Geen club, behalve de G5, speelt al zolang onafgebroken in de hoogste klasse als Zulte Waregem – sinds de promotie in 2005. Ondanks tegenslagen is Essevee uitgegroeid tot een club met steeds sterkere fundamenten. Een analyse, in vijf delen.
Amper drie jaar geleden sloeg de klok bij Zulte Waregem niet vijf voor, maar vijf ná twaalf. Het boekjaar werd met 2,9 miljoen euro verlies afgesloten, de totale financiële put was zelfs dubbel zo groot. Alleen spelerslonen konden nog op tijd betaald worden en om te overleven had Essevee de jaren ervoor sterkhouders als Sven Kums voor een veel te laag bedrag moeten verkopen.
De fusieclub leek een prooi voor buitenlandse investeerders. Tot begin 2016 bestuurslid Tony Beeuwsaert als enige opstond om de klok terug te draaien. De gefortuneerde West-Vlaamse zakenman, deels/helemaal eigenaar van 102 (!) bedrijven, kocht de aandelen over van ex-voorzitter Willy Naessens, en werd zo hoofdaandeelhouder en de nieuwe ‘sterke man’. Hij zuiverde met overbruggingskredieten de grootste financiële noden aan en trok daarna met CEO/rechterhand Eddy Cordier scheefgegroeide situaties recht: via afbetalingsplannen, herziene sponsorcontracten, een beter gestroomlijnde facturatie, meer mankracht op de boekhouding…
Verdere uitbreiding van het stadion wordt voor minstens enkele jaren on hold gezet. Eerst moeten de leningen worden afbetaald en wordt er vooral geïnvesteerd in spelers.
Het plan om in drie jaar alles op te kuisen was na anderhalf jaar al voltooid. Mede dankzij de play-off 1-deelname/de bekerwinst in 2017, de daaropvolgende Europese campagne en de lucratieve uitgaande transfers van Meïté, Lerager en Dalsgaard. Van 2,9 miljoen euro verlies in 2015/16 ging Zulte Waregem naar een wínst van 2,5 miljoen in 2016/17.
De jongste twee seizoenen draaide de fusieclub ongeveer break-even: 19.136 euro winst in 2017/18, allicht een miniem verlies in het nog neer te leggen boekjaar 2018/19. Twee keer op rij haalde Essevee immers geen play-off 1 en kon het ook geen lucratieve uitgaande transfers realiseren, terwijl het in twee opeenvolgende wintermercato’s wel flink investeerde ( Marcq, Harbaoui, Bongonda, Sylla…) om degradatiegevaar af te wenden. De financiële slag die Zulte Waregem deze zomer maakte met de recordverkoop van Théo Bongonda aan KRC Genk (7 miljoen euro, weliswaar min allerhande commissies en de aankoopprijs van 1,6 miljoen euro) wordt immers pas vanaf dit seizoen geboekt.
Qua budget mikt Essevee voor de komende voetbaljaargang op 15 à 16 miljoen euro, zoals altijd zonder eventuele inkomsten uit play-off 1 en de beker. Met het doel om dat op korte/middellange termijn op te krikken naar 20 miljoen euro. Onder meer door een hoger rendement op de investeringen in het stadion, via de steeds groter wordende Essevee Business Clubs (die binnenkort een networkingapp zullen lanceren) en via een uitbreiding van de commerciële cel. Begin dit jaar werd die al versterkt met Miguel De Ruyck, een gereputeerde ex-accountmanager bij biergigant AB Inbev met een groot netwerk in de bedrijfswereld.
Die budgetstijging is nodig om, gezien de steeds groter wordende concurrentie van onder meer de Antwerpse clubs, ook de komende jaren mee te strijden voor een stek in de linkerkolom of play-off 1 – al is dat laatste geen must. Met de beslagen zakenman Beeuwsaert en CEO Cordier aan het roer zal Zulte Waregem zich immers niet meer financieel vergalopperen. ‘Wij dromen niet, wij hópen. Rekenen met gezond West-Vlaams boerenverstand’, klonk het vorig jaar in dit magazine. En als er financieel toch een tandje bijgezet moet worden, dan staat Beeuwsaert klaar om bij te passen. Als er bijvoorbeeld, zoals met Bongonda, op de transfermarkt een opportuniteit opduikt, of als er als geïnvesteerd moet worden in het stadion.
INFRASTRUCTUUR
Dat Regenboogstadion is het meest zichtbare deel van de metamorfose die Zulte Waregem de laatste jaren heeft ondergaan. In het vicekampioenenseizoen 2012/13 stonden de supporters nog te feesten op een gehuurde metalen tribune achter het doel en prijkte aan de overkant een lelijke publiciteitswand.
