Tal van ontwikkelingen tekenden zich af tijdens het afgelopen sportjaar 2024. We kozen er zes die in 2025 gevolgen kunnen hebben voor sportieve machtsverhoudingen, voor de business of voor het geopolitieke speelveld in de sport.
1. Is de dominantie van Max Verstappen voorbij?
Voor de vierde keer op rij werd Max Verstappen afgelopen seizoen wereldkampioen in de formule 1. Voor het eerst sinds zijn eerste wereldtitel in 2021 – toen in een beklijvend duel met Lewis Hamilton – was de strijd tot de voorlaatste manche spannend. Daar zag het er nochtans niet naar uit toen de Nederlander in 2024 zeven van de eerste tien grand prixs won. Maar toen stokte de Red Bullmachine van Verstappen, en roken McLaren en Ferrari bloed. Lando Norris, van de Britse renstal, kwam uiteindelijk te kort, maar de pariteit was ongezien groot. Zeven coureurs wonnen minstens twee races, voor het eerst in de F1-geschiedenis (al zijn er nu een recordaantal van 24 grand prixs). En niet Red Bull maar McLaren werd wereldkampioen bij de constructeurs, voor het eerst sinds 1998. De verklaring? Ingenieurs hebben alle ontwikkelingen van hun wagens uitgemolken, waardoor geen enkele renstal nog een grote voorsprong heeft.
Ingenieurs hebben alle ontwikkelingen van hun wagens uitgemolken, waardoor geen enkele renstal nog een grote voorsprong heeft.
In 2025, het laatste seizoen voor de technische reglementswijzigingen die de F1-bolides veiliger en duurzamer moeten maken, zal de nivellering aan de top zich wellicht nog meer doortrekken, over een heel seizoen. Dat weet ook Max Verstappen. ‘Het móét beter in 2025.’ Hij zal een nieuwe ploegmaat krijgen, nadat Sergio Pérez opzij werd geschoven. Toch zal Ferrari komend seizoen de sterkste line-up hebben, met naast Charles Leclerc ook zevenvoudig wereldkampioen Lewis Hamilton, die overstapt van Mercedes. Als ook Lando Norris bij McLaren minder steken laat vallen, zal Verstappen in 2025 meer dan ooit vanuit verschillende kanten bestookt worden.
2. Hoeveel kleiner worden de transferbedragen in het voetbal?
Begin januari 2025 begint de jaarlijkse wintermercato in het voetbal, waarbij spelers tot begin februari van clubs mogen wisselen. In het verleden werden transfersommen van soms tientallen miljoenen euro’s betaald, maar dat systeem staat sinds begin oktober op de helling, na de uitspraak van het Europees Hof van Justitie in de zaak-Diarra. Regels van Wereldvoetbalbond FIFA rond het eenzijdig opzeggen van contracten en de bijkomende schadevergoeding voor spelers en een eventuele nieuwe club stroken niet meer met het vrije verkeer voor werknemers en het mededingingsrecht in de Europese Unie. Spelers kunnen voortaan, met een proportionele, kleinere vergoeding, makkelijker hun contract opzeggen. En dan is de vraag of clubs, zoals in het oude transfersysteem, nog vele miljoenen zullen betalen voor nieuwe spelers. Een sanctie hoeven zij, en de spelers, niet meer te vrezen. Dat bevestigde ook de FIFA.
Sinds 2015 leverden transfers de Belgische clubs netto 1,4 miljard euro op.
In afwachting van een definitieve uitspraak in de zaak-Diarra voor het Belgische hof van beroep en in afwachting van een nieuw FIFA-reglement, waar de Wereldvoetbalbond nu met alle stakeholders over praat, zullen spelers en clubs in de komende wintermercato allicht aandringen op lagere transfersommen. Dat zet nu al, in de toekomst zelfs nog meer, het inkomstenmodel van de Belgische clubs onder druk. Dat leverde hen sinds 2015 netto liefst 1,4 miljard euro op. Slechts vijf landen in de wereld deden beter. Club Brugge en co. staan voor de keuze: hun jonge talenten met een sterk verbeterd contract voor lange tijd vastleggen, of hen nu al verkopen, in de wetenschap dat de sommen de komende transferperiodes zullen dalen.
