Tegen Zulte Waregem maakte Zakaria Bakkali zijn eerste doelpunt in loondienst van Anderlecht en afgelopen zondag deelde hij zijn eerste assist uit.
Soms hangt een transfer af van een dosis geluk en de juiste timing. In 2012 ligt Europa aan de voeten van Zakaria Bakkali. Bij de Belgische U16 behoort hij tot de smaakmakers en ook bij PSV staat hij te boek als een absoluut toptalent. De makelaar van Bakkali gaat strategisch te werk en zit tijdens de eerste contractonderhandelingen met PSV ook aan tafel met andere clubs. Anderlecht waagt zijn kans en ontvangt Bakkali op Neerpede voor een gesprek met de directeur van de jeugdopleiding Jean Kindermans. Aan de tiener wordt een vaste plaats beloofd bij de beloften, maar bij Anderlecht voelen ze meteen dat Bakkali hen louter een beleefdheidsbezoek brengt. Voor Bakkali’s makelaar is het vooral een manier om de waarde van zijn goudhaantje te doen stijgen. Op 1 mei 2012, de Dag van de Arbeid, tekent hij bij PSV uiteindelijk zijn eerste profcontract voor een duur van drie jaar.
Zakaria is van Luik, maar hij past gewoon beter bij het DNA van Anderlecht.’
Zoveel jaren later haalt paars-wit dankzij de contacten van zaakwaarnemer Peter Verplancke wel zijn slag thuis ( zie kader). Een paar weken voor de transactie doet Luc Devroe een mogelijke transfer van Bakkali nog af als een gerucht. ‘We kunnen heel de lijst aflopen: Bakkali, Lestienne, Engels… De interesse is pas gefundeerd als er onderhandelingen zijn.’
Intussen werkt Verplancke in alle stilte aan een deal. Weliswaar zonder te forceren want Bakkali heeft de ploegen voor het uitkiezen. ‘Ik heb geleerd dat er een verschil is tussen interesse en concrete interesse’, zegt Verplancke. ‘Aan de hand van een paar vragen weet je snel hoe serieus het is. Hoe snel boekt de geïnteresseerde club vooruitgang? Wat doet de coach om de speler te overtuigen? Bij al die etappes was Anderlecht sneller dan de rest. Zakaria is van Luik en hij zal zijn roots nooit verloochenen. Maar hij past gewoon beter bij het DNA van Anderlecht. Marc Coucke en Hein Vanhaezebrouck hebben elk met Zakaria gesproken en ze hebben hem duidelijk gemaakt dat ze hem er echt bij wilden hebben. De vraag was ook: wil hij wel terugkeren naar België? Ik vind het best een moedige keuze om zijn carrière echt op te starten of herop te starten in een land dat je op jonge leeftijd hebt verlaten om elders carrière te maken. Je moet je ego opzijzetten. Mentaal moet je bereid zijn om die stap te willen en durven maken.’
COACHING DOOR COUCKE
De Luikenaar heeft mede door fysieke ongemakken een ongelukkig seizoen opzitten bij Deportivo La Coruña. Hij kreeg niet het volste vertrouwen van trainer Clarence Seedorf en aangezien hij slechts een seizoen gehuurd wordt van Valencia heeft Super Depor geen enkele reden om hem in het uitstalraam te zetten. In de tweede seizoenshelft staat hij slechts 403 minuten op het veld in de Primera División.
Bij Anderlecht heeft Bakkali het aanvankelijk ook moeilijk. Hij mist de eerste drie weken van de voorbereiding, sleept een kleine blessure mee van bij Deportivo en komt met enkele overtollige kilo’s aan op Anderlecht. Wanneer hij zich begin juli op Neerpede aanmeldt, worstelen zijn ploegmaats al niet meer met hun zomervet. Half juli staat de teller bij Bakkali op 70,2 kilogram. Zijn body mass index (BMI), de verhouding tussen lengde en gewicht, geeft 24,87 aan. Enkel Mohammed Dauda (24,97), Ivan Santini (24,92) en Kenny Saief (24,89) scoren slechter. De cijfers van Bakkali verontrusten de staf niet: in theorie is er pas sprake van licht overgewicht wanneer de BMI hoger is dan 25. ‘Zakaria is een stevige boy. Je moet er eens op letten: hij is breedgeschouderd en heeft een diepe borstkas. Hij is de gedrongen versie van Obbi Oulare‘, aldus Verplancke. ‘Zelfs als hij scherp staat, lijkt het altijd alsof hij drie kilo te zwaar staat. Dat is puur te wijten aan zijn morfologie. Hij zal er nooit zo mager uitzien als een Musona.’