Nu is het stadion voor driekwart dichtgebouwd. In drie fasen werd eerst een sfeer/staantribune gezet, daarna een familie/zittribune achter het andere doel en vorig jaar werd de nieuwe Zuidercorner (hoektribune) geopend. Met daarin de fanshop, administratieve diensten, een bistro van sterrenchef David Bertolozzi en intussen achttien skyboxen. Die zijn allemaal verhuurd aan bedrijven, voor een periode van drie jaar. Ruimtes die ook tijdens de week verhuurd worden via Ballroom, de vennootschap die het vernieuwde stadion op niet-matchdagen exploiteert. Daarnaast werden de kleedkamers in het stadion vorig jaar compleet vernieuwd en werd in 2015 ook een nieuw oefencomplex van 1,5 miljoen euro in gebruik genomen, voor de A-kern en sportieve staf. Voorbij was de tijd dat de spelers in de vipruimtes van het stadion op aangesleurde matrassen hun middagdutje moesten doen, en buitenshuis moesten gaan fitnessen.
Kostprijs van de hele vernieuwingsoperatie: 24 miljoen euro. Betaald met subsidies van de Vlaamse overheid, steun van de stad Waregem (via waarborgen op leningen), maar vooral bekostigd door de club zelf. Onder meer door Tony Beeuwsaert die niet aarzelde om zelf te investeren in de Zuidercorner, in de wetenschap dat dat veel inkomsten voor de club zou genereren. Trouw aan zijn motto als succesvol zakenman: ‘Als je met de arenden wil vliegen, eet dan niet met de kippen.’ Weliswaar zonder Icarusgewijs, of zoals ex-CEO Patrick Decuyper, te hoog te willen vliegen.
Zo wordt verdere uitbreiding van het stadion voor minstens enkele jaren on hold gezet. De leningen moeten eerst worden afgelost – bijna de helft is al betaald – en bovendien wil Zulte Waregem nu hoofdzakelijk investeren in spelers, om de sportieve stabiliteit te vrijwaren. Bovendien volstaat de huidige stadioncapaciteit van 12.500 ruimschoots om de vraag naar tickets/abonnementen in te vullen en om de supporters/vips/bedrijven genoeg comfort en hospitality te bieden.
Vorig jaar was het Regenboogstadion met gemiddeld 7400 (aanwezige) toeschouwers voor 59 procent bezet. En ook het aantal abonnees stabiliseert al enkele jaren op ruim 6000. Bijbouwen heeft dus geen zin. Want zelfs met grotere sportieve successen zal Essevee door de concurrentie van buren als KV Kortrijk, AA Gent en zelfs Club Brugge dat toeschouwersgemiddelde nooit kunnen verhogen tot een maximale stadionbezetting.
ESSEVEE ACADEMIE
Het was ongezien bij Zulte Waregem. Drie jeugdspelers ( Ewoud Pletinckx, Mathieu De Smet, Jannes Van Hecke) die vorig seizoen, na de terugronde en in play-off 2, hun eerste minuten in het A-elftal kregen. De vrucht van de investeringen in de Essevee Academie, die dit seizoen niet toevallig van de Pro League opnieuw het ‘Elite 1’-label toegekend kreeg, een label voor de twaalf beste jeugdopleidingen van de profclubs.
Die Academie is de samensmelting van de klassieke opleiding met de voormalige Essevee Soccer School, die ex-CEO Patrick Decuyper en Thomas Caers, als trainer, in 2012 op poten zetten. Wegens te weinig return op de jaarlijkse investering van 500.000 euro werd die aparte opleiding opgedoekt. Sinds juni 2017 zit alles, inclusief 100 dames en 35 G-voetballers, onder één koepel. Met als hoofd sportief coördinator Joric Vandendriessche, die toen terugkeerde naar Essevee, na een periode als topsportmanager/nationaal jeugdtrainer bij de Belgische voetbalbond. Zijn doel was om vanaf 2019/20 elk jaar één beloftespeler naar de A-kern door te schuiven. Met profcontracten tot 2021 voor De Smet (19), Pletinckx (18), Van Hecke (17) en ook Ayman Kassimi (17) is al voorsprong genomen op dat schema.
Vandendriessche heeft een duidelijke visie: winnaars opleiden als mens, als student én als speler. Rustend op drie pijlers: een kwalitatieve opleiding via een professionele omkadering (inclusief het Young Essevee Schoolproject en het sportinternaat, waardoor spelers voetbal met studie kunnen combineren), een stabiele, warme vertrouwensomgeving creëren, en spelers progressief uitdagen.
Meer dan vroeger kan Zulte Waregem zo talenten houden, ondanks interesse van grotere clubs. In het tussenseizoen haalde het zelfs drie U21-spelers van G5-teams binnen: Rousseau De Poorter (Anderlecht), Batist Moenens (Standard) en Visar Shala (Club Brugge). Een kwaliteitsinjectie voor de belofteploeg om andere spelers en het team beter te maken.
