Het Belgisch amateurvoetbal is hard getroffen door de coronacrisis. Hoe kan het terug uit het dal kruipen? Sport/Voetbalmagazine legde zijn oor te luisteren bij amateurclubs in Vlaanderen en Wallonië.
In een recente enquête legde Sport/Voetbalmagazine amateurclubs uit de twee landsdelen drie vragen voor:
1) Heeft uw club geleden onder de coronacrisis? En zo ja, op welke vlakken?
2) Welke initiatieven heeft u genomen om uw club vooruit te helpen na de coronacrisis?
3) Welke tips zou u geven aan andere clubs die in moeilijkheden zitten?
Daar kwam heel wat respons op. Een overzicht.
Verlies van inkomsten
Zowat alle clubs geven aan ze door de coronacrisis heel wat inkomsten misten. De ticketrecettes van de wedstrijden die niet meer afgehaspeld konden worden, gingen verloren. Door de verplichte sluiting van de kantine droogde een andere belangrijke bron van inkomsten op.
Daar kwam nog bovenop: het schrappen van paastoernooien, familiedagen, jeugddagen, eetfestijnen, netwerkevents, spelersvoorstellingen (in juni),…
Afhankelijk van de club liepen de verliezen op van enkele duizenden tot zelfs tienduizenden euro’s.
Het grootste verlies, zo signaleerde een Waalse club, was het gebrek aan sociaal contact tijdens de lockdown. Voor heel wat jongeren die in het voetbal een tweede thuis hadden, viel dat weg.
Ondertussen bleven de vaste kosten doorlopen en werd het moeilijk om alle facturen betaald te krijgen. Ook door sponsors die plots afhaken omdat ze zelf financiële problemen hebben. De vraag is ook in hoeverre die sponsors zich het komende seizoen nog gaan engageren.
Hier en daar hoor je ook dat de coronacrisis nog jaren zal nazinderen.
Het grootste verlies, zo signaleerde een Waalse club, was het gebrek aan sociaal contact tijdens de lockdown.
De coronacrisis overleven
De initiatieven die clubs namen om de coronacrisis door te komen, hadden doorgaans betrekking op het financiële aspect: het lidgeld verhogen, optreden als een ‘goede huisvader’ (iedere euro omdraaien), de lonen verminderen en de laatste wedstrijden niet uitbetalen. Verder werden hier en daar de spelersvergoedingen voor volgend seizoen herbekeken. Een aantal voorzitters gaven aan dat ze zelf hun portemonnee moesten opentrekken om te overleven.
Sommigen gooiden het roer om en pasten hun sportieve politiek aan door volop op eigen jeugd in te zetten.
Een club profiteerde van de noodgedwongen rustperiode om een verdere digitalisering door te voeren (webshop, automatisch ledenbeheer en inning lidgeld). Er waren ook clubs die contact hielden met hun spelers via Teams (een communicatiemiddel van Microsoft).
Eén ploeg gaf zijn jeugdspelers oefeningen via Facebook, een andere organiseerde een tombola via zijn sociale mediakanalen.
Ook andere clubs bleven niet bij de pakken zitten en namen initiatieven rond vader- en moederdag en werkten een systeem uit om consumpties in de kantine vooraf te betalen en te reserveren. Er werd ook een beroep gedaan op vrijwilligerswerk van de spelers om de installaties te onderhouden en het volgend seizoen voor te bereiden.
Eén club ging zelfs zover om ‘gemotiveerde jongeren aan te trekken om de commerciële cel te versterken’. Achterliggende redenering: zowel qua sponsorwerving als qua clubbeleving bij de supporters moet er net nu een tandje bijgestoken worden. Diezelfde club begon ook met de verkoop van eigen mondmaskers. De opbrengst daarvan ging naar een goed doel: het G-voetbal.
Sommige clubs gooiden het roer om en pasten hun sportieve politiek aan door volop op eigen jeugd in te zetten.
Gouden tips
Ten slotte vroeg Sport/Voetbalmagazine ook om tips te geven aan clubs die in moeilijkheden zitten. Naast algemeen advies, zoals ‘Blijf erin geloven’, ‘Geef de moed niet op’ en ‘Doorbijten’, kwamen er ook heel concrete raadgevingen uit de bus.
In de eerste plaats gaat dat om een realistisch beleid (niet uitgeven wat je niet hebt en niet meedoen in het premie-opbod) en meer aandacht voor de jeugdwerking.
Een aantal clubs rekent ook op de ouders van de jeugdspelers; die beseffen hoe belangrijk een voetbalvereniging is voor hun kinderen op sociaal en sportief vlak. Eén club raadt ook aan om evenveel belang te hechten aan de meisjes als aan de jongens.
Iemand suggereert dat dit misschien een unieke gelegenheid is om bepaalde oude gewoontes binnen de werking aan te passen aan de moderne tijden.
Eén club raadt aan om met de ploegen uit de omgeving af te spreken om bijvoorbeeld de eerste winstpremie in de clubkas te houden, daarover een gezamenlijk standpunt in te nemen en dat ook zo te communiceren.
Verder wordt er ook gekeken in de richting van de Belgische voetbalbond. Het is aan de KBVB, zo stelt iemand, om goeie premies te geven aan clubs die spelers opleiden. De vraag is ook of de eisen die aan amateurclubs gesteld worden niet te hoog liggen en of een aantal regels niet herzien kunnen worden.
Nog één gouden tip ten slotte: terug naar de basics gaan, namelijk een pot voetbal tussen vrienden op zondag. Zonder verloning, zonder premies en met jongeren die in de club opgeleid zijn. Zowaar een nobel streven!
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier