Dat Marokko in de halve finale van het WK staat, kan je een echt mirakel noemen. Dat heeft het vooral aan zijn verdediging te danken, want aanvallend is het niet veel soeps.
Ga het parcours van Marokko in Qatar maar eens na. Eerst won het een groep met ook nog België en vicewereldkampioen Kroatië, dan ging het na penalty’s voorbij Spanje en Portugal werd met één rake kopbal van de Marokkaanse WK-topschutter aller tijden Youssef En-Nesyri met bloed, zweet en tranen naar huis gestuurd.
De halve finales zijn nu de volgende horde voor de Leeuwen van de Atlas op weg naar een absoluut historische wereldtitel. Die halve finale is al historisch, want Marokko is het eerste Afrikaanse en Arabische land dat zich kan kwalificeren voor de beste vier van een WK. En dat doet het op een misschien wel ongekende manier. In vergelijking met Kameroen in 1990, Senegal in 2002 en Ghana in 2010 is nu voor het eerst een Afrikaanse bondscoach erin geslaagd een Afrikaans team zover te leiden. Alle credits dus naar Walid Regragui, die nog maar sinds september aan het hoofd staat van de Noord-Afrikaanse ploeg.
Sindsdien gaat het crescendo voor de Marokkaanse nationale ploeg. Acht wedstrijden verder verloor hij nog geen enkele keer. Meer nog, de verdediging slikte nog maar één doelpunt in die periode en dat was dan nog een owngoal van Aguerd tegen Canada. De expected goals zeggen echter heel wat anders, want Marokko zou volgens die statistiek al 4,74 tegendoelpunten hebben moeten krijgen.
De verdediging van Marokko staat met andere woorden als een huis. In de vijf matchen op het WK kreeg het bijvoorbeeld maar negen schoten op doel tegen. Enkel Uruguay, Mexico en Ecuador kregen er minder tegen. En die zijn er al uit sinds de groepsfase. Nog een vergelijking: Kylian Mbappé heeft op zichzelf al tien keer tussen de palen geschoten in Qatar.
Keeper van het toernooi?
Om achterin zo goed te staan rekent de ploeg onder meer op Romain Saïss en Achraf Hakimi, maar achter hen ontpopte keeper Bounou zich al tot één van dé doelmannen van het toernooi. In de vier wedstrijden die hij speelde (hij miste de match tegen de Belgen wegens ziekte) pakte hij drie clean sheets. Daarmee is hij de eerste Afrikaanse doelman die daarin slaagt op een Wereldbeker. Meer nog, de man van Sevilla moest nog maar vijf reddingen doen.
Het zegt alles over de ongelooflijk sterke verdediging van de Marokkanen. Een defensie die niet met zich laat sollen, zo blijkt ook uit de cijfers. Marokko zit namelijk aan 20,8 tackles per wedstrijd, enkel Costa Rica en Tunesië kwamen al aan meer in Qatar.
Wat misschien wel de strafste statistiek is: Marokko stond nog geen minuut op achterstand op dit WK en dat tegen onder meer Kroatië, België, Spanje en Portugal. Andere halvefinalisten Argentinië (51 minuten), Frankrijk (63) en Kroatië (na de halve finale tegen Argentinië 120 minuten) kunnen daar alleen maar van dromen.
Matige aanval
Maar hoe verdedigend top de Bounou en co zijn, zo matig zijn ze aanvallend. Marokko kwam bijvoorbeeld nog maar aan vijf goals in evenveel wedstrijden, waarvan verdediger Saïss er eentje voor zijn rekening nam. Dat het ook won van Portugal in de kwartfinales, is statistisch bijna een mirakel te noemen. Marokko kwam namelijk maar aan 15 passes op de helft van de Portugezen, andersom tikten Bruno Fernandes en zijn troepen de bal 215 keer rond. En waar Marokko de bal gemiddeld op 21 meter van het eigen doel recupereerde, deed Portugal dat op 48 meter, laat ons zeggen de middellijn.
Op dit WK heeft Marokko ook nauwelijks de bal. Het gemiddelde balbezit van de Marokkanen is zelfs maar 31,6%, enkel Costa Rica doet minder goed. Al moet ook gezegd worden: het speelde al tegen België, Portugal en Spanje, allemaal landen die graag de bal in hun rangen hebben.
Als je wil scoren, moet je natuurlijk ook veel op doel trappen en daar loopt het mis voor deze ploeg. Met 7,8 schoten per wedstrijd doet het maar net beter dan Qatar, Australië en Costa Rica. Maar raakt de bal wel voorin? Met gemiddeld 309 passes per wedstrijd is er van samenspel niet veel sprake bij Marokko. Niemand doet namelijk slechter in Qatar. Dan maar dribbelen, denkt bondscoach Regragui. Met 7,2 dribbels per match doen er maar vier landen beter dan Hakim Ziyech en co. Kunnen ze zich woensdagavond ook voorbij de Fransen dribbelen?
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier