In Australië wordt komend weekend de slotscène van een onwaarschijnlijk wereldkampioenschap rally ingeblikt. Thierry Neuville, drie keer vicewereldkampioen, droomt ervan om de dominantie van Sébastien Ogier te beëindigen.
Voor het eerst sinds 2003 zal de laatste WRC-manche moeten beslissen wie zich straks wereldkampioen rally mag noemen. In een soort final three zullen drie protagonisten zondag in Australië moeten uitmaken wie het kroontje past. Wordt het leider tegen wil en dank Sébastien Ogier? Of Thierry Neuville? De dolgelukkige tweede in de stand. Of gaat Ott Tänak, de verrassende en discrete special guest, met de buit lopen?
De driestrijd is al aan de gang sinds de openingsrally in Monte Carlo en werd enkel verstoord door een kortstondige comeback van Sébastien Loeb drie weken geleden in Catalonië. Vijf jaar na zijn pensioen genoot de negenvoudige wereldkampioen er blijkbaar van om zijn concurrenten nog een keer te kwellen en vond hij het nodig om de competitie in de war te sturen. De 44-jarige Elzasser, die omschreven wordt als een buitenaardse kampioen met een weerzinwekkend ego, liet geen moment onbenut om te benadrukken dat tijdens zijn regeerperiode een wereldtitel zelden werd beslecht in de afsluitende race.
Een dominante alliantie zoals destijds met Loeb en Citroën lijkt vandaag niet meer mogelijk. Anno 2018 moet de beste rijder ook de meest verfijnde strateeg zijn om de beker in lucht te kunnen steken. Wie in Australië zijn zenuwen het best onder controle heeft, zal mogen juichen. En als dat niet lukt, zal het erop aankomen om de spierballen te laten rollen, enkele geniepige streken uit te halen en de concurrentie te bestoken met fake news. Zaken die Thierry Neuville niet vreemd zijn. Hij zat bij zijn intrede in de WRC op de eerste rij toen de potige machtsoverdracht tussen Loeb en Ogier plaatsvond. In eerste instantie luisterde Neuville gewoon, maar om te overleven tussen de twee zelfverklaarde mannetjesputters had de kleine Belg uit Sankt Vith geen andere keuze dan een grote mond op te zetten. ‘Ondanks alles mag ik zeggen dat Sébastien Ogier, die ik op het circuit langer heb meegemaakt dan Loeb, mij niet veranderd heeft’, vertelde Thierry Neuville enkele dagen voor de afreis naar Australië in Sport/Voetbalmagazine. ‘Ik ben geen voorstander van zijn methodes, maar ik heb geleerd om ermee te leven.’
Wat Neuville gemakshalve af doet als een kleinigheid omschreef hij in april 2017 nog als een verschil in visie over hoe de rallysport beoefend zou moeten worden. ‘Ogier is tot alles bereid om te winnen. Enkele minuten voor de start, wanneer je banden warmdraaien, zal hij jou uit je concentratie proberen te halen. Ik ben van mening dat het gevecht tussen de rijders zich tijdens de proeven moet afspelen. Niet ervoor en niet erna. In feite is Ogier een fijn mens, maar hij heeft een andere definitie van het woord competitie. Daarin verschillen we. Volgens mij kan je ook wereldkampioen worden door iedereen correct te behandelen. Hij denkt er kennelijk anders over.’
DRINKEN MET MECANICIENS
De uitlatingen van Neuville zijn veelzeggend. De twee temperamentvolle baasjes doen zelfs geen moeite meer om met elkaar om te gaan. ‘De spanning tussen ons is dit jaar opgelopen’, erkent Neuville. ‘We hebben de juiste formule gevonden om elkaar niet te kruisen. We zijn on speaking terms, maar we gaan niet met elkaar om. Hij heeft begrepen dat zijn spelletjes niet pakken bij mij.’
