Hij had geen zin in de marathon op het WK in Doha, want olympisch kampioen Eliud Kipchoge (34) is ambitieuzer. Morgen/zaterdag wil hij in Wenen als eerste loper onder de twee uur duiken.
In 2018 liep hij in Berlijn naar de snelste tijd in de geschiedenis van de marathon (2u01’39), 1 minuut en 18 seconden sneller dan zijn landgenoot Dennis Kimetto in dezelfde straten in 2014, maar Eliud Kipchoge zat toen al met een historische eindtijd in het hoofd. Een jaar ervoor, op het F1-circuit van Monza, probeerde het gezicht van het (Breaking2)-project van Nike als eerste loper onder de twee uur te duiken. Dat lukte net niet. De Keniaan kwam 26 seconden tekort en zag tot overmaat van ramp zijn nieuwe wereldrecord niet gehomologeerd door de internationale atletiekfederatie omdat hij een tijdje door een auto uit de wind werd gezet en een aantal hazen pas halfweg de recordpoging op het parcours kwamen.
De ervaring van Monza gaan mee naar Wenen, waar een biljartvlak parcours in het Praterpark ligt te wachten. ‘Ik kwam die dag 26 seconden tekort. Het klinkt misschien tegenstrijdig, maar nog altijd zie ik die wedstrijd als mijn succesvolste ooit. Ik bereid me deze keer niet anders voor dan toen, alleen weet ik nu wat ik mentaal kan verwachten. Dat is een groot verschil’, vertelde hij deze zomer aan Het Parool.
Het management van INEOS, de Britse chemiereus en in het wielerpeloton opvolger van Sky, had hem liever in Londen zien lopen, maar de combinatie van een 90 procent recht en beschut parcours van 9,9 kilometer en de betere kans op goede weersomstandigheden duwden de recordpoging naar de Oostenrijkse hoofdstad. Maar de IAAF liet al weten dat het ook nu de tijd, gelopen met de steun van dertig (!) hazen, niet zal homologeren.
‘Onbelangrijk. Een marathon onder de twee uur kunnen lopen is een bericht aan de wereld dat niets onmogelijk is: no human is limited. Geschiedenis schrijven, zoals Neil Armstrong in 1969. Hij was de eerste man op de maan, ik zal de eerste man zijn die onder de grens van de twee uur duikt’, aldus nog de wereldkampioen van 2003 op de 5000 meter, die pas in 2013 naar de marathon overstapte omdat hij zich een jaar ervoor op de Keniaanse trials niet kon kwalificeren voor de Olympische Spelen. Sindsdien won hij twaalf van zijn dertien marathons, alleen in 2013 in Berlijn, zijn tweede marathon, moest hij Wilson Kipchang in een nieuw wereldrecord (2u03’23) voor zich dulden.
Aan het succesrecept werd niet gesleuteld. Net als voor zijn andere marathons bereidde hij zich voor in zijn trainingskamp van Kaptagat, amper 20 kilometer van Elodret waar hij met vrouw en drie kinderen woont. Elke morgen om halfzes een eerste training en na de middag volgt een tweede sessie, goed voor in totaal om en bij de 220 kilometer per week. Vastberaden, want de Keniaan heeft een vreemd kantje. ‘Ik kom soms in de verleiding om junkfood te eten, zelfs midden in het seizoen eet ik soms frietjes.’
