De comeback van Kim Clijsters sloeg iedereen met verstomming. Wat denkt onze tennisman Chris Tetaert van haar terugkeer?
Welk gevoel overheerste bij jou toen je het nieuws vernam?
Christ Tetaert: ‘Eerlijk: vooral grote verbazing. Na de US Open van 2012, waar ze in de tweede ronde van de US Open door een Britse tiener (Laura Robson) werd uitgeschakeld, gooide ze meteen en voor de tweede keer de handdoek. Ze had toen ook al geïnvesteerd in een leven na de tennis, een tenniscentrum in Bree dat ze de voorbij jaren met de hulp van onder andere haar ex-coach Carl Maes uitbouwde tot een professionele tennisacademie (Kim Clijsters Academy).’
‘Niets liet de voorbije jaren uitschijnen dat een gezinsleven met drie kinderen voor haar niet genoeg was, maar toch… Het enige wat je wel zag, was dat ze graag op invitaties van de grandslamorganisatoren inging. Ze was in mei in Wimbledon om het nieuwe Court No. 1 in te huldigen, ze speelden het invitatietoernooi in Zuid-Londen en eind augustus was ze nog in New York, waar ze gehuldigd werd voor haar drie titels. Verrassend dat ze daar haar comeback niet bekendmaakte, daar smullen de Amerikanen pas echt van.”
Zou Kim Clijsters nog de grote top kunnen bereiken bij haar tweede comeback. Met andere woorden: wat mogen we nog van haar verwachten?
‘Ze zette in 2007, 23 jaar jong, een eerste keer een punt achter haar carrière, ook dat was al verrassend. Haar comeback was al bij al een meevaller, ook omdat ze bij haar terugkeer amper 25 was. Ook daarom kon ze nog (even) opnieuw nummer één van de wereld worden en won ze nog drie grand slams, maar net als in het eerste deel van haar carrière sukkelde ze ook toen met kleine kwaaltjes.’
‘Een fitte Clijsters, die in haar periode toch een van de hardhitters was, moet een rol kunnen spelen, alleen is de vraag: op welk niveau nog? Aan de absolute top? Dat wellicht niet meer. Vier jaar geleden zei ze zelf in Sport/Voetbalmagazine dat “de meisjes veel fitter zijn en de rally’s langer duren.” Nog lang niet op het slopende niveau van de mannen, maar het vrouwentennis is een stuk fysieker geworden. En dan is de vraag: hoe zal een lichaam, de voorbije jaren matig onderhouden, van 36 dat verteren? Het zou me wel niet verbazen dat ze hoopt om volgend jaar, samen met Elise Mertens – ook een Limburgse -, het dubbel te spelen op de Olympische Spelen.’
Is het een goede zaak voor het vrouwentennis?
‘Alle publiciteit is goed, zeker? En: een sport leeft van rivaliteiten. McEnroe-Borg, Chris Evert-Lloyd-Navratilova, Sampras-Agassi, Nadal-Federer, Serena tegen Venus Williams… En straks misschien Clijsters tegen Serena… Ook niet onbelangrijk: Clijsters is een persoonlijkheid, spreekt met inhoud en vergrijpt zich zelden aan wollige clichés, waar de tienertennissers van nu een patent op hebben.’
‘In tegenstelling tot het mannentennis, dat al jaren door het trio Djokovic-Nadal-Federer wordt gedomineerd, is het vrouwentennis onvoorspelbaarder dan ooit tevoren: de voorbije vijf seizoenen werden de twintig grandslamtitels verdeeld over elf speelsters. Maar de kans dat Clijsters daar volgend jaar bijkomt, zeker in toernooien waar je zes ronden topfit moet zijn, is bijzonder klein.’