3. Zet de groei van de vrouwensport zich door, ook in Europa?
In Parijs namen in 2024 voor het eerst in de geschiedenis evenveel mannen als vrouwen deel aan de Olympische Spelen. Het past bij de inhaalbeweging die de vrouwensport de laatste jaren heeft gemaakt. Toch blijft de achterstand op de mannen aanzienlijk. Vooral wat betreft salaris- en sponsorinkomsten. In de top 100 van de best betaalde atleten van de sportbusinesswebsite Sportico stond er in 2023 en in 2024 geen enkele vrouw. Bovendien wordt de top tien bij de vrouwen nog altijd gedomineerd door tennissters. De rest, op uitzonderingen zoals turnster Simone Biles na, volgt op nog verdere afstand.
Alleen het vrouwenwielrennen kan in Europa stilaan een voetje naast het mannenwielrennen zetten.
In de VS groeien twee vrouwensporten nochtans zeer sterk. De Athlete of the Year 2024 van het magazine Time werd zelfs basketbalspeelster Caitlin Clark. Nadat ze al een hype was geworden in de universiteitscompetitie, debuteerde ze in 2024 in de WNBA. De driepuntspecialiste overtrof sportief alle verwachtingen en stuwde de toeschouwersaantallen, de tv-kijkers, het nieuwe mediacontract en de commerciële waardes van de WNBA-teams naar recordhoogtes. In de VS was de WNBA zelfs het snelst groeiende merk, over álle bedrijven. Een boom die ook de National Women’s Soccer League de laatste jaren beleefde.
In Europa groeit de vrouwensport ook. Dat zal ook in 2025 zo zijn, met onder meer veel aandacht voor het EK voetbal. Op het Engelse vrouwenvoetbal na komen de grootste ploegsportcompetities op veel vlakken echter niet in de buurt van hun Amerikaanse tegenhangers. Ook het verschil met de mannelijke Europese topcompetities blijft erg groot. Alleen het vrouwenwielrennen, stevig verankerd in de Europese bakermat, kan stilaan een voetje naast het mannenwielrennen zetten. Maar de weg naar gelijkheid is nog lang.
4. Kan Novak Djokovic de jonge garde nog aan?
En toen bleef van de ‘Grote Drie’ in het mannentennis er nog één over. Na het pensioen van Roger Federer in 2022 stopte in 2024 ook Rafael Nadal. Het geteisterde lijf van de 38-jarige Spanjaard betaalde de tol van een carrière van ruim twintig jaar. Novak Djokovic is nu ‘The Last Man Standing’. Op zijn 37e was hij in 2024 echter niet meer de alles dominerende veelvraat van de jaren ervoor. In de vier grand slams bereikte de Serviër slechts één finale: op Wimbledon, waarin hij kansloos verloor van Carlos Alcaraz. Meer zelfs: hij behaalde slechts één toernooizege. Maar wel die waar hij het meest zijn zinnen op had gezet: in Parijs, op de Olympische Spelen. Djokovic vulde zo het laatste grote hiaat in zijn palmares op.
Djokovic is de laatste overblijver van de Grote Drie in het mannentennis.
De 24-voudige grandslamwinnaar beweert dat hij in 2025 fysiek en mentaal opnieuw naar zijn beste niveau kan groeien. Noodzakelijk, want de jongere tegenstand wordt almaar sterker. Van onder meer Carlos Alcaraz (21), al beleefde die na winst op Roland Garros en Wimbledon een slechte tweede seizoenshelft. Consistenter was Jannik Sinner (23). Hij won in 2024 de Australian Open, de US Open én de ATP Finals, en 73 van zijn 79 partijen. Vooral op hard court tenniste de Italiaan op bijzonder hoog niveau.
Er hangt echter een zwaard van Damocles boven het hoofd van de nummer één van de wereld. In maart 2023 testte Sinner positief op het verboden middel clostebol. Volgens hem het gevolg van een behandeling door zijn masseur, die een wonde aan zijn vinger had behandeld met een spray waarin het product zat. Het ITIA, het tuchtorgaan in het tennis, besloot hem niet te straffen, maar het Wereldantidopingagentschap ging bij het Internationaal Sporttribunaal in beroep. Voor de Australian Open, in januari, zal het TAS nog geen verdict vellen. Als dat later in het nadeel uitvalt voor Sinner en hij één of twee jaar wordt geschorst, zal dat een mokerslag voor het tennis zijn.
