Het kippenvelmoment van Tom Goegebuer: ‘Winnen bracht me helemaal van mijn melk’
Gewichtheffer Tom Goegebuer leerde op het EK van 2009 in Boekarest wat winnen is.
‘2009 was een kantelpunt in mijn carrière. Ten eerste omdat ik zwaar was afgevallen om te kunnen meedoen in de categorie tot -56 kilogram, wat sportief betere perspectieven bood. Ten tweede omdat gewichtheffers vanaf toen moesten meedelen waar ze zouden verblijven, zodat ze op elk moment een onverwachte dopingcontrole konden krijgen. Het algemene niveau werd menselijker, waardoor ik voor het EK van 2009 in Boekarest plots een outsider werd voor het podium. Maar het resultaat werd mooier dan ik ooit had durven te dromen.
In het eerste onderdeel, de snatch, til ik 115 kilogram. Tot mijn grote verbazing pak ik daarmee de leiding, met een serieuze voorsprong. De nummer twee stond wel 5 kilogram achter, en dat is erg veel in het gewichtheffen. Maar zou ik durven te pokeren in de tweede proef? De clean& jerk is een tactisch spel. Een gewichtheffer heeft maar drie pogingen. Je moet hoog starten en het moet direct raak zijn, of je komt in de problemen. Maar tijdens het wachten mag je een paar keer het gewicht aanpassen, om de tegenstand zand in de ogen te strooien. De coaches bemoeien zich met die psychologische spelletjes, als atleet moet je proberen zo onverstoorbaar mogelijk toe te leven naar jouw beurt.
‘Het niveau werd menselijker na dopingcontroles’
Ik stond klaar om 139 kilogram te stoten, maar mijn coaches veranderden van idee. 139 kilogram was op de limiet en als ik faalde, zou de concurrentie daar moed uit putten, was de redenering. Het was niet makkelijk om ‘maar’ 137 kilogram te steken: naar mijn gevoel bood ik mijn tegenstanders de kans om eroverheen te gaan. Maar de coaches hadden het goed ingeschat. Maar één gewichtheffer raakte boven mijn 137 kilogram, een Italiaan die ik in de snatch op ruime achterstand had gezet. Ik was Europees kampioen!
Normaal ging ik naar toernooien met het idee: ik doe mijn uiterste best, en wie weet zit er dan een zevende plek in of zo. Als veel tegenstanders falen, dan misschien brons. Maar winnen was nieuw voor mij. Het bracht mij helemaal van mijn melk. Ik ben een eerder onderkoeld type, maar dat zou je toen niet hebben gezegd. Als een dolleman stond ik op en neer te wippen.’
