Sherpa Kami Rita beklom 28 keer de hoogste berg ter wereld.
Als nationale helden werden Hari Budha Magar en Kami Rita onlangs onthaald op de luchthaven van Kathmandu. Felicitaties van de Nepalese vicepresident waren hun deel. De eerste omdat hij als eerste persoon van wie de benen tot boven de knieën geamputeerd zijn de top van de Mount Everest had bereikt. De tweede omdat hij, op zijn 53e, voor de 28e keer de hoogste berg ter wereld (8849 meter boven de zeespiegel) beklommen had.
‘Everest Man’
Niemand deed ooit beter, al wordt de Nepalese sherpa op de huid gezeten door Pasang Dawa. Hij evenaarde zijn collega de voorbije weken tot twee keer toe, waarna Kami het record telkens scherper stelde. Behalve tijdens de coronapandemie is ‘The Everest Man’ sinds 1994 élk jaar naar het dak van de wereld geklommen. En zolang zijn lichaam het toelaat, is hij niet van plan om te stoppen.
Edmund Hillary
Toch is Kami in Nepal niet de GOAT (Greatest of All Time). Die titel is er voor eeuwig toebedeeld aan een andere sherpa: Tenzing Norgay. Hij en de Nieuw- Zeelander Edmund Hillary bereikten 70 jaar geleden als eersten ooit de top van de Everest. Een mijlpaal in de geschiedenis van de mensheid, al was het aanvankelijk onduidelijk wie van de twee als eerste zijn voet op de top zette. Vooral de Nepalese pers drong er sterk op aan: die eer moest naar een sherpa gaan, niet naar een buitenlander. Hillary en Norgay spraken echter af om te zwijgen, ze vonden het niet zo bijzonder. ‘We hebben het sámen gedaan, als team.’
6000 klimmers
Ze kregen allebei grote onderscheidingen: Hillary werd door Queen Elizabeth II tot ridder geslagen, Norgay kreeg The George Medal, als erkenning voor zijn grote moed. Pas twee jaar later, in 1955, onthulde de sherpa het geheim in zijn autobiografie Tiger of the Snows. Die werd opgetekend door de Amerikaanse ghostwriter James Ramsey Ullman, want Norgay kon lezen noch schrijven.
Norgay vertelde aan Ullman dat Hillary als eerste de top van de Mount Everest had gehaald. Hij liep twee meter voor hem uit, verbonden met een touw. ‘Net voor de top stopten we. Ik dacht er niet aan om Hillary opzij te duwen. We stapten gewoon verder tot de top. Hillary als eerste, ik als tweede. Dat is de waarheid.’
Opvallend: beiden vonden het na hun barre tocht onwaarschijnlijk dat ze ooit navolging zouden krijgen. Zeventig jaar later zijn al ruim 6000 klimmers in hun voetsporen getreden.