De twee coaches in het YES-scholenproject, Bart Plasschaert en Thomas Schepens, zijn respectievelijk ook de coaches van de U18 en U21. Zij vervingen Thomas Caers, die naar de scoutingcel verhuisde, en Stijn Meert. In totaal werken nu vijf mensen fulltime bij de Essevee Academie, goed voor een jaarbudget van 1,6 miljoen euro, waarvan de helft gerecupereerd wordt via onder meer lidgelden/kantine-inkomsten. Een nettokost dus van 800.000 euro, maar met een steeds groter rendement.
SCOUTING/TRANSFERS
Théo Bongonda en Hamdi Harbaoui waren weliswaar voltreffers, maar voor de rest oogt de transferbalans van Zulte Waregem de laatste twee jaar vrij mager. Deels te wijten aan de onbestaande communicatie tussen Francky Dury en de scoutingcel, die door de coach/sportief manager vaak bekritiseerd werd wegens mislukte transfers, zowel binnen als buiten de club (terwijl Dury altijd zijn toestemming gaf voor de transfers).
Die scheve situatie is sinds begin dit jaar rechtgezet. De scoutingcel, tot dan bestaande uit hoofdschout Toon Mertens, Stan van den Buijs (intussen verkast naar Standard) en enkele freelancemedewerkers, kreeg versterking van twee ex-profvoetballers: Thomas Caers (als coördinator) en Piet Verschelde. Daarnaast bijgestaan door freelancers, plus teammanager Martin Balcaen en assistent-trainer Ronny Verriest.
Dury coördineert alles, als voortaan officieel hoofdverantwoordelijke van de transfers, en bespreekt de interessante profielen wekelijks met de scoutingcel. Daarna knoopt CEO Eddy Cordier de gesprekken aan met de clubs en makelaars van mogelijke nieuwkomers. In samenspraak met het sportief directiecomité (met Cordier, hoofdaandeelhouder Tony Beeuwsaert en bestuurslid Philippe Detaellenaere) wordt dan beslist of speler x financieel haalbaar is. Door de extra mensen en de duidelijkere verantwoordelijkheid voor Dury hoopt Zulte Waregem eventuele discussies over mislukte aankopen te ontmijnen en het rendement van de inkomende transfers te verhogen.
Of dat effectief zal lukken, is nog af te wachten. Behalve Omar Govea (Porto/Antwerp FC) haalde Essevee tot nu toe immers vooral hier onbekende jonge buitenlanders met (al dan niet) veel potentieel – definitief aangekocht of via een aankoopoptie bij de huur. In de hoop die talenten, à la Thorgan Hazard en Soualiho Meïté, te ontwikkelen en een sportieve/financiële meerwaarde te creëren. Om zo ook een herhaling van het wisselvallige seizoen 2017/18 (7 punten in Europa Leaguepoule, intussen een 4 op 39 in de competitie, afgesloten met een barragematch voor Europees voetbal) en vooral een herhaling van de slechte afgelopen campagne (8 nederlagen op rij, 11e plaats na de reguliere competitie, 13 op 30 in play-off 2) te vermijden.
Toen klonk het telkens in de pers (op een soms nukkige Francky Dury na): ‘Geen paniek, alles onder controle, de coach staat niet ter discussie.’ Stabiliteit als hoogste goed bij het duo Beeuwsaert/Cordier. Maar wat bij een nieuwe, nog grotere, sportieve aardbeving komend seizoen?
Dan zal het Esseveehuis, ondanks de structureel sterke fundamenten, misschien wél beginnen te daveren…
Communicatie
‘Tope’, West-Vlaams voor ‘samen’. Het is tegenwoordig het slagwoord van de communicatiestrategie van Zulte Waregem, op sociale media, bij persberichten, de abonnementenwerving… Om zo het familiale karakter van de club te benadrukken, waar iedereen aan hetzelfde zeel trekt.
Meer dan ooit zet Essevee in op die communicatie, vanuit de commerciële cel naar bedrijven en sponsors, maar ook naar de supporters. Vooral op sociale media wordt steeds meer uitgepakt met ludieke filmpjes: om abonnees te lokken, nieuwe spelers voor te stellen, verslag uit te brengen van een eerste training/stage… Bedoeling is die lijn dit seizoen nog verder door te trekken. Onder meer met ‘behind-the-scene’-beelden, zonder de ‘We Never Walk Alone’-videoreeks van Club Brugge te kopiëren.
Via een officiële vzw, met vertegenwoordigers van de club en de officiële supportersverenigingen die om de twee maanden samenkomen, wil Zulte Waregem ook de band met zijn fans nog sterker aanhalen, en inspelen op eventuele vragen of klachten.
Onder leiding van operations manager Johan Deschuymere wordt sinds afgelopen seizoen ook sterk ingezet op de communitywerking: met een G-voetbalploeg, een homelessteam, een Essevee Old Stars/wandelvoetbalteam, acties met eindejaar voor minderbedeelden, de Essevee on Wheels-fanclub voor supporters met een beperkte mobiliteit… Geen vergeefse inspanningen, want de fusieclub kreeg voor zijn communitywerking het label Pro League+, inclusief een subsidie van 7500 euro.