Op Neerpede hebben sommige mensen het gevoel dat Bakkali er de kantjes afloopt. In augustus geeft hij de indruk de klik te hebben gemaakt. Hij begint te beseffen dat zijn speelkansen onder Hein Vanhaezebrouck pas zullen vergroten als hij de afgesproken looplijnen maakt, de looplijnen van de tegenstanders afbreekt en de verdedigers opjaagt door hoog te storen.
Op 21 augustus volgt de definitieve omslag tijdens een oefenmatch achter gesloten deuren tegen OH Leuven in het nationaal voetbalcentrum van Tubeke. Marc Coucke daagt pas na de rust op en blijft ostentatief rechtstaan langs de zijlijn. Wat er daarna gebeurt, slaat de aanwezigen met verstomming: ze zien hoe Coucke gedurende twintig minuten Bakkali luidkeels coacht en hem aanmoedigt om helemaal in het rood te gaan. Vijf dagen later wordt de Belg met Marokkaanse bloed tegen Club Brugge voor het eerst opgenomen in de kern en mag hij tien minuten voor tijd invallen.
In zijn entourage willen ze niet bevestigen dat Bakkali de knop volledig heeft moeten omdraaien. ‘Hij wist op voorhand dat hij geen cadeaus zou krijgen’, zegt Verplancke. ‘In het moderne voetbal val je aan met tien veldspelers en verdedig je met tien veldspelers. Als je wil spelen, moet je hard werken voor het team. Het maakt dan niet uit of je bij Anderlecht of Valencia zit. Dat heeft Zakaria begrepen…’
Na de Europese match tegen Dinamo Zagreb legt Bakkali zelf uit waarom het zo lang duurde voor hij aan spelen toe kwam. ‘Ik kende het systeem van de trainer niet en conditioneel was ik niet klaar om op de wingback heel de flank te bestrijken.’
BEWEGINGSVRIJHEID
Hoewel hij pas recent aanspraak kan maken op een basisplaats wordt hij meteen in de armen gesloten door het publiek. Zelfs na de ontluisterende 0-2-nederlaag tegen Dinamo Zagreb stijgt er bij zijn vervanging in de 89e minuut spontaan applaus op uit de tribunes en wordt zijn naam gescandeerd door de ultra’s van Mauves Army.
Bakkali wordt door de gekwelde supporters gezien als de redder van het instituut. Voor hem komen ze naar het stadion. Ze weten dat er altijd iets kan gebeuren wanneer hij aan de bal komt en dat hij met een korte beweging of een versnelling een verdediging kan openscheuren. Door enkele veelzeggende keuzes van Devroe – de sportief manager haalt met Dimata en Santini twee spitsen die het niet moeten hebben van finesse en weigert een nieuwe spelmaker vast te leggen – is Anderlecht voor zijn creativiteit enkel aangewezen op Bakkali.
Aan de vooravond van de eerste Europese verplaatsing naar Trnava verdedigt Devroe zijn beleid. ‘Met Bakkali, Musona en een fitte Morioka heb je misschien niet dezelfde stijl als Carcela of Pozuelo, maar ik vind het overdreven om te zeggen dan er geen creativiteit is in de ploeg.’
Het gaat beter en beter, maar ik voel mij nog geen honderd procent.’
Grof geschat heeft Bakkali iets weg van Mbark Boussoufa. Al straalde de Amsterdammer, die via het Gent van Georges Leekens in het Vanden Stockstadion belandde, net iets meer brutaliteit en guts uit. ‘Het gaat beter en beter, maar ik voel mij nog geen honderd procent’, aldus Bakkali. ‘Ik begrijp dat ik voor de creativiteit moet zorgen en ik probeer dat ook te doen. Maar Trebel kan ook de laatste pass geven. Net als Maka ( Makarenko, nvdr). Dat ik nog niet vaak beslissend ben geweest? Het belangrijkste is matchen winnen. Als we winnen, ben ik heel gelukkig.’
De mate waarin hij de supporters zal kunnen vermaken, hangt grotendeels af van de bewegingsvrijheid die hij van Vanhaezebrouck krijgt. Zijn teamgenoten zullen zich bovendien moeten aanpassen aan de frivoliteit van hun nieuwe stuntman. Vaak weten ze niet wat Bakkali van plan is. Gaat hij buitenom om een voorzet te trappen of gaat hij binnendoor?
