Waarom KSV Roeselare Braziliaans kleurt
Tijdens de zomermaanden heerste er veel onzekerheid bij KSV Roeselare. Er was geen hoofdtrainer of CEO, en er lagen slechts tien spelers onder contract. Ondertussen zijn die lacunes volledig weggewerkt.
‘De wolken zijn opgeklaard boven Schiervelde’, verklaarde Arnar Grétarsson begin augustus tijdens zijn voorstelling als nieuwe hoofdtrainer bij KSV Roeselare. Alsof hij wist wat er ging gebeuren…
Want tijdens de allerlaatste uren van de transferperiode pakte de vereniging uit met zes nieuwe aanwinsten, onder wie vier Brazilianen. Dat bracht het eindtotaal op negentien verse krachten, gebracht naar West-Vlaanderen vanuit alle uithoeken van de wereld. En ook de nieuwe CEO is ondertussen gevonden.
CEO MANSO
Tijdens de eerste competitiewedstrijd tegen Union werd een onbekende Braziliaan gespot op de hoofdtribune van Schiervelde. Marco Manso luidt zijn naam, de voormalig sportief directeur van het Slovaakse FC STK Samorin. De 45-jarige ex-profvoetballer wordt de nieuwe CEO van KSV Roeselare, hij volgt de Nederlander Brian Tevreden op die eind juli werd bedankt voor bewezen diensten – te veel bezig met zijn eigen pr, naar verluidt.
Op het Roeselaarse grondgebied deden geruchten de ronde over een Braziliaanse overname, maar dat zal niet gebeuren. Aan de aandeelhoudersstructuur wordt niets gewijzigd, op papier blijft de Chinese zakenvrouw Dai Xiu Li Hawken de grote baas.
Manso wordt naast CEO ook technisch directeur van KSV Roeselare. De zes Brazilianen kwamen er bijvoorbeeld allemaal via zijn uitgebreide netwerk van scouts en makelaars. ‘Als je een boerderij hebt met honderd koeien, dan moet je die ergens stallen waar ze kunnen groeien. Zo worden die groter en kan je ze later verkopen’, het zijn de woorden van Manso aan de Amerikaanse website Bloomberg, toen hij sportief directeur was bij FC STK Samorin.
Het kleine Slovaakse stadje Samorin herbergt 13.000 inwoners en constateerde de voorbije jaren een toestroom van Braziliaanse ingezetenen, het resultaat van de overname door de Braziliaanse topclub Fluminense. De Tricolor stalden jaarlijks een tiental spelers bij de tweedeklasser, met als bedoeling van die spelers afgewerkte producten te maken. Tot deze zomer. Fluminense draaide de geldkraan dicht – jaarlijks zo’n 750.000 euro – alsook de toestroom van spelers naar Samorin. Naar verluidt zou de samenwerking niet vruchtbaar – lees: lucratief – genoeg zijn geweest.
GROOTSTE NETWERK
In West-Vlaanderen hoopt Manso wél te slagen in zijn opdracht, al is dat wel zonder een samenwerking met Fluminense. En dat hoeft ook niet. Zijn connecties zijn omvangrijk en mondiaal, waardoor hij toegang heeft tot de markten in onder meer Brazilië, Frankrijk, Engeland, Spanje, Servië en Bosnië. Op Schiervelde omschrijft iemand het netwerk van Manso als ‘het grootste van België’.
Op Schiervelde werken ze nu al enige tijd samen met Manso, de Braziliaan laat er een goede indruk na. ‘Ik heb honderd procent vertrouwen in hem’, klinkt het bij een insider van de vereniging. ‘Het is lang geleden dat we hier nog zoveel kwaliteit hadden rondlopen.’
Op individueel vlak steekt het merendeel van de nieuwkomers – met name de Brazilianen – er nu al bovenuit. Maar toch is men waakzaam: voor veel spelers is dit het eerste avontuur op Belgische of zelfs Europese bodem. De aanpassingsperiode vraagt nog wat tijd waardoor men bij Esvee vooral mikt op de terugronde van de competitie. Opmerkelijk genoeg hebben slechts twee spelers een meerjarig contract, maar dat is een bewuste beleidskeuze, vooral met die eventuele aanpassingsperiode in het achterhoofd.
Het Mansocircuit van scouts en makelaars is heel gesloten, en er heerst een pact tussen de vereniging en de betreffende spelersmakelaars. De afspraak is dat de beste spelers na één seizoen niet zomaar zullen vertrekken. Het is de betrachting dat KSV Roeselare niet met lege handen achterblijft.
Olivier Plancke