Antwerp neemt het in de laatste voorronde van de Conference League op tegen Istanbul Basakhesir, een club die naar goede Turkse gewoonte veel oude sterren tussen de lijnen heeft lopen. We zoomen in op enkele spelers die u kent van hun passages bij andere ploegen.
Lucas Biglia
Een Anderlechtlegende op het middenveld. Biglia, goed voor zeven seizoen en vier landstitels bij Anderlecht, is een oude bekende uit de Pro League. Zijn carrière na Anderlecht bevat echter ook nog mooie hoofdstukken. Vooral dan zijn passage bij Lazio, waar hij op vier seizoenen uitgroeide tot vaste waarde bij de Italiaanse subtopper en zelfs kapitein werd. In 2017 trok hij naar AC Milan, maar zijn wisselende vorm en blessureleed maakten dat hij zich daar niet volledig in de ploeg kon werken. En niet te vergeten: Biglia heeft ook 58 caps voor Argentinië, waaronder een WK-finale in 2014.
Nadat zijn contract bij Milan werd verbroken, trok Biglia naar Turkije bij het kleine Fatih Karagümrük. De club was net gepromoveerd naar de Turkse Süperlig en tegen alle verwachtingen in werd het team dat seizoen achtste, met Biglia als een van de sleutelspelers. Nu hoopt Biglia met zijn transfer naar Istanbul Basakhesir op een laatste Europees avontuur, iets waar Antwerp hem in zal moeten stoppen.
Stefano Okaka
Een andere kampioen van Anderlecht. Ooit was Okaka de jongste doelpuntenmaker in de geschiedenis van de Coppa Italia na een doelpunt voor AS Roma tegen Napoli. De grote verwachtingen die er over hem waren toen hij als 16-jarige al geselecteerd werd voor de Romeinse A-ploeg heeft hij echter nooit kunnen inlossen. Roma leende hem uit aan een rist ploegen. Modena, Parma, Fulham, Sampdoria, Bari… De lijst is lang. Zijn uitleenbeurten waren zeker niet altijd slecht, maar nooit genoeg om een vaste stek te versieren bij de ploeg uit de hoofdstad.
Zijn carrière kende een nieuw begin wanneer hij Italië verliet en naar Anderlecht trok. Ook in België was hij niet vrij van kritiek, zijn bonkige stijl zag er soms plomp en onverzorgd uit. Toch scoorde hij zeventien keer in het paarse truitje. Een transfer naar Watford het daaropvolgende seizoen werd geen succes, maar zijn terugkeer naar Italië bij Udinese draaide dan weer wel goed uit. Okaka was daar enkele seizoenen lang vast deel van de selectie, al was het eerder als back-up spits. Vorig seizoen trok hij voor 2 miljoen euro naar de Turkse competitie, waar hij bij Basakhesir opnieuw zijn beste vorm vond en 13 keer scoorde.
Nacer Chadli
De Belg die voor eeuwig herinnerd zal worden door zijn doelpunt tegen Japan op het WK 2018 vertoeft dezer dagen in Istanbul. Nadat hij bij Monaco gold als een flop werd hij eerst uitgeleend aan Anderlecht. Alvorens hij in 2020 voor 8 miljoen naar de club trok waar hij nu al meer dan 50 wedstrijden speelde. Zijn cijfers zijn over het algemeen aan de sobere kant met 5 goals en 6 assists in de Turkse hoogste divisie. Maar een speler met meer dan 150 wedstrijden in de Premier League kan je natuurlijk nooit afschrijven. Al zal Antwerp de Rode Duivel niet moeten vrezen, want Chadli zit niet in de Europese selectie.
Ahmed Touba
Onder Michel Preud’homme behaalde Touba met Club Brugge een eerste titel in 13 jaar, nadat hij in de play-offs zijn profdebuut had mogen maken als linksachter tegen Zulte Waregem. De daaropvolgende seizoenen rekende blauw-zwart echter minder op zijn diensten, en werd hij eerst uitgeleend aan OH Leuven en vervolgens aan het Bulgaarse PFC Beroe. Daarna verkocht Club hem voor minder dan een half miljoen aan het Nederlandse RKC Waalwijk.
Daar kon hij zijn carrière nieuw leven in blazen. In twee seizoenen werd hij er een vaste waarde en behaalde hij verschillende keren het Eredivisie Team van de Week. Dat merkte ook Istanbul Basakhesir op. Zij haalden Touba dit seizoen weg bij Waalwijk voor een miljoen. Nu moet de speler doorbreken bij een topploeg uit de Süperlig. Tijdens de vorige voorronde van Basakhesir tegen het IJslandse Breidablik was hij goed voor een doelpunt. Een goed begin.
Mesut Özil
Niet uit de Jupiler Pro League, maar zeker wel een bekende. Nog niet zo lang geleden was Özil een van de beste middenvelders uit de Premier League. Hoe hij bij Arsenal over het veld dartelde en strooide met assists zal menig voetballiefhebber nog lang bijblijven. Ook daarvoor imponeerde Özil in de Bundesliga en bij Real Madrid. Een echte superster dus, ooit een van de beste voetballers ter wereld.
Toch is de Turks-Duitse spelmaker al lange tijd op de dool. In zijn laatste twee seizoenen bij Arsenal kwam hij steeds minder aan spelen toe. Naar verluidt kon Özil het maar moeilijk vinden met de managers die Arsene Wenger opvolgden. Arteta en Emery stoorden zich aan het gebrek aan inzet dat de spelmaker soms uitstraalde. In 2020 trok hij dus naar Fenerbache, in de hoop zijn carrière te kunnen revitaliseren in Turkije, waar hij zich thuis voelt. Een ijdele hoop, zo blijkt, blessures en een covid-besmetting weerhielden hem ervan een snelle start te maken. Daarna kon hij nooit meer zijn beste vorm vinden, ondanks flitsen van genialiteit. Na een tijd begonnen zijn oude problemen met discipline en inzet weer op te spelen, tot frustratie van zijn coach en voorzitter.
En zo vertrok hij deze zomer gratis van Fener naar Basakhesir, een stevige stap terug van Arsenal, waar hij amper twee jaar geleden nog speelde. Als Özil zijn vorm van de hoogdagen terugvindt, is hij voor geen enkele Pro League club af te stoppen. De vraag is of dat ooit nog zal gebeuren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