5. Zal de nieuwe IOC-voorzitter Rusland weer omarmen?
In juni 2025 treedt de Duitser Thomas Bach na twaalf jaar af als voorzitter van het Internationaal Olympisch Comité (IOC). Drie maanden eerder wordt zijn opvolger verkozen. Het zal opnieuw een schimmige verkiezing met veel lobbywerk achter de schermen worden. Er zijn zeven kandidaten, onder wie één vrouw: Kirsty Coventry. De Zimbabwaanse is al jaren de lieveling van Thomas Bach, en kan de eerste vrouwelijke IOC-voorzitter ooit worden. Analisten schatten de kansen van de mannelijke kandidaten echter hoger in. David Lappartient, de sluwe voorzitter van de Internationale Wielerunie, heeft ook de gunst verworven van Bach, en Juan Antonio Samaranch junior, de zoon van de voormalige IOC-voorzitter, heeft een groot netwerk.
De Zimbabwaanse Kirsty Coventry kan de eerste vrouwelijke IOC-voorzitter ooit worden.
Daar kan ook Sebastian Coe op bogen. De Britse voorzitter van World Athletics heeft tonnen ervaring in de internationale sportwereld en wordt vooral door de Angelsaksisch media gepusht. Coe is wel te oud (68) om een volledige termijn als IOC-voorzitter uit te dienen, maar dat is reglementair aan te passen. Zijn grootste nadeel: de tweevoudige ex-olympisch kampioen op de 1500 meter leeft in onmin met Bach. Die zal er alles aan doen om zijn kandidatuur te kelderen. Ook in Rusland staat Coe op de zwarte lijst. Al van bij zijn aantreden als voorzitter van World Athletics in 2015 heeft de Brit de Russische atleten uit internationale atletiektoernooien gebannen.
Lappartient en Samaranch zien dat anders. De Spanjaard wil Rusland, dat op de Spelen in Parijs alleen ‘neutrale’ atleten kon afvaardigen, zelfs meteen weer omarmen als hij de nieuwe IOC-voorzitter wordt. Rusland anticipeert daar nu al op. Met Mikhail Degtyarev, de nieuwe voorzitter van het nationaal olympisch comité, die ook minister van Sport is, heeft het zijn offensieve toon richting het IOC en de westerse sportwereld sterk gemilderd. Het doel: zo vlug mogelijk opnieuw (helemaal) geïntegreerd worden in de grootste competities, met name de Olympische Spelen. Maar dat laatste zal dus afhangen van de nieuwe IOC-voorzitter.
6. Vallen er weer doden in het wielrennen?
Het wielerseizoen 2024 was dat van Tadej Pogacar. Met onder meer winst in Luik-Bastenaken-Luik, de Giro, de Tour én het WK, heeft hij zelfs de strafste seizoenen van Eddy Merckx op zijn minst geëvenaard. Het jaar had echter ook een gitzwarte rand, want er vielen twee doden. De Noor André Drege kwam in de Ronde van Oostenrijk om het leven bij een val in een afdaling, de Zwitserse juniore Muriel Furrer overleefde een crash op het WK in Zürich niet. Mede omdat niemand de val had opgemerkt, en ze pas anderhalf uur later werd gevonden. Bijzonder pijnlijk voor de Internationale Wielerunie (UCI), in een race die ze zelf mee organiseert. Het was zelfs al de derde dode in het wielrennen in de voorbije negentien maanden. In juni 2023 verongelukte ook de Zwitser Gino Mäder.
De UCI kwam nog niet verder dan aangepaste regels waarover veel discussie heerst.
Door ook andere massale valpartijen, waarbij onder meer Wout van Aert en Remco Evenepoel betrokken waren, leeft het veiligheidsthema meer dan ooit. De renners rijden almaar sneller, en de risico’s worden steeds groter. Toch kwam de UCI nog niet verder dan aangepaste regels waarover veel discussie heerst. Zoals het afschaffen van de radiocommunicatie tussen de renners en de ploegleiders. Die zouden hen tijdens de koers te veel opjagen. Voor de start van het komende wielerseizoen wil UCI-voorzitter David Lappartient via het veiligheidsorgaan SafeR een zoveelste actieplan bekendmaken. Het is de vraag of die maatregelen drastisch en efficiënt genoeg zullen zijn om het aantal zware valpartijen te verminderen of de fysieke gevolgen ervan te beperken. Hopelijk niet ten koste van opnieuw een dode renner.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
