Na de geldinjectie die vorige week werd bekendgemaakt, lijkt Anderlecht uit de financiële problemen te raken. Maar hoeveel komt er precies bij en wat hebben die beslissingen teweeggebracht?
Wouter Vandenhaute was niet gelukkig toen hij samen met Paul Gheysens Sporting Anderlecht probeerde op te kopen, maar de strijd om de deal verloor van de financiële macht van Marc Coucke. Supporter sinds jaar en dag gaf Vandenhaute echter zijn ambities niet op om ooit terecht te komen in de viplounge van het stadion. Toen de zaken minder liepen deed hij alsnog zijn intrede, in eerste instantie als extern adviseur van voorzitter Coucke. Die gaf hem vervolgens de voorzittersstoel en bood hem de mogelijkheid om te investeren, iets wat Vandenhaute eerst nog overwoog en vervolgens weigerde.
Vorige week draaide Wouter Vandenaute dan alsnog dat blad om. Hij stak dan toch geld in een club waar de kwestie van de noodzakelijke kapitaalsverhoging zeer gevoelig was komen te liggen. Maandenlang probeerden de aandeelhouders het eens te worden over deze verhoging, maar steeds dook er een probleem op. Uiteindelijk kwam alles toch in orde en werd een akkoord bereikt. In een bedrijf dat elk seizoen zoveel geld verliest en angstig uitkijkt naar elke deadline van de licentiecommissie, was extra kapitaal een urgentie.
Sterke aandeelhouder
Dat de situatie eindelijk gedeblokkeerd raakte heeft Sporting vooral te danken aan Vandenhaute. Hij opende zelf zijn portefeuille en riep de hulp in van twee financiële zwaargewichten. Eentje van hen is Geert Duyck, beschouwd als ‘de machtigste Vlaming in Londense financiële kringen’. Indien het nieuwe financiële plan door de autoriteiten wordt goedgekeurd, zullen de twee mannen 24 miljoen euro inbrengen en zal Vandenhaute een sterke aandeelhouder worden. Maar dat is nog niet alles – want deze injectie zou onvoldoende zijn geweest om het financiële voortbestaan van de club te garanderen. De voorzitter en zijn partner konden een andere goede vriend, Steven Buyse, ervan overtuigen om ook 5 miljoen euro bij te dragen.
De ‘kleine aandeelhouders’ ( Michael Verschueren, Etienne Davignon, ondernemer Johan Beerlandt, en de dochters van Roger Vanden Stock), die lange tijd niet akkoord gingen met de voorwaarden van de recente pogingen om nieuw kapitaal in te brengen, stapten deze keer wel mee in het verhaal. Zij legden op hun beurt 2 miljoen euro in.
Ook Coucke mee
Daar blijft het niet bij, want ook dat zou niet genoeg zijn geweest om de club overeind te houden. Ook Marc Coucke maakte een krachtig gebaar. Een manier om te laten zien dat hij niet van plan is deze club los te laten die hem al een smak geld heeft gekost. Hij bracht 11 miljoen extra in en liet een bedrag van ruim 50 miljoen euro aan schulden kwijtschelden, via een dubbele constructie: omzetting van een deel van deze schuld in kapitaal en kwijtschelding van een ander deel met een clausule inzake herstel van winstgevendheid die bepaalt dat hij dat geld kan terugkrijgen de dag dat Sporting weer winst maakt.
Als we al deze operaties bij elkaar optellen, ontvangt de club in totaal 93 miljoen euro. Coucke en zijn partner blijven meerderheidsaandeelhouders, maar het is vooral de komst van Vandenhaute (met zijn partners) die opvalt. Zij bezitten vanaf nu een kwart van de aandelen. Het vertrek van Jos Donvil, die slechts enkele maanden CEO was, wijst ook op de toegenomen impact van Vandenhaute in het organigram en bij het nemen van belangrijke beslissingen.
Onderliggend werd vorig weekend ook een boodschap aan Vincent Kompany en zijn staf overgemaakt. Anderlecht wil opnieuw een gezonde club worden door niet afhankelijk te zijn van geld van buitenaf. Vrij vertaald: resultaten op het veld zijn vereist. Intern is men van mening dat de coach over een meer kwalitatieve kern beschikt dan de voorbije jaren en dat play-off 1 en kwalificatie voor een Europese competitie een must zijn.
