Neymar kwam naar Parijs met grote dromen, maar hij struikelde in zijn drang naar de Gouden Bal. Het verhaal van de Braziliaanse Icarus.
De regels van het sprookje leken gerespecteerd te zullen worden. Het zou een verhaal zijn dat eindigde met de Gouden Bal. Sinds zijn komst naar Europa was Neymar junior, op scepticisme onthaald door diegenen die met een wantrouwig oog naar Youtubefilmpjes keken, erin geslaagd om zowel verdedigers als critici voor schut te zetten. Na twee seizoenen op het Oude Continent stond hij zelfs al op de derde trede van het podium van de beste spelers van de planeet, alleen voorafgegaan door Cristiano Ronaldo en Lionel Messi. Hij stond op het punt om die hiërarchie te doorbreken.
Neymar droomt blijkbaar van een terugkeer naar Barcelona, alsof het uur gekomen is om weer te beginnen in de schaduw van Lionel Messi.
Er was maar één probleempje: de twee mannen voor hem zijn niet van het genre om te plooien. De Portugese cyborg en de Argentijnse vlo verdeelden sinds 2008 alle Gouden Ballen onder elkaar. Noch de historische trebles van het Bayern München van Franck Ribéry of van het Inter van Wesley Sneijder, noch de wereldtitels van Andrés Iniesta en van Manuel Neuer volstonden om dat duo naar de kroon te steken. Hoe zou Neymar dan die laatste horde nemen, hij die in het blaugranashirt hoogstens de schildknaap van Messi zou zijn? Geen enkele prijs van Barça zou echt de zijne zijn, en zijn topjaren kwamen eraan.
Geprogrammeerd om de beste te zijn besliste Neymar om de hoofdrol in zijn eigen sprookje te gaan spelen. De opstapclausule in zijn contract, de enige manier om te ontsnappen uit zijn gouden Catalaanse gevangenis, was niet voor iedereen betaalbaar. PSG legde 222 miljoen euro op tafel, om van de Braziliaan de duurste transfer uit de geschiedenis van het voetbal te maken, met een waanzinnige voorsprong op de concurrentie zelfs. Neymar schreef geschiedenis in het bankwezen, nu moest het alleen nog op het veld gebeuren.
DODELIJKE VALENTIJN
Met zijn 25e verjaardag in de achteruitkijkspiegel arriveerde het wonderkind van Santos in de Franse hoofdstad. Hij zat in de primetime van zijn carrière. Het WK, op het einde van het seizoen, moest de kers op de Parijse taart worden.
Na een knalstart met 17 goals en 12 assists in 20 matchen, nodigde Ney zich voor de tweede keer in zijn carrière uit op het podium van de Ballon d’Or. Hij nam de plaats in die Antoine Griezmann een jaar daarvoor bekleedde, maar nog altijd achter Ronaldo en Messi natuurlijk.
De wittebroodsweken kwamen echter ten einde op een Valentijnsavond. In Bernabéu ging PSG in de laatste minuten van de match met de billen bloot en zo was Real Madrid vertrokken voor zijn derde CL-titel op rij. Hoewel hij een van de betere spelers op het veld was, slaagde de Braziliaan er niet in om zijn dribbels om te zetten in beslissende acties. Erger nog, zijn voet bleef in het gras steken tijdens de klassieker tegen Olympique Marseille en hij moet onder het mes. Neymar was out tot het einde van het seizoen; ook het WK halen werd een race tegen de klok.
DE DROOM EN DE DUIVEL
Vanaf het eerste fluitsignaal op het WK in Rusland staat Neymar op de grasmat. In de poulefase laat hij de hoofdrol nog aan Philippe Coutinho, maar vanaf de 1/8 finales neemt hij de teugels in handen, met een assist en een goal tegen Mexico. Zijn WK-droom spat echter uiteen op de handschoenen van Thibaut Courtois. Die zweeft een bal uit de winkelhaak waardoor er geen verlengingen komen tegen de naar het laatste fluitsignaal snakkende Rode Duivels.
Het wordt back to reality voor Neymar, die Rusland verlaat met zware benen en een beschadigde reputatie. Hoewel hij stevig aangepakt wordt, onthoudt men vooral zijn spectaculaire schwalbes. Zo wordt hij het niet te volgen voorbeeld, iets tussen een komediant en een bedrieger. Zijn populariteit taant, terwijl Frankrijk ondertussen alleen maar ogen heeft voor Kylian Mbappé. Zijn ploegmaat bij PSG mag een wereldtitel bijschrijven op zijn cv en is incontournable geworden. Weinig kans dat hij zich nog een tweederangsrol zal laten opdringen.
Nochtans is het einde van de zomer sprookjesachtig. Het PSG van Thomas Tuchel schiet als een wervelwind uit de startblokken. Het regent overwinningen: veertien opeenvolgende successen, met een ontketende Neymar die in elf wedstrijden goed is voor tien goals en zes assists. Op de Europese bühne gaat de eerste match op Anfield nog verloren, maar toch komt PSG als primus uit de bus in een poule met ook nog Liverpool en Napoli.
LEMEN VOETEN
Maar met de winter voor de deur komen ook de problemen terug. In een koud treffen voor de Franse beker tegen Strasbourg amuseert Neymar het volk maar werkt hij de spelers van de tegenstrever op de zenuwen. Gevolg: zijn enkels krijgen het zwaar te verduren.
