Na een moeilijk seizoen miste hij het WK en dus nam Kevin Mirallas vorige zomer een grote beslissing. Hij verliet Everton voor Fiorentina in de Serie A.
Firenze is een verleidelijke stad, met de rivier de Arno, de middeleeuwse straatjes en de indrukwekkende kathedraal Santa Maria del Fiore. Kevin Mirallas is ervoor bezweken. ‘De stad, de club, de Serie A, het is allemaal top’, vertelt hij in een hotel in het centrum. Hij is blij met zijn nieuwe uitdaging bij La Viola.
Wist je dat je ooit nog het idool was van Eden Hazard?
Kevin Mirallas: ‘Ja. ( glimlacht) Dat heeft hij me vaak verteld. Ik ben altijd close met Eden geweest, nu en destijds bij Lille. Ik was een jonge Belg zoals hij, maar ik was ook de eerste die de Ligue 1 haalde, dus zag hij me als een voorbeeld. Hij hield niet zo van trainen, ik heb hem echt moeten verdedigen tegenover enkele anciens die dat niet konden pruimen. Die les heeft hij onthouden.’
Je eigen debuut bij Lille was erg ingrijpend, zei je ooit.
Mirallas: ‘Bij de jeugd was er vriendschap en werd er gelachen. Toen ik bij de profs kwam, besefte ik dat je daar geen vrienden had, dat het ieder voor zich was. Weinig spelers spraken me aan, men schreeuwde naar mij op training ook al was iets niet mijn fout en men pakte me onnodig hard aan. Ik was rond mijn zestien, zeventien jaar gedegouteerd door het voetbal.’
Meer dan tien jaar later ben je daaraan gewend geraakt?
Mirallas: ‘Dat slechte gevoel is verdwenen, maar ik zie me na mijn carrière nog niet meteen in het voetbal blijven. Ik heb deze sport zoveel gegeven dat ik wil kunnen uitblazen. Het is een lastig wereldje: wanneer je zegt wat je denkt, nemen velen je dat kwalijk, en als je zwijgt verwijten ze je dat ook…’
Alleen business
In de moeilijke periodes bij Everton heb je wel je gedacht gezegd.
Mirallas: ‘Ik was een van de anciens in de groep, dus heb ik op moeilijke momenten niet geaarzeld om de verantwoordelijken aan te wijzen. Dat kwam soms slecht aan, maar spelers, bestuurders en trainers moeten in de spiegel durven te kijken.’
Denk je dan aan een bepaalde gebeurtenis?
Mirallas: ‘In het eerste seizoen van Ronald Koeman ( 2016/17, nvdr) aarzelde ik om mijn contract te verlengen. Blijven of iets nieuws proberen, dat was de vraag. Vanwege de resultaten van mijn zoontje op school, het geluk van mijn vrouw en mijn eigen goed gevoel bij de club heb ik toch bijgetekend voor drie jaar. De club had beloofd dat ze alleen concurrenten zou aantrekken als er spelers vertrokken. Maar opeens haalde men met Davy Klaassen een nummer 10, omdat Ross Barkley nog niet bijgetekend had, en met Gylfi Sigurdsson nog een 10 en dan drie, vier flankspelers… Terwijl de prioriteit was om Romelu Lukaku te vervangen, wat niet gebeurde. De coach kocht maar en kocht maar en uiteindelijk kenden we zes rampzalige maanden. Dat zijn details, maar toen ik naar Everton kwam, was dat een familiale club. Bij mijn vertrek had ik het gevoel dat het er alleen maar om business draaide.’
Hoe reageer je wanneer je al die nieuwkomers ziet?
