Communautaire kwesties ? Niet in Comines-Warneton, Komen-Waasten in het Nederlands, waar Moeskroenspeler Romain Haghedooren vandaan komt. Zijn vader Francis getuigt : “Franstaligen en Vlamingen leven hier in vrede met elkaar. Er zijn bepaalde verplichtingen, zoals tweetaligheid om zoals ik het beroep van postbode uit te oefenen. Wij bekijken dat positief, wij zijn nog echte Belgen. Mijn vader kwam van Torhout en mijn grootvader van Langemark. Romain ging in Wervik naar een Nederlandstalige school, maar hij is Franstalig en dus tweetalig.”
Naar school in Wervik, en om te voetballen al vlug naar Moeskroen : na Paco Sanchez, Jean-Philippe Charlet, Bastien Chantry en Daan Van Gijseghem is Romain Haghedooren (20) het vijfde product van Futurosport dat dit seizoen doorstoot naar het A-team van Moeskroen. “Ik maakte elf jaar geleden zelfs de oprichting van het opleidingscentrum mee”, zegt hij. “Moeskroen promoveerde dat jaar naar eerste, ineens moesten we tegen Anderlecht spelen in plaats van tegen ploegen uit de streek. Ik behoorde tot de generatie van Jeanvion Yulu-Matondo (nu Club Brugge) en Christian Kabeya (nu Aston Villa). Ik speelde zelfs nog met Jonathan Blondel, al is die wat ouder. Steve Dugardein en Olivier Besengez waren mijn idolen. Het deed raar om ineens de kleedkamer met die mannen te delen.”
Vorig seizoen proefde hij al van het eersteklassevoetbal. Coach Geert Broec- kaert stuurde hem voor een kwartier het veld in op Zulte W aregem. “Geen kwaad woord over Geert Broeckaert. Sommige spelers bewaren geen goede herinneringen aan hem. Voor mij kan hij niet kapot. Hij is de trainer die me lanceerde, en daar ben ik hem levenslang dankbaar voor.”
Dankbaarheid voelt hij ook jegens zijn vader, tevens zijn eerste trainer. Francis : “Ik had hem onder mijn hoede bij de duiveltjes. Ik zag wel dat hij iets kon, maar hij was nogal gemakzuchtig. Veel uithouding bezat hij niet en hij was te vlug tevreden over zichzelf. Wat dat betreft, maakte hij de jongste jaren een bocht. Later voerde ik hem telkens naar Moeskroen. Als postbode had ik het voordeel dat ik ’s namiddags vrij was.”
Maar Romain Haghedooren kreeg het niet allemaal cadeau. “Bij de juniores brak ik tegen Lokeren mijn enkel in de laatste match van het seizoen. In plaats van met vakantie te vertrekken, belandde ik in het ziekenhuis. Maar in vergelijking met mijn neef Mathieu Dejonckheere mag ik niet mopperen : eerst een breuk van scheen- en kuitbeen, dan een verkeersongeval met zijn vriendin, vervolgens het overlijden van zijn vader. Mathieu, ook een product van Futurosport, speelt nu bij Deinze.”
Vorige zomer tekende Romain Haghedooren een profcontract bij Moeskroen. “Ik had niet verwacht zo vlug in de eerste ploeg te geraken”, bekent hij. “Aanvankelijk was ik doublure voor linksachter David Grondin, maar toen Jonathan Tohoua een vormcrisis doorworstelde, posteerde Gil Vandenbrouck me links op het middenveld. Sindsdien bewaar ik het vertrouwen van de trainer. En voetballen in de eerste klasse helpt : vlak voor de winterstop werd ik geselecteerd voor een match in Italië met de min-20-jarigen.”
DANIEL DEVOS
