Imke Courtois na het WK: ‘Het was er een met bekende ingrediënten en meer dan ooit ook… afscheid’

32 landen die samen 64 wedstrijden in 29 speeldagen afwerkten. Het noordelijk halfrond beleefde een winter-WK, terwijl het zuidelijk halfrond genoot van voetbal en zon. Er werden lezingen gehouden over arbeidsomstandigheden en mensenrechten in Qatar, Netflix lanceerde ‘FIFA Uncovered’, Iraanse spelers voerden een stilzwijgend protest, de Duitsers poseerden met hand voor de mond en geen der kapiteinen droeg de OneLove-band.

Ondertussen versloeg Saoedi-Arabië Argentinië, won Japan van Duitsland en Marokko van België, Spanje en Portugal. De Qatarezen bleven na twaalf jaar voorbereiding achter met nul punten, Lionel Messi verruilde zijn koorknaapimago voor een iets meer stoutmoedig aanzien en de nukkige Cristiano Ronaldo trekt de sfeer van Manchester United door richting de Seleção das Quinas. Het was een Wereldbeker met bekende ingrediënten: politieke en maatschappelijke thema’s die aangekaart worden, sportieve verrassingen, hoogtepunten en teleurstellingen. Maar meer dan ooit ook… afscheid.

Lionel Messi, de zevenvoudige winnaar van de Gouden Bal, kwam met hernieuwde huwelijksgeloften tussen hem en het Argentijnse team naar Qatar. Het was zijn vijfde wereldbeker, de ultieme poging om de ontbrekende trofee binnen te halen. Op zijn uitwuiffuif stapt hij bijna interesseloos over het voetbalveld, zou je denken, maar de kleine Argentijn leeft als enige vijf seconden later. Alsof hij weet wat er te gebeuren staat en rustig wandelt naar wat komen gaat: een geniale pass richting Nahuel Molina.

En ja, ook Lionel is niet altijd even goddelijk. Hij verkocht zijn ziel aan controversiële partners, laat fans tuimelen in de Socios cryptoroulette en ziet in Wout Weghorst een duivelskind. Zijn pensioen is veiliggesteld, wij moeten verder zonder zijn genialiteit.

Het WK-afscheid – ondanks niet officieel bevestigd – van Cristiano Ronaldo was minder heroïsch. Na de vechtscheiding met Manchester United leek ook Fernando Santos het geloof in CR7 te verliezen. Een mokkende Ronaldo, de hattrick van Gonçalo Ramos en een uitschakeling tegen Marokko. Het was niet het tornooi van de vijfvoudige Gouden Balwinnaar die duizelingwekkende cijfers bij elkaar voetbalde. CR7 brak jarenlang records, was het toonbeeld van professionalisme en begon samen met Messi aan een concurrentiestrijd die eerder complementair dan vernietigend was. En ja, ook Cristiano is soms wat nukkig en egocentrisch, maar wie zal ooit nog op een hoogte van 2,56 meter een bal binnen knikken?

Ook Luka Modric, de immer nuchtere Kroaat, de aanjager en motor