Na het winnen van een zilveren medaille in de 400 meter rolstoelracen op de Paralympics in Rio in 2016 geeft Marieke Vervoort een taboedoor-brekende en vooral emotionele persconferentie. Ze vertelt de wereldpers dat ze al sinds 2008 een schriftelijke toestemming heeft voor euthanasie. ‘Ik heb een progressief ontwikkelende spierziekte’, vertelt Vervoort. ‘En het is verdraaid zwaar die te behandelen. Maar ik wil nog genieten van elk moment tot de fysieke pijn niet meer te dragen valt.’ De drie laatste levensjaren van Marieke Vervoort zijn in beeld gebracht door regisseur Pola Rapaport: ‘Ik ontdekte haar verhaal in de New York Times. Marieke intrigeerde me meteen. Wie was deze betoverende, intelligente, androgyne Europese atlete, die geheel onverwacht zo’n controversieel onderwerp aansneed?’ Het antwoord op die vraag en het aanvaarden van de nakende dood wordt in deze pakkende documentaire een viering van het leven.
‘Marieke, addicted to life’ ging op 28 januari in première op het filmfestival van Oostende en is sinds 1 februari te zien in de bioscoop
