Het klinkt absurd, op een moment dat we ons na twaalf jaar nog eens opmaken voor een wereldbeker en de Rode Duivels voor een ongekende golf van enthousiasme hebben gezorgd. En toch. Het is eigenlijk vijf over twaalf voor ons clubvoetbal. Zowat alle waarnemers zijn het erover eens dat onze competitie zelden zo zwak was en de Europese resultaten zijn ronduit zorgwekkend. De kloof met de Europese subtop wordt steeds groter. Alle kleinere voetballanden hebben het moeilijk om zich te handhaven, maar Portugal, Nederland en zelfs Zwitserland doen het beter dan wij.
Om ons clubvoetbal weer op de rails te zetten, zijn structurele maatregelen nodig. Eigenlijk weet iedereen wat er moet gebeuren en bestaat er een behoorlijke eensgezindheid over, maar het ontbreekt de verschillende stakeholders aan durf en initiatief om de trein in beweging te brengen. Vandaar deze oproep aan alle betrokkenen voor actie. In het bijzonder aan de politieke besluitvormers in de aanloop naar cruciale verkiezingen.
Het Belgisch voetbal bestaat uit meer dan enkel de Rode Duivels. Laat ons de positieve flow van de nationale ploeg ten volle benutten om alle geledingen van ons voetbal beter te maken en om concreet ook extra financiële opbrengsten terug te laten vloeien naar de basis.
Wij geloven dat de overheid een belangrijke bijdrage moet leveren in het voetbal, vanwege de immense maatschappelijke impact van de belangrijkste sporttak in ons land. De profclubs kunnen vandaag al rekenen op substantiële overheidssteun. Die willen wij graag behouden, maar voor iets hoort iets.
Alleen clubs die aan een aantal voorwaarden beantwoorden, mogen hiervoor in aanmerking komen. Deze clubs moeten geleid worden door bestuurders die een ‘fit and proper’-test doorstaan hebben. De clubs moeten beantwoorden aan strenge licentievoorwaarden. Minimaal acht percent van het budget moet besteed worden aan jeugdopleiding (niet aan contracten voor jeugdspelers) en 0,7 procent aan sociale taken.
Een voetbalclub kopen is niet hetzelfde als aandelen op de beurs kopen. De regels voor financiële fair play van de UEFA moeten ook nationaal doorgevoerd worden. Suikerooms kunnen dan geen geld meer in een club stoppen en hoeven het er dus ook weer niet uit te halen. De supporters moeten, als belangrijkste stakeholders, veel nauwer bij het beleid worden betrokken. De Duitse 51 procentregel is op korte termijn wellicht een onhaalbaar ideaal, maar de fans moeten op een structurele manier inspraak krijgen in HUN club.
Om de jeugdopleiding van alle clubs een boost te geven, kan een opleidingsvergoeding worden ingevoerd. Een decretale hervorming dringt zich op, want het gaat over de fundamenten van een gezonde voetbalpiramide. Ook dient uitgezocht hoe het mogelijk is jonge spelers langer te koppelen aan de club waar ze werden opgeleid en te voorkomen dat ze bijna gratis worden weggeroofd door grote buitenlandse clubs met veel meer middelen. Ook de rol van de spelersmakelaars moet worden herbekeken.
De overheid moet de voetbalwereld ook zo veel mogelijk steunen bij de vernieuwing van de infrastructuur. Moderne stadions zijn niet alleen financieel levensbelangrijk voor de clubs, maar ook essentieel voor het comfort en de veiligheid van de bezoekers.
Het nieuwe stadion in Brussel, met als klap op de vuurpijl de uitverkiezing als speelstad voor Euro 2020, is een unieke opportuniteit voor ons voetbal. Maar even cruciaal zijn nieuwe stadionprojecten zoals bijvoorbeeld in Brugge, Luik, Mechelen, Aalst enz. We vragen expliciet dat de volgende regionale regeringen zich engageren om deze vernieuwing met name organisatorisch en stedenbouwkundig mee te faciliteren.
Concreet denken wij dat het nuttig zou zijn indien de leidende politici met een hart voor voetbal regelmatig de koppen bijeen zouden steken in een soort overkoepelende task force Voetbal die in plaats van een versnipperde benadering alle dimensies van ons voetbal holistisch zou kunnen bekijken (bijvoorbeeld jeugdwerking en de sociale rol van voetbal evenzeer als veiligheid of nieuwe stadions).
Ook de voetbalwereld zelf moet in actie komen. De structuren, reglementen en tuchtprocedures moeten verder geprofessionaliseerd worden en er moet, vooral om preventieve redenen, meer gebruik worden gemaakt van tv-beelden. Nu ook bondsvoorzitter François De Keersmaecker zich heeft uitgesproken voor een scheiding tussen prof- en amateurvoetbal mag ook daar niet langer gedraald worden. Een hervorming van het amateurvoetbal moet voor een nieuwe dynamiek in de lagere reeksen zorgen en een onafhankelijke sectie betaald voetbal moet een competitieformule bedenken die de problemen van tweede klasse oplost en onze topclubs op scherp zet in de periode dat er ook Europees moet gevoetbald worden.
Ondertekend door onder meer Aimé Anthuenis, Rodrigo Beenkens, Ivo Belet, Hugo Broos, Kristof Calvo, François Colin, Paul Courant, Alain Courtois, Ben Crabbé, Geert De Vlieger, Filip De Wilde, Marc Degryse, Jean-Luc Dehaene, Trudo Dejonghe, Ariël Jacobs, Yves Leterme, Herman Schueremans, Eddy Snelders, Jacques Sys, Bart Tommelein, Mark Uytterhoeven, Franky Van der Elst, Peter Vandenbempt, Wouter Vandenhaute, Guy Vanhengel, Robert Waseige.
