met Jesús Corona en Alfredo Talavera, zijn plaats in de basis voor de Wereldbeker. ‘In Europa heeft hij zich vervolmaakt’, meent Jorge Campos, zelf goed voor 130 caps. ‘Memo staat beter opgesteld, hij speelde tegen heel goeie spelers, grote teams, en dat verrijkt je sowieso. Hij is een veel betere doelman dan toen hij uit Mexico vertrok.’
In Brazilië zal Ochoa schitteren. Zo mag zijn poulewedstrijd tegen het gastland beschouwd worden als een van de grote individuele prestaties van het toernooi (0-0). Het ideale visitekaartje op een moment dat hij net einde contract is bij Ajaccio. Onder de kandidaten circuleren uitdrukkelijk de namen van Liverpool en AC Milan. Na een zomer vol speculaties verneemt Mexico verbijsterd dat de keeper bij Málaga heeft getekend.
Het land zal zich zelfs boos maken wanneer de doelman, gewild door het Andaloesische bestuur maar niet door de trainer, naar de bank verbannen wordt ten voordele van de ervaren Kameroener Carlos Kameni. De jonge kerel voor wie alles lukte is in een sisyfus veranderd: wanneer hij denkt zijn doel te bereiken, moet hij vanaf nul herbeginnen.
Zondebok
Voor de vele teleurstellingen van Memo Ochoa vond de Mexicaanse pers uiteindelijk een zondebok: Jorge Berlanga, zijn makelaar. Hij zou de grote verantwoordelijke zijn voor het veelbewogen parcours van zijn protégé, want niet bekwaam om de grote Europese clubs voor de charmes van zijn cliënt te doen bezwijken.
Hij heeft de voorbije jaren inderdaad veel goals geslikt, maar een doelman hangt altijd af van de kwaliteit van zijn defensie.
Berlanga van zijn kant hamerde er de jongste jaren op dat Ochoa vooral de tol betaalde voor het feit dat hij geen EU-paspoort heeft, terwijl de clubs hun plaatsjes voor vreemdelingen liever voorbehouden voor spitsen. Volgens de pers van zijn land zou de Mexicaan trouwens slechts op doortocht zijn in Standard, om tegen eind 2017 een statuut als Europees burger te verwerven.
In België wil de speler uit Guadalajara ook speelminuten opdoen om zijn status als titularis in de nationale ploeg te versterken, op één jaar van het WK 2018, en na een goede Confederations Cup. Koos Ochoa dus voor de Rouches in afwachting van beter?
‘Memo heeft het niveau om in om het even welke ploeg te spelen’, vindt Jorge Campos. ‘Goeie reflexen, in het bijzonder op zijn lijn. Hij heeft de voorbije jaren inderdaad veel goals geslikt, maar een doelman hangt altijd af van de kwaliteit van zijn defensie.’
Op zijn 32e blijft Ochoa echter Mexico verdelen. Met Granada was hij afgelopen seizoen de doelman die de meeste ballen stopte, maar ook de meest goals incasseerde. Statistieken die koren op de molen zijn van zowel zijn aanhangers als critici. Dat hij het per se wil maken in Europa, wekt ook discussie op, terwijl de MLS bereid is om hem veel geld te bieden en meer dan één Mexicaanse club zijn spaarpot wil aanspreken om de nationale ster terug naar zijn land te halen. Maar voor Memo Ochoa ‘is de droom belangrijker dan het geld’, zoals hij bij zijn voorstelling verklaarde.
‘Hij doet er goed aan in Europa te blijven’, steunt Campos hem. ‘Ik denk trouwens dat Standard een goeie keuze is, met zijn ervaring zal hij de club veel bijbrengen, hij zal zijn sereniteit op zijn defensie overbrengen en de jeugd in de ploeg helpen groeien.’ Met andere woorden, Memo Ochoa heeft alles om een idool van Sclessin te worden. Maar zal hij ook de Mexicanen ervan kunnen overtuigen dat zijn keuze de juiste is?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