Bakkali moet voor zichzelf ook het juiste evenwicht vinden tussen simpel spelen en een prik uitdelen. Maar hij is zo onvoorspelbaar dat de ploegen na verloop van tijd een dubbele dekking zullen toepassen om hem af te stoppen.
De vrijgekomen ruimte zou vervolgens benut moeten worden door mannen als Landry Dimata. De spits voelt Bakkali op het veld naar eigen zeggen goed aan omdat ze al eerder samenspeelden bij de Jonge Duivels. ‘Je moet Zakaria niet op de tien plakken. Dat is niet echt zijn ding. Hij vertrekt het liefst van op de flank’, weet Landry Dimata. ‘We weten ook dat Zakaria een perfecte bal kan geven tussen de linies, gemakkelijk een speler kan uitschakelen en een goede trap heeft. Maar we mogen niet verwachten dat alles zomaar zal lukken na een seizoen waarin hij niet veel heeft gespeeld. Hij gaat van vandaag op morgen niet alles kapot spelen. Aan hoeveel wedstrijden zit hij dit seizoen? Hoeveel keer was hij titularis? Geef hem de tijd om zijn oude niveau terug te vinden. Als hij vertrouwen voelt en genoeg speelminuten kan maken, zal iedereen de echte Bakkali zien.’
Na zijn goal tegen Zulte Waregem zijn de verwachtingen alleen maar crescendo gegaan. Volgens Verplancke heeft hij hoegenaamd geen last van de extreem hoge verwachtingen van pers en publiek. ‘Hij zal niet buigen. Zakaria is een kalme en stabiele jongen. Geen groot lawaai. Hij is ook niet het type dat na vijf goede wedstrijden zal bellen om te vragen wat we in januari of juli gaan doen. Hij weet dat hij elke match moet bevestigen. Al werd hij wel op basis van zijn supermatch tegen Zulte Waregem verkocht aan Valencia. Laten we één ding niet vergeten: hij is nog maar 22 jaar. Hij is een van de goedkoopste transfers van Anderlecht van de laatste jaren, maar dit kan wel een héél mooi verhaal worden.’
Bakkali zelf trekt zich weinig aan van de kritiek die Anderlecht over zich heen krijgt. Hij is al lang blij dat hij elke week op het veld staat en niet meer het vliegtuig op moet om zijn familie te zien in Luik. ‘Als ik heel eerlijk mag zijn, maak ik mij geen zorgen over de huidige situatie. Vorig seizoen speelde ik degradatievoetbal met Deportivo, nu sta ik derde. Zo dramatisch is dat toch niet? Zo zie ik het toch. Het komt wel goed.’
De coulissen van Bakkali’s transfer naar Anderlecht
Peter Verplancke speelde een hoofdrol in de transfer van Zakaria Bakkali. Verplancke, die samen met de Belgische topmakelaar Jacques Lichtenstein Eleven Management oprichtte, sprak zijn contacten aan in de entourage van de invloedrijke superagent Jorge Mendes, die de zaken van Bakkali behartigt. Met voormalig Nigeriaans international Michael Emenalo hebben Mendes en Verplancke een gemeenschappelijke kameraad. De vriendschap tussen Emenalo, zes jaar actief als sportdirecteur bij Chelsea en sinds 2017 aan de slag bij Monaco, en Verplancke dateert van eind jaren tachtig toen de twee studeerden en voetbalden aan de Boston University in de VS. Emenalo, die een paar jaar bij RWDM voetbalde, deed tijdens zijn periode op Stamford Bridge op zijn beurt zaken met Mendes. ‘Ik ken ook de rechterhand van Jorge Mendes, maar het is niet dat we wekelijk met elkaar aan de telefoon hangen’, zegt Verplancke. ‘Tijdens de transferperiodes bekijken we hoe we elkaar kunnen helpen in bepaalde dossiers en zo ging de bal aan het rollen in het geval van Bakkali.’
Mendes besteedde de transferonderhandelingen van Bakkali met plezier uit, want hij heeft weinig voeling met de Belgische markt en hij was aan het begin van de zomer bezig met de transfer van Cristiano Ronaldo naar Juventus. Bij de start van de mercato was het voor Verplancke en co zaak om de speler en de familie te overtuigen dat zij het best geplaatst zijn om de Belgische markt af te speuren. Ondanks interesse van Standard en enkele Spaanse clubs kreeg Anderlecht de hoogste prioriteit. Uiteindelijk betaalden de Brusselaars niet meer dan anderhalf miljoen euro voor de tweevoudige Rode Duivel. Een lage prijs voor een 22-jarige Belg met een ongelimiteerd potentieel.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
