Hoge verwachtingen wekte de komst van Messi, Neymar, Mbappé en alle anderen naar België. Ze werden ingelost. Weliswaar niet door de Parijzenaars, die veel minder ver stonden in hun teamspirit dan Club Brugge.
Ze moeten in Gent en omstreken raar hebben opgekeken. Is dit de ploeg die de Gantoise met 6-1 van de mat veegde? Een ruggengraatloos elftal was Club Brugge toen, met linies die ver uit mekaar speelden en voetballers die individueel fouten begingen. Hoe anders was dat gisteren…
Scherp, bij de zaak, onder het oog van de hele (voetbal-)wereld, want Messi bij PSG is wereldnieuws. Ook onder het oog van de fans. Wat hebben de spelers, maar wij ook, die gemist, vorig seizoen. Lang geleden dat het dak nog eens van Jan Breydel ging. Het gelijkspel werd gevierd alsof het een zege was.
En dat was het ook. De zege van de collectiviteit, de teamspirit. De zege van de voetbalnostalgie. De som van 11 superspelers – en nu overdrijven we een beetje want dat zijn ze niet alle elf – maakt niet dat een ploeg onklopbaar is. Dat de macht van het geld niet alles kan kopen, daar genoot iedereen van. Tenminste niet vanaf dag 1, je moet Pochettino en co tijd geven.
Nog veel werk
De drietand Messi (nog niet gerodeerd na een moeilijke zomer, met een tornooi en daarna vakantie), Neymar (toch af en toe flitsen van genie, maar niet meer dat wonderkind van vier, vijf jaar terug) en Mbappé (al begonnen met hinder en ook uitgevallen) moet mekaar nog vinden.
Als dat ooit al lukt… De eerste twee hebben zeker een klik, vooral voor de derde is het zoeken. En voor het team ook. Georginio Wijnaldum leek niet fit, Leandro Paredes was soms slordig en Ander Herrera vond zelden ruimte. Neen, dat middenveld was, zeker defensief, ook nog niet op mekaar ingespeeld.
Messi en Neymar hebben een klik, voor Mbappé is het nog zoeken.
Kimpembe kreeg het op een gegeven moment zwaar op zijn heupen van de manier waarop de ploegmaats het lieten lopen. ‘We hebben een tegengoal gepakt die onaanvaardbaar was’, vond de trainer achteraf. Er zijn veel vedetten – Verratti en Di María ontbraken nog – maar nog lang geen team. Pochettino heeft nog een pak werk. Niet direct in de Ligue 1 op het eerste gezicht – 5 wedstrijden, 5 zeges, en al 16 goals gemaakt – maar wel binnen Europa.
Was dit de beste ploeg die in België al passeerde? Ongetwijfeld was het, afgaande op de namen, het grootste sterrencollectief. Maar absoluut niet als ploeg. Alleen al Borussia Dortmund vorig seizoen was veel beter. Hoe zij een helft door Brugge wentelden, met snelheid, veel beweging en veel doelgevaar. Dat was een team met een lijn, een visie. Dit PSG (nog) niet.
King Charles
Ongeveer tien minuten, iets minder zelfs, had Club Brugge nodig om zijn ‘Belgisch’ niveau op te krikken naar de eisen van de Champions League. De defensie was direct op post, het middenveld stoorde en intervenieerde waar nodig, maar de omschakeling lukte toen nog niet direct. De tridente van PSG prikte vanaf de buitenkant, maar Clinton Mata zat goed in de nek van Neymar, en aan de overkant probeerden Edoeard Sobol, Stanley Nsoki en Mats Rits Messi geen ruimte te geven om te soleren. Noa Lang hield Achraf Hakimi af van aanvallende impulsen, defensief zat het goed.
Alleen de omschakeling werkte nog niet. Charles De Ketelaere tegen Kimpembe en Marquinhos… Begin maar als twintiger. En Kamal Sowah was toen nog niet direct gelukkig in acties en keuzes. Je zag waarom Leicester City hem nog niet (direct) kon gebruiken.
De verslaggever van L’Equipe lietweten: die aanval van Club maakt indruk op mij.
Maar gaandeweg tilde Club zijn niveau op. Zelfs een tegengoal – toen Mbappé Mata kwam kietelen, in de ruimte dook en goed voorzette, waarop Herrera kon scoren uit de tweede lijn – kon Club niet verstoren. De reactie volgde, Hans Vanaken scoorde zoals Herrera, vanuit de tweede lijn, op voorzet van Sobol. Club nam meer initiatief, nog niet direct in het spel, maar in het doelgevaar.
Keylor Navas kon zich onderscheiden. Aan de rust kreeg blauw-zwart van de fans al een staande ovatie. En liet de verslaggever van L’Equipe weten: die aanval van Club maakt indruk op mij.
En dat deed ze ook na de rust. Geconcentreerd, agressief, compact en met gaandeweg ook meer balbezit bleef Club Brugge PSG onder controle houden. De Ketelaere speelde een van zijn beste matchen als 9, Jack Hendry een van zijn beste matchen als centrale verdediger. Toen de tank leeg was en druk zetten steeds moeilijker werd, kroop Club terug en ‘beheerde’ het de gelijke stand. Simon Mignolet kwam, waar nodig, goed tussen.
Het is, zo zei de doelman achteraf, daar waar Club de stappen heeft gezet. In de wedstrijdbeheersing. De opeenvolgende seizoenen in de Champions League beginnen – ook al zijn er nieuwe namen – binnen de ploeg voor een zekere maturiteit te zorgen. Zij die het allemaal al hebben meegemaakt, kunnen de anderen sturen en op het veld stond veel discipline. Geen voetballers à la Diagne, uit op eigen succes.
Club flipte gisteren niet, bij de namen van de tegenstander of de reputatie van de ploeg. Het gelijkspel werd nagenoeg foutloos over de streep getrokken. Het was sterk als collectief.
Leipzig en Man City
Zaak is dat nu elke keer te brengen. Over dertien dagen tegen RB Leipzig, met zijn snel omschakelingsvoetbal een ander soort tegenstander dan de Parijzenaars, die houden van comfort aan de bal en dan versnellen met een actie. Dat is, door af en toe een overtreding te maken, wat makkelijker af te stoppen, dan jongens die in ruimtes duiken.
En daarna tegen nog ander voetbal, het balbezit annex de vele positiewissels van Manchester City, met Jack Grealish en Kevin De Bruyne als blikvangers. Een team met nog meer fysieke kracht.
Wat kan Club in die duels?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
