Skeletonrijdster Kim Meylemans klopt de Duitsers extra graag.
Toen ik dit voorjaar Europees kampioen werd, zagen mijn fans hun kans schoon. Ze regelden een bus en reden met vijftig man van Limburg naar het Duitse Winterberg, waar het wereldkampioenschap werd gehouden. Die Limburgse invasie is daar niet onopgemerkt voorbijgegaan, kan ik je zeggen. (lacht) De Meylemans-brigade zette de aankomstzone op zijn kop.
Ik kwam uit een geweldig seizoen en had veel vertrouwen, maar Winterberg is een piste die mij niet ligt, wegens te weinig technisch. Goed insturen is mijn grote kracht, maar daar maak je in Winterberg het verschil niet mee. Daar komt nog bij dat de sterke Duitse skeletonrijders duizenden trainingsuren kloppen in Winterberg. Op hun thuisbaan zijn zij haast niet te verslaan. En omdat ik Duitse roots heb, klop ik hen juist extra graag. (lacht)
Het was warm en regenachtig tijdens het WK. De wisselende omstandigheden maakten de piste verraderlijk. Na de eerste run stond ik vierde. Vooral de tweede run zou cruciaal blijken. Het was intussen erg warm, en de ene na de andere concurrent liet zwakke tijden noteren. Ik werd twaalfde. Klinkt misschien niet geweldig maar ik wist: hier red ik mijn toernooi. Voor de tweede dag van het WK voorspelden ze kouder weer. Mijn slee zat nu wel in zijn element.
We stonden met negen skeletoni binnen de halve seconde. In de vier WK-runs was mijn beste resultaat een derde plek. Maar dat is juist het geheim van mijn sport. Je moet constant sleeën; negatieve uitschieters bekoop je. Ik pakte zilver, met vier honderdste voor op de nummer drie. Toen ik na de laatste run de aankomstzone ingleed, en daar al mijn Limburgse vrienden zag vieren, besefte ik: dit is een dag die ik nooit ga vergeten.
In een kleine sport zoals skeleton doe je het niet voor de centen. Integendeel: ik ben zelfs midden mijn geweldige seizoen 2023-2024 nog een belangrijke sponsor kwijtgeraakt. Nee, je doet het voor de eer, en om unieke ervaringen te beleven zoals in Winterberg. Na zilver te hebben gewonnen volgend jaar dan goud? Ik hoop het. Lake Placid is een technische baan die me veel beter ligt. Maar in een sport die beslist wordt op milliseconden hangt elk resultaat aan een zijden draad.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
