Peter t’Kint, die voor Sport/Voetbalmagazine de Rode Duivels volgt, zag heel wat positieve punten tegen Estland en Tsjechië.
Ze pakten de Rode Duivels direct aan met hoge pressing, de Tsjechen, een van de verrassingen op het voorbije EK. Kwartfinalist en slechts met veel moeite uitgeschakeld door Denemarken, in deze kwalificaties vooralsnog foutloos.
Al van bij de aftrap joegen Tomás Soucek en Matej Vydra door op de Belgische verdedigers. We dachten toen: dit wordt een lastige avond, tegen een ploeg die houdt van de duels. Geen drie minuten ver en Jason Denayer moest er al drie keer vol in. Telkens kwam hij er als winnaar uit.
En vervolgens lag de bal aan de overkant in het net, een omschakelingsmoment waar de Belgen een patent op hebben. Een mooi eerbetoon aan Wilfried Van Moer, de keizer van de omschakeling in zijn tweede periode als Rode Duivel.
Nummer 67 voor Lukaku in zijn 100e interland, zijn 50e doelpunt onder Martínez in 49 wedstrijden. Diep in de wedstrijd was een welverdiende applausvervanging inderdaad op zijn plaats. Peter Bossaert, de CEO van de bond, stond recht in de tribune, hij voelde het moment aan.
Vanaken
Het WK in Qatar is nu wel zeer dichtbij. Het vijfde tornooi op een rij voor de Belgen zal het zijn, dat is in het verleden nog nooit gelukt. Zes WK’s op een rij wel, en de generatie van tachtig speelde vier tornooien na mekaar (van EK 1980 tot WK 1986), maar ze haalden vervolgens het EK in Duitsland in 1988 niet.
Deze generatie flikt straks ongetwijfeld weer een extra historisch kunstje. Mathematisch kan het nog fout lopen, om een adagium uit het verleden even te parafraseren, maar dan moet het al echt tegen zitten in de duels van woensdag tegen Wit-Rusland en later, in november, tegen Estland (thuis) en Wales (uit).
Vijf toernooien op een rij voor de Rode Duivels, dat is in het verleden nog nooit gelukt.
Pressen tegen de Belgen kan hen in de problemen brengen bij het uitvoetballen, maar dan moet wel heel de ploeg van de tegenstander doordekken. En daar ging het bij de Tsjechen fout. De aanvallers en middenvelders schoven op, de verdedigers bleven hangen. Weinig wendbaar, uit vrees voor Romelu Lukaku en diens snelheid.
Eden Hazard, die slim terugviel, kreeg vaak een lege middencirkel als beloning. Ook Hans Vanaken profiteerde daar slim van. Vertrekkend vanop de positie van Mertens, maar zelden in de hoek, was hij met zijn lengte ook al eens door de lucht aanspeelbaar van achteruit. Bovendien kan hij snel een pas in de ruimte geven. In Brugge weten ze dat al lang, de fans van de Rode Duivels, die hem tijdens het EK met memes nog zo op de korrel namen, zagen het nu ook. Eindelijk. Lukaku profiteerde al snel, Hazard vlak voor de rust.
Hazard
De goal van Hazard – zijn eerste doelpunt als Rode Duivel sinds 16 november 2019 en de uitzege bij Rusland – was een bevrijding. Een bekroning ook van een goeie eerste helft waarin we hem, net als tegen Estland eerder op de week, verantwoordelijkheid zagen nemen, zagen terugvallen en zagen zwerven op het veld. Maar er zat ook opnieuw verticaliteit in zijn spel. Het korte draaien, dat lang weg was. Het durven acties aangaan.
De Hazard van gisteren stond al veel verder in zijn terugkeer dan de Hazard op het EK.
Fysiek is er nog veel werk, zag je na de rust, maar de Hazard van gisteren stond al veel verder in zijn terugkeer dan de Hazard op het EK. Hoeveel verder zal vanaf komend weekend blijken, als hij weer in de clinch moet met Vinícius voor een plaats in de basis bij Real.
En over een maand, als Frankrijk in de halve finale van de Nations League de tegenstander is. Een weifelend Frankrijk, in crisis na vijf gelijke spelen op een rij, of een Frankrijk dat tegen de Belgen nog eens de puntjes op de i wil zetten? We zullen het in Turijn zien.
Een goeie week
Thibaut Courtois deed wondermooie dingen toen zijn verdedigers steken lieten vallen, Lukaku scoorde, Vanaken ook (punten, met twee assists), terwijl de op het EK ongelukkige Castagne (ook sterk op links) en de daar afwezige Saelemaekers (in Estland van bij de start, tegen de Tsjechen met zijn invalbeurt) op de deur klopten…
Het was een goeie week voor de Rode Duivels, die woensdag in Kazan nog een laatste opdracht krijgen voor iedereen terug kan naar zijn club.
En dan is het uitkijken naar een paar dingen: de evolutie van Hazard bij Real, de terugkeer van De Bruyne in City, de aanpassing van Vanheusden aan het calcio,…
Maar ook: de verdere evolutie van Axel Witsel als centrale verdediger in Dortmund. Als Marco Rose daar de toekomst van de Luikenaar ziet, weliswaar in een verdediging met vier, waarom zou dat dan ook niet kunnen bij de Rode Duivels?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