Mirallas: ‘In het begin aanvaardde ik dat, want concurrentie hoort bij het voetbal. En ook al praatte ik niet veel met Koeman, alles ging wel goed met hem, ik was drie op de vier matchen titularis. Maar alles veranderde met de barrages voor de Europa League. Thuis wonnen we met 1-0 tegen Ruzomberok, maar in de uitmatch was ik de enige die niet meer in de basis stond. Ik ging de dag erop aan de trainer vragen of ik iets verkeerds gedaan had en hij antwoordde: ‘Als je niet tevreden bent, bel dan je manager en vertrek.’ De volgende matchen verhuisde ik voortdurend van de bank naar het veld zonder uitleg. De voorzitter zei tegen mijn makelaar dat Koeman gewoon wat spelers wilde uittesten. Voor een wedstrijd tegen Chelsea ( op 29 augustus, nvdr), waarbij ik weer niet in de basis stond, ben ik nog eens met Koeman gaan spreken, want in het seizoen voor het WK wilde ik speelminuten. Hij antwoordde: ‘Als je wil vertrekken, vertrek dan, maar een uitleg ga ik je niet geven.’ Dan contacteerde Olympiacos me. Het leek een goed idee om daar weer vertrouwen op te doen, maar de voorzitter van Everton weigerde – zogezegd omdat ik pas twee maanden ervoor bijgetekend had. Toen de transferdeadline was verstreken, heb ik tegen Koeman gezegd dat ik de komende maanden, tot aan de winterstop, mijn uiterste best zou doen. Pas half oktober was ik weer eens titularis, maar kort nadien werd Koeman ontslagen.’
Hij werd voor enkele matchen opgevolgd door zijn assistent, David Unsworth.
Mirallas: ‘Ik mocht direct weer spelen. Maar na een nederlaag tegen Leicester verdween ik samen met Aaron Lennon uit de ploeg. We merkten dat spelers uit de ‘clan- Martínez‘ minder en minder opgesteld werden: Lennon, Schneiderlin, Vlasic, Klaassen, Lookman en ik… Op een zeker moment moesten we met ons zessen apart trainen! Bizar, maar ik zat sowieso met een vertrek na Nieuwjaar in mijn hoofd. En dan opeens zei Unsworth me voor de Europa Leaguematch tegen Atalanta dat hij me op de 10 ging zetten. Terwijl ik weken niet gespeeld had. Drie dagen later, tegen Southampton, was ik weer titularis. Nadien verdween ik opnieuw uit de ploeg.’
Dat is bijna psychologische terreur…
Mirallas: ‘Elke dag vroegen we ons onder elkaar af: wie zou vandaag niet met de groep mogen trainen? We lachten er bijna mee. Maar inwendig hebben die laatste zes maanden bij Everton me opgevreten. Ik heb veel op mij genomen zonder dat ik het besefte. Ik had die contractverlenging kunnen weigeren om elders meer te gaan verdienen, maar ik wilde niet vertrekken als een dief in de nacht na alles wat Everton me gegeven had.’
Ten tijde van Unsworth maakten sommige media gewag van een training waar jij en Morgan Schneiderlin niet aan mochten meedoen vanwege een gebrek aan inzet…
Mirallas: ‘Ik wil daar niet dieper op ingaan. Ik kan alleen maar zeggen dat hetgeen in de pers verscheen, niet klopt.’
( Volgens onze informatie moest de groep van zes ‘bannelingen’ op een avond een wedstrijdje drie tegen drie spelen op een terrein tien kilometer van het trainingscentrum. De assistent-coach die erbij was had gezegd dat ze naar de kleedkamer mochten gaan, maar de club beweerde dat Mirallas en Schneiderlin ongepast gedrag hadden vertoond uit frustratie omdat ze niet speelden, nvdr)
Gebrek aan respect
Eind november kwam Sam Allardyce. Dat veranderde niets aan jouw situatie?