Na drie tweede plaatsen in 2013, 2016 en 2017 achter Ogier moet 2018 een kantelmoment worden in de carrière van Neuville. Vooral in de manier waarop hij kritieke momenten managet. De Belg heeft ook zijn scrupules overboord gegooid en dat bleek half maart tijdens de rally van Mexico. In de laatste manche meldde hij zich met zijn wagen doelbewust twintig minuten later aan dan gepland om net na de koploper de baan op te gaan en van een beter berijdbare weg te profiteren. Het is het soort manoeuvres waar een Ogier zich normaal van bedient. Op zijn 30e lijkt Neuville dus de weg van de maturiteit te hebben genomen. Gek genoeg won Loeb op die leeftijd zijn eerste wereldtitel. Een goddelijk voorteken of een toevalligheid? Een ding staat nu al vast: Neuville voelt zich geroepen om de natuurlijke opvolger te worden van Sébastien Loeb en Sébastien Ogier, de twee stuurmannen die de Franse dominantie bekrachtigden met 14 opeenvolgende wereldtitels. Na zijn eerste ervaringen met een Citroën DS3 in 2012, een Ford Fiesta in 2013, een seizoen bij de B-ploeg van de Koreaanse stal Hyundai en drie titels van vicewereldkampioen, staat Neuville te popelen om zijn twee prestigieuze voorgangers hardhandig van de troon te stoten.
Wereldtitel of geen wereldtitel, Neuville is in ieder geval niet van plan om afstand te doen van zijn persoonlijkheid. ‘Ik ben een van de weinige rijders die na een race een glas drinkt met de mecaniciens. En dat zal ook zo zijn in Australië. Wat er ook gebeurt.’ Misschien is dat wel de meest bijzondere kwaliteit van een grote kampioen: elke verleiding om te veranderen weerstaan.
Klassement van de drie kandidaatwinnaars
1. Sébastien Ogier (Fra/Ford): 204 punten
2. Thierry Neuville (Bel/Hyundai): 201 punten
3. Ott Tänak (Est/Toyota): 181 punten
‘Er is enkel plaats voor winnaars, niet voor deontologie’
De rivaliteit tussen jullie en de tandem Sébastien Ogier – Julien Ingrassia is nooit zo groot geweest. Heeft dat de voorbije weken een effect gehad op de sfeer in de coulissen?
NICOLAS GILSOUL (rallynavigator naast Thierry Neuville in de wagen): ‘We hebben van thuis uit een bepaalde opvoeding meegekregen die een invloed heeft op onze normen en waarden. Wel, op ethisch vlak verschillen we duidelijk van Sébastien en Julien. Al kunnen we hen niets aanwrijven aangezien de reglementen veel toelaten. De reglementen evolueren niet aan hetzelfde tempo als de rallysport zelf en daardoor creëer je een soort vacuüm dat rijders de gelegenheid geeft om bepaalde praktijken uit te voeren. De deontologie respecteren is voor mij vanzelfsprekend, maar in de geschiedenisboeken is er enkel plaats voor de winnaars.’
Dankzij de rivaliteit met Ogier en Ingrassia worden jullie tot het uiterste gedreven.
GILSOUL: ‘We doen het al enkele seizoenen goed en dat heeft volgens mij niets met hen te maken. Er is wederzijds respect. Dat zie je en voel je als we elkaar tegenkomen. Het is wel zo dat de concurrentie ons zo erg pusht dat we ons inspannen om de factor toeval zo veel mogelijk uit te sluiten. Maar het allerbelangrijkste is Thierry te isoleren in een cocon – dat is de beste manier om hem te doen presteren.’
Tot slot: mag de wereldkampioen zich automatisch de beste rijder noemen?
GILSOUL: ‘Eerlijk? Ik weet niet of de toekomstige wereldkampioen de beste is van de hoop, maar het zal in ieder geval het meest complete duo van het seizoen zijn dat zal zegevieren.’
