Iké Ugbo: ‘Met Cercle moeten we kunnen meestrijden voor de Europese tickets’

De 22-jarige Engelse spits van Cercle Brugge, die wordt gehuurd van Chelsea, voelt zich goed bij groen-zwart.

Hoe belangrijk was het om te weten dat je bij Cercle Brugge met Paul Clement kon werken onder een Engelse manager?

Iké Ugbo: ‘Heel belangrijk. Omdat ik wist van zijn ervaringen met topaanvallers als Cristiano Ronaldo en Zlatan Ibrahimovic. Hij werkte als assistent bij PSG, Real Madrid, Bayern München en ook Chelsea met de allerbesten. Daar kan je alleen maar veel van bijleren. Voor mijn loopbaan was deze tussenstap dan ook ideaal. Het komt er dus op aan goed te luisteren naar zijn raadgevingen en tips. Een paar weken voor mijn komst sprak ik uitvoerig met de manager. Hij zag me spelen bij Roda JC, kende mijn statistieken en legde uit hoe ik het best zou renderen. De coach zou me helpen om snel te verbeteren.

‘In Nederland trainden we vaak tweemaal per dag, wat nieuw was voor mij en een aanpassing vergde. De werkwijze hier is vergelijkbaar. De intensiteit ligt hoog. Ik hou daar wel van. Cercle was voor mij de best mogelijke keuze. Ik voel me hier heel comfortabel.’

In Brugge is het bijna ‘not done’ om van Cercle over te stappen naar de buren van Club. Jij groeide op in Londen. Is een transfer van Chelsea naar een andere Londense club, zoals Arsenal, Tottenham of Crystal Palace, voor jou dan uitgesloten?

Ugbo: ‘Goh, goeie vraag. (lacht wat onwennig) Ook al spreken we over echte stadsrivalen, in het verleden zag ik toch al behoorlijk wat spelers de overgang maken. Ik werd al verhuurd aan Barnsley FC, MK Dons en Scunthorpe United FC. Ik ben een echte Londenboy en in mijn beleving zal Chelsea altijd de grootste club van de hoofdstad blijven. Vooral de derby tegen Arsenal zorgt bij de fans voor veel passie en emotionele momenten.’

Je ligt nog tot 2022 onder contract op Stamford Bridge. Daarin is een koopoptie van 5 miljoen euro opgenomen. Hoop je je via Cercle in de kijker te spelen van AS Monaco, of droom je toch nog van Chelsea? Om daar, in navolging van Mason Mount en Tammy Abraham, te slagen?

Ugbo: ‘De ultieme droom blijft natuurlijk Chelsea. Toen ik opgroeide, keek ik enorm op naar Didier Drogba en John Terry. De Premier League halen is het doel. Maar even goed kan een volgende stap een nieuwe buitenlandse club zijn. Het is een voordeel dat Frank Lampard kansen geeft aan academytalenten. Ik moet bewijzen klaar te zijn voor een eventuele terugkeer. Het is hoopgevend dat Tore André Flo ( Noorse oud-speler van onder meer Chelsea, Rangers en Sunderland, nvdr) één van de Chelseascouts is die mijn verrichtingen opvolgt en me feedback geeft. Na elk duel krijg ik berichten met specifieke commentaar. Ik ben heel fier dat zo’n persoonlijkheid mij evalueert. Het verhoogt alleen maar mijn motivatie.’

Is het Belgisch voetbal zo fysiek veeleisend als vaak wordt gezegd door buitenlanders?

Ugbo: ‘Bij Roda JC stond het technische aspect veelal voorop en kwam ik meer in één-tegen-éénsituaties. Daar moest je je verstand goed gebruiken. Maar België is qua body clashes goed vergelijkbaar met de Championship. Daar moet je ook creatief uit de hoek komen, want je staat vaak tegen een overtal aan verdedigers. Ik vind het wel leuk dat hier meer aandacht wordt besteed aan het combineren over de grond. Dat past beter bij mijn speelstijl.’

Welk rapport geef je jezelf na bijna de helft van de reguliere competitie?

Ugbo: ‘Ik zit zeker nog niet aan mijn maximale rendement. Er is meer mogelijk. Ik ben streng en kritisch voor mezelf, zeker wanneer ik achteraf de de gemiste kansen bekijk. Na tien matchen scoorde ik zeven keer. Dat lijkt goed, maar ik moet nog iets klinischer worden voor doel. Ik ben iemand die teert op instinct en een juiste positionering voor doel, eentijdsafwerking is mijn grote sterkte.

‘Wat beter kan: het afhouden van een grotere tegenstander, als ik moet spelen met de rug naar doel. Net als het brengen van de nodige diepgang. Ik denk dat we met Cercle in staat moeten zijn om mee te strijden voor een Europees ticket. Tegen de topploegen toonden we ons potentieel. Alleen mogen we dan niet dom verliezen tegen de laatste, zoals tegen Mouscron.’