Mirallas: ‘Op zijn eerste dag keek hij vijf minuten naar de training van de jongens die de dag ervoor niet gespeeld hadden. Vervolgens liet hij praktisch alleen Engelsen spelen. Verschillende keren nam hij me op in de selectie om me dan op de dag van de wedstrijd naar de tribune te sturen, wat heel ongebruikelijk is in Engeland. Op training stond ik soms linksachter. Begin september riep Allardyce die zes verbannen spelers op voor een training met de U18. Hij vertelde ons dat die groep een dag later naar Cyprus zou reizen voor de laatste, en overbodige, wedstrijd in de Europa League. Serieus? Zes profs en de U18 voor een officiële match? Een totaal gebrek aan respect is dat! Allardyce kwam zelfs niet mee naar Cyprus, hij stuurde zijn derde assistent. Ondanks alles speelden we een sterke match en wonnen we met 0-3. De dag erop, bij de videosessie, zei Allardyce ‘bravo voor gisteren’ en begon hij direct over de volgende match. De transferperiode was nog één maand weg, dus maakte ik geen problemen. Eind december vroeg ik om apart te mogen trainen om me voor te bereiden op een vertrek. Oké, zei hij.’
Bij de zeldzame keren dat hij publiek over jou sprak, leek Allardyce zich niet druk te maken om jou.
Mirallas: ‘Wanneer men me vraagt hoe het was met Sam Allardyce, antwoord ik: ‘We hebben nooit echt met elkaar gesproken.’ Toen de transferperiode dichterbij kwam, vroeg ik aan de sportief directeur om er wat vaart achter te zetten. Hij zei echter dat hij me alleen in Engeland wilde verkopen, om veel geld voor mij te krijgen. En dan – surprise! – moet ik van Allardyce weer met de groep trainen omdat er geblesseerden zijn. De dag voor de verplaatsing naar Bournemouth voel ik pijn aan de enkel, terwijl Allardyce me in de basis wil zetten. Hij heeft me een maand lang geen blik waardig gekeurd en opeens wil hij me doen spelen? Dat risico wou ik niet nemen, aangezien ik op het punt stond te vertrekken. Wolfsburg wilde me, maar ik was gefocust op Olympiacos.’
Waar de verwachtingen van de fans hooggespannen waren.
Mirallas: ‘Dat is logisch. Na alles wat ik daar en in Engeland gepresteerd had, dachten ze dat ik alles plat zou spelen. Ik ook… Maar na bijna zes maanden met amper speeltijd stond ik er fysiek niet goed voor. Ook al speelde ik de ene match na de andere, ik had het gevoel dat het alsmaar slechter ging. Op het einde van het seizoen was ik echt kapot.’
En heeft de verhuis naar Athene je persoonlijk geholpen?
Mirallas: ‘Ook al ging het op voetbalvlak niet goed, mentaal was het heilzaam om op een plaats te zijn waar ik me geliefd voelde. De supporters wilden dat ik bleef, maar de voorzitter vreesde dat mijn carrière erop zat. Dat was niet zo, ik miste gewoon conditie, in een ploeg die niet draaide.’
De club wilde je dus niet houden?
Mirallas: ‘Er was geen aankoopoptie. De voorzitter had me van bij het begin gezegd dat hij me geen contract zou kunnen geven, om economische redenen.’
Maar afgelopen zomer kwam wel Yaya Touré. Allicht niet gratis…
Mirallas: ‘Voor zover ik de voorzitter ken, is dat een publiciteitsstunt voor de supporters. Hij wist dat mijn terugkeer voor enthousiasme en mijn vertrek voor gemor zorgde en dus haalde hij een speler om de supporters te kalmeren.’
Aanpassingsperiode
Na je uitleenbeurt keerde je dus terug naar Everton. Dacht je dat je daar opnieuw je plaats kon innemen?