Zijn kwetsbare voeten spelen Neymar weer parten. Sommigen wijten dat eerder aan de nachtelijke danspasjes dan aan de herhaaldelijke aanslagen. Hoe dan ook, Ney is er niet bij tegen Manchester United in de 1/8 finales van de Champions League. Hij die naar Parijs gekomen is om de beker met de grote oren de lucht in te tillen, zal uiteindelijk slechts één match in de knock-outfase van de CL gespeeld hebben in twee seizoenen.
Neymar speelt minder wedstrijden, maar de kritiek klinkt des te luider. Voor het tweede jaar op rij gaat hij naar Brazilië voor de verjaardag van zijn zus, en sommigen vinden dat geen toeval meer. De druppel die de emmer doet overlopen, is een interview waarin Neymar verklaart dat het mooiste souvenir uit zijn carrière de historische remontada met Barcelona tegen… PSG is. In die 6-1 speelde hij een grote rol, maar zo’n uitspraak spreekt boekdelen, zeker in een tijd waarin supersterren elk woord in de media wikken en wegen.
Zijn fantastische statistieken mochten dus meteen de vuilbak in. Twee jaar nadat hij het statuut van duurste speler ter wereld kreeg, is Neymar een speler geworden die men met de nodige minachting bekijkt. Ook al heeft hij in 58 wedstrijden in het shirt van PSG 51 keer gescoord en 29 assists gegeven. Met andere woorden: om de 63 minuten had hij een voet in een doelpunt. Van zijn twee jaren in de Franse hoofdstad zal het nageslacht eerder de 46 niet-gespeelde matchen onthouden door diverse blessures, waar sommige zelfverklaarde sportartsen zijn levenshygiëne voor verantwoordelijk achten.
UIT DE TOP 10
De afgelopen weken werd het sprookje er niet beter op. Zonder zijn vedette wint Brazilië toch de Copa América, een trofee die het land al niet meer had kunnen winnen sinds 2007. Aan de andere kant van de Atlantische Oceaan verwelkomt Parijs opnieuw technisch directeur Leonardo, de architect van de eerste Qatarese versie van PSG die Thiago Motta, Thiago Silva, Marco Verratti en Zlatan Ibrahimovic naar de Lichtstad haalde.
Hij is teruggekeerd om met de vuisten op tafel te slaan. Het duurt dan ook niet lang of de Braziliaan neemt zijn landgenoot in het vizier voor zijn extrasportieve excessen. Als het over de toekomst van Neymar gaat, zet Leonardo gewoon de deur van de uitgang open. De nummer 10 droomt blijkbaar van een terugkeer naar Barcelona, alsof het uur gekomen is om weer met een propere lei te beginnen in de schaduw van Lionel Messi. Net dat comfortabele plekje dat de Braziliaanse Icarus verlaten had om dichter bij de zon te komen en zo zijn vleugels te verbranden.
Op het einde van het jaar 2018, wanneer het rijk van Messi en Ronaldo eindelijk ten einde komt, tekent Neymar niet present om de hegemonie te doorbreken. Op een zeer respectabele afstand is hij getuige van de kroning van Luka Modric, de eerste Gouden Bal die niet naar het onvermijdelijke duo gaat sinds Kaká in 2007. Neymar moet tevreden zijn met een anonieme twaalfde plaats. Misschien zijn de laatste kilometers naar de top ook de moeilijkste…
Wat als… hij gewoon in Parijs blijft?
Leonardo, technisch directeur bij PSG, sluit een vertrek van Neymar niet uit, maar je moet toch wat spaarcentjes onder je matras hebben liggen om je van de diensten van de Braziliaan te verzekeren deze zomer. PSG, dat rekening moet houden met de Financial Fair Play, hoopt een aanzienlijk deel van de 222 miljoen euro die het investeerde in de nummer 10 te recupereren. Een kandidaat-koper zal dus al gauw 150 miljoen euro moeten ophoesten. Alleen dan zullen we Ney nog voor eind augustus in een ander shirt zien.
De belangrijkste geïnteresseerde, FC Barcelona, heeft al twee keer de portemonnee opengetrokken om Frenkie de Jong en Antoine Griezmann naar Camp Nou te halen, zonder dat daartegenover een lucratieve operatie stond aan de inkomende kant. Het is moeilijk in te beelden dat de Catalanen voor Neymar in het rood zouden gaan.
Nog in Spanje zal Real Madrid eerst moeten verkopen alvorens te denken aan kopen. En Zinédine Zidane droomt meer van Paul Pogba dan van de Braziliaan. Andere gegadigden lijken er niet meteen te zijn. In Engeland is Neymars reputatie van ‘duiker’ meer gekend dan zijn voetenwerk. In Italië worden de capriolen die Neymar ten berde bracht in zijn Parijse periode niet gesmaakt. En aan Duitse kant lijkt het onwaarschijnlijk dat Bayern München, de zuinigste van alle Europese topclubs, boven de 100 miljoen euro voor één speler zal gaan.
Neymar zou dus wel eens uiteindelijk vergiffenis kunnen vragen en zijn verblijf in Parijs verlengen. Geld zou de club er niet mee verdienen, maar het zou wel zijn veruit beste speler recupereren. Heeft niet iedereen recht op een derde kans?
