Met de steun van de voorzitter hield Mbaye Leye het ondanks de tegenvallende resultaten nog lang vol als trainer van Standard, maar hij betaalde de rekening voor wat de afgelopen negen maanden allemaal verkeerd liep.
In de paniek van een erg woelige vrijdagavond Achter de Kazerne vond Mbaye Leye de juiste woorden niet meer. Dus werd het woord maar gegeven aan de supporters, en petit comité het veld op gestuurd in samenspraak met de Supporter Liaison Officer van de Rouches. Die zoeken op het veld de spelers op nadat de trainer ze tijdens de rust in een Franse colère al hun zaligheid had gegeven, door ze met de vinger te wijzen en tegelijk zo zijn eigen schuld af te houden.
Dat is een al te vaak aangehaalde tactiek in zo’n situatie wanneer het slecht gaat, zeker in de ogen van een deel van de kleedkamer die de klacht van de trainer aanhoren en er in stilte het hunne van denken.
Intern noemden sommigen Leye ironisch ‘Mourinho’, waarmee ze smalend verwijzen naar zijn tactische richtlijnen die duidelijk lijken maar ook tegenstrijdig klinken. Anderen gebruikten dan weer de namen van verschillende dictators om aan te geven wat ze van de methodes van de pas ontslagen trainer vonden. Methodes die niet helemaal meer pakken bij de huidige generatie spelers. Die zijn jong, en laat jonge talenten nu net zijn waar de nieuwe politiek van Standard op gericht is. Hun massale integratie heeft de trainer zeker niet geholpen bij zijn taak, terwijl hij op zijn beurt de beginnersfouten opstapelde in de negen maanden waarin hij hoofdtrainer van Standard is geweest.
Zijn avontuur had zelfs nog sneller afgelopen kunnen zijn ware het niet dat voorzitter Bruno Venanzi zijn steun aan de trainer op een opvallende manier betuigd had. Eind vorig seizoen drong een deel van de mensen met beslissingsmacht na het fiasco van play-off 2 al aan om de samenwerking te beëindigen. Volgens de voorzitter verdiende Leye een echte kans nadat hij een moeilijke situatie die gegroeid was in de laatste weken onder leiding van Philippe Montanier nog had rechtgetrokken door de club te kwalificeren voor de play-offs én de bekerfinale.
Leyes critici vonden dan weer dat eens de verdedigende organisatie die de Senegalese coach ingesteld had verdampt was er nog weinig samenhang zat in de tactiek die op Sclessin gehanteerd werd. Al tijdens die fameuze tegenvallende play-off 2 werd er gezocht naar andere pistes qua trainersprofiel, met het oog op het volgende seizoen. Desondanks werd het contract van Leye verlengd, ook al had Standard de bekerfinale verloren.
In de ogen van de spelers blinkt de technische staf niet uit in de organisatie van de trainingen of de voorbereiding van de wedstrijden.
Leye versus Nicaise
Eén van de conclusies die Leye uit het mindere voorjaar trok was zijn herhaalde vraag naar snelle buitenspelers die met een actie het verschil konden maken, naar het voorbeeld van Nikola Storm die met KV Mechelen Standard pijn had gedaan. In afwachting van de aangekondigde komst van Aron Dønnum probeerde Leye in de voorbereiding een 3-5-2 in zijn team te slijpen, om vervolgens toch over te schakelen naar een 4-4-2 met een ruit in het middenveld.
Een vreemde keuze na de terugkeer van de uitgeleende Denis Dragus en de transfer van de Noor die tot dusver ontgoochelde maar ook nooit voluit het vertrouwen kreeg. Dat was het meest duidelijke signaal dat er iets scheef zat tussen Leye en Benjamin Nicaise, op dat moment nog sportief directeur van de Rouches. De relatie tussen beide was al snel onbestaande geworden, ondanks de pogingen van Alexandre Grosjean om de twee meningen, in het belang van de club, weer op één lijn te krijgen.
Na de thuisnederlaag tegen STVV was het op dat moment Nicaise die de rekening cash betaalde. Een ontmoeting met de supporters werd al snel een crisisvergadering waarin Venanzi de Ultra’s het hoofd van de sportief directeur beloofde, iets waar de avond tevoren in gezangen in het stadion nog om gevraagd was. Nicaise kreeg het te horen terwijl hij met vakantie was, maar tot vandaag is het dossier niet helemaal afgesloten. Alleen werd toen nog even de indruk gewekt dat de club daardoor de kaart van Leye trok, tot op KV Mechelen duidelijk werd dat verder samenwerken met een trainer die op zo’n flagrante manier in de steek gelaten wordt door zijn spelers, geen optie meer is.
Niet de eerste de beste
In plaats van op het resultaat van vrijdag in Mechelen te wachten was de directie van Standard al op zoek gegaan naar mogelijke alternatieven. Zo nam Bruno Venanzi zelf contact met Will Still die al eens op Sclessin aan de slag was, toen hij in de tijd van Yannick Ferrera videoanalist was, om hem te overtuigen om als T2 te werken met Leye. De Brabander was op dat moment al in ver gevorderde onderhandelingen met Anderlecht, waar Vincent Kompany ook al op zoek was naar adjunct-trainers.
De bedoeling van dat initiatief van de voorzitter was om een tactische en moderne toets toe te voegen aan de technische staf. Die blinkt in de ogen van de spelers al niet uit in de organisatie van de trainingen of de voorbereiding van de wedstrijden, die vaak verstoord werden door herhaalde wijzigingen in het te hanteren systeem en tegenstrijdige tactische richtlijnen. Venanzi zocht vooral een stem die tegengewicht kon bieden voor beslissingen die Leye nam in een technische staf die hem zelden durfde tegen te spreken.
Ook al was de beslissing om de trainer door te sturen onafwendbaar geworden, toch zal het vertrek van de oud-spits niet alle problemen oplossen van dit Standard dat sportief in een zware crisis verzeild lijkt. ‘Om iedereen binnen tien dagen op zijn beste plaats en in de juiste mentaliteit te krijgen, mag niet de eerste de beste gehaald worden’, klinkt het vanuit de Luikse kleedkamer.
Nog een dossier erbij op het bureau van Venzanzi, die ook al op zoek is naar extra investeerders. Een zoektocht die in een beslissende fase lijkt, want Venzanzi werd al over het Kanaal gespot. Intussen probeert hij dus ook zijn eigen huis op orde te krijgen.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
