Het blijft verbijsterend hoe iedereen nu plots met een aantal aanbevelingen komt om het voetbal weer een proper imago te geven. Jaren en jaren is er niets ondernomen tegen de toenemende macht van de makelaars, tegen het gerommel in de marge, tegen schimmige afspraken die er op alle niveaus werden gemaakt. Het werd gewoon getolereerd, als iets wat deel uitmaakte van het wereldje. Dat Mogi Bayat op Anderlecht een bureau had bijvoorbeeld, het passeerde achteloos, daar moest je nu echt niet over zeuren. Dat dezelfde Bayat intimiderende taal gebruikte en zelfs mensen bedreigde, ach, wat kon het de clubs schelen? Ze deden bijna allemaal zaken met hem, zelfs als er tussen twee verenigingen een afspraak was gemaakt dat een overgang zonder makelaar zou worden afgewerkt dook een van hen op. Vaak Mogi Bayat. Of Dejan Veljkovic die rustig zijn territorium kon uitbreiden en haast in zijn eentje KV Mechelen bestuurde. Niemand wilde zien dat er al lang grenzen waren overschreden. Dat de Belgische competitie intussen was uitgegroeid tot een vreemdelingenlegioen, met meer buitenlanders dan in welk ander kampioenschap dan ook, het werd door de media wel eens gesignaleerd, maar niemand die er iets mee deed.
Vernieuwing is er nodig in de voetbalwereld. Op alle niveaus.
Nu de voetbalwereld in brand staat moet het plots snel anders. En klimmen ook sommige mensen op de barricaden die er mee voor hebben gezorgd dat makelaars belangrijk werden en daar zelf ook van profiteerden. Het is niet met de oprichting van een commissie dat je dat gaat verhinderen. Zeker niet als er voldoende sluipwegen zijn om telkens weer de dans te ontspringen. Opmerkelijk trouwens dat het op dit moment meer gaat over die makelaars dan over witwaspraktijken. Alsof dat laatste een voetnoot is. De voetbalwereld heeft zo zijn eigen normen. En frappant dat advocaten er vooral op uit lijken te zijn om een en ander te vertragen. Ook dat is niet nieuw.
Stoere taal bij schandalen, je wordt het langzamerhand gewoon. Net zoals je later constateert dat er toch niets verandert en alle plannen in een of andere schuif belanden. Je wordt er telkens weer moedeloos van. Bijzonder moedig was het van de nieuwe CEO Peter Bossaert om een spijkerharde analyse te maken van wat er bij de voetbalbond misloopt. Nog niet zo heel lang is het geleden dat in de periode van Steven Martens de indruk ontstond dat de KBVB was omgevormd van een star ministerie naar een modern bedrijf met een slagvaardig management, maar helemaal niets blijkt daar na de doorlichting van Peter Bossaert van over te blijven. Het lijkt wel alsof iedereen langs de Brusselse Houba de Strooperlaan in het stenen tijdperk is blijven leven. Bossaert had het onder meer ook over belangenvermenging en een oude bedrijfscultuur, die ook vele clubs teistert.
Het is nog maar de vraag in hoeverre de nieuwe CEO zijn ideeën doorgedrukt krijgt, ook dan als zijn hervormingsplannen zijn goedgekeurd door de raad van bestuur. Zijn aanstelling is niettemin een goede zaak. Nieuwe, onafhankelijk denkende mensen zijn er nodig in de voetbalwereld. Op alle niveaus. Alleen zo krijg je een andere moraal en breek je resoluut met het verleden.
Na de aardbeving hernam de competitie vorig weekend. Met een indrukwekkende tifo die supporters van Club Brugge ontrolden voor Ivan Leko die plots wel een martelaar leek. Het is illustratief voor de verbondenheid van de supporters met blauw-zwart. Net zoals bij KV Mechelen waar het stadion voor de wedstrijd tegen Beerschot Wilrijk helemaal volliep. Uiteindelijk duwt de liefde voor het voetbal telkens weer de vele voetbal gerelateerde problemen naar de achtergrond.
Het is dat wat de kracht blijft uitmaken van deze sport. Al waren sommigen dat duidelijk vergeten. Helemaal verblind door geld, machtshonger en eigenbelang.