Mirallas: ‘Ik begon aan de voorbereiding. Eerst enkele trainingen, dan enkele dagen, enkele weken, en dat ging heel goed. Ik had een goed contact met coach Marco Silva en de fans waren blij omdat ze zagen dat ik gemotiveerd was. Pas na een vriendschappelijk match tegen Rennes, waarin ik weinig gespeeld had, besefte ik dat het daarbij zou blijven. Twee dagen later riep de coach me en zei: ‘Je hebt een heel goeie voorbereiding gespeeld, maar ik moet vanaf nul beginnen met een nieuwe groep en we gaan de bladzijde van de anciens omslaan.’ Ik kon zijn eerlijkheid wel waarderen. Phil Jagielka en Leighton Baines, twee anciens die gebleven zijn, spelen bijna nooit meer. Een dag later vertelde mijn makelaar me over interesse van Fenerbahçe, enkele clubs uit het Midden-Oosten en Fiorentina. Nog een dag later was alles geregeld met de Italianen.’
Coach Stefano Pioli lijkt het wel te appreciëren dat je je gevoelens uit…
Mirallas: ‘Eind september gaf hij aan dat ik zou spelen tegen SPAL, maar een dag voor de match veranderde hij van mening en hij zag aan mijn gezicht dat ik niet tevreden was ( Pioli zei in de pers dat hij het prima vond dat Mirallas kwaad was op hem, nvdr). Hij apprecieerde dat, omdat hij zag dat ik gebeten ben om te spelen. Maar ik zit nog in een aanpassingsperiode. We werken hier hard, bijna zonder een dag rust. We werken aan spierkracht, helemaal anders dan in Engeland. Ik was dat niet meer gewend: de Premier League is een intensieve competitie, maar tijdens de week is het dat minder. In Italië spelen we twee dagen voor een Serie A-duel wedstrijdjes van twee keer dertig minuten! Gelukkig zei de coach dat ik de tijd zou krijgen om me aan te passen.’
Bevalt de Serie A je?
Mirallas: ‘Ja, eigenlijk wel. Ik had enig voorbehoud, want op tv komt het Italiaans voetbal tactisch en defensief over. Maar als je erin zit, zie je hoe beredeneerd alles is. Soms zou je denken dat de coach wat gek is met alle richtlijnen over beweging en positie die hij ons meegeeft, maar in de wedstrijd zie je dan dat alles gebeurt zoals hij gezegd heeft.’
Je hebt fameuze concurrentie op de flanken, met Marko Pjaca en Federico Chiesa.
Mirallas: ‘Dat geeft me net een boost! Als ik op mijn gemak wat geld had willen verdienen, dan was ik wel naar het Midden-Oosten gegaan.’
‘De aandacht van Martínez trekken’
Je moest het WK op tv volgen…
Kevin Mirallas: ‘Ik was duizend procent zeker dat ik zou mee mogen. Vanwege mijn goeie relatie en mijn gesprekken met Roberto Martínez en omdat hij me ook in mijn slechte periodes had opgeroepen.’
Welke verklaring kreeg je?
Mirallas: ‘Hij had het over mijn moeilijke seizoen en dat hij één of twee aanvallers moest thuis laten om de afwezigheid van enkele verdedigers op te vangen.’
Had je daar begrip voor?
Mirallas: ‘Op basis van mijn seizoen verdiende ik het inderdaad niet. Wat ik moeilijker kon begrijpen, was dat Martínez spelers meenam die amper gespeeld hadden.’
Bedoel je Nacer Chadli?
Mirallas: ‘Neen, hij speelde weinig door fysieke problemen, niet wegens keuzes van de coach. Maar er waren er anderen, die twee jaar niet opgeroepen waren en terugkeerden net voor het WK.’
In de zomer zei je dat je de selectie van september zou afwachten om te beslissen over je toekomst bij de nationale ploeg. Je werd niet opgeroepen…
Mirallas: ‘Ik zit bij een nieuwe ploeg. Martínez heeft me gebeld om te zeggen dat hij me zou laten integreren bij Fiorentina. Ik hoop daar snel weer top te zijn, dat is de enige manier om de aandacht van Martínez te trekken.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
