Belgische clubs komen steeds meer in het vizier van Amerikaanse investeerders. Het is een van de conclusies uit een onderzoek van Sport/Voetbalmagazine naar buitenlandse overnemers in het Belgisch voetbal.
Vandaag komen de nieuwe goudzoekers die de Belgische markt afschuimen van de andere kant van de Atlantische Oceaan. Ze worden bij clubs uit alle uithoeken van België geïntroduceerd door tussenpersonen die ons nationale voetbal verkopen als een voorgesorteerd pakket. De Amerikanen investeren in Club Brugge, ze runnen Oostende en Waasland-Beveren, en hebben nu belangstelling in Gent en Kortrijk.
‘In de States bekijken ze ons een beetje als oermensen’, lacht Jesse de Preter, een voormalig bedrijfsjurist die nu hand in hand werkt met Zulte Waregem. ‘Voor de Amerikanen is de Europese markt een enorm ontwikkelingsgebied, omdat het commerciële beleid in Europa in niets lijkt op dat van de sportfranchises in hun eigen land.’
De Amerikanen hebben geduldig zitten wachten op het juiste moment om massaal te investeren op het oude continent en ze werden op hun wenken bediend toen de covidcrisis losbarstte. Niet alleen in België, maar ook elders in Europa waar ze met een gebrek aan cashflow kampen, verwelkomen ze deze geldschieters met de glimlach. Zelfs als dat betekent dat clubs een oogje moeten dichtknijpen als het over de oorsprong van dat onmisbare geld gaat.
In se is het aan de tussenpersonen om hun taak op een gewetensvolle manier te vervullen. ‘Ik organiseer altijd een eerste gesprek dat als doel heeft om een aantal zaken te checken. Veel mensen verkopen gebakken lucht en je moet dus een eerste schifting maken’, legt een zakenaanbrenger uit. ‘Er zijn veel potentiële kopers, maar je moet ze ordenen. Dankzij het internet controleren wij de bankgegevens, de publicaties van de jaarrekeningen, enz… Dit helpt allemaal om de foutenmarge zo klein mogelijk te houden.’
Enkele maanden geleden tekende de voetbalbond voorbehoud aan over de herkomst van het geld dat Oostende in leven houdt en de uiteindelijke begunstigde van de structuur. Het ethische criterium is zeker van belang, maar het zijn de cijfers op de financiële balansen die als ultieme maatstaf dienen. ‘Wat wij vragen, zijn de bankgaranties’, zegt Van Brantegem, die in zijn functie als licentiemanager het einde van een overnameprocedure superviseert. ‘De borgstelling zal niet dezelfde zijn naargelang je RWDM of Standard heet. En het hoeft niet eens reëel geld te zijn. Als de toekomstige koper van Standard ons een door Bill Gates ondertekende patronaatsverklaring stuurt, zal er geen probleem zijn.’ Kortom: de American dream heeft zijn beste jaren nog niet gehad.
Lees het volledige onderzoek over de buitenlandse invloed in het Belgisch voetbal deze week in Sport/Voetbalmagazine of in onze Plus-zone.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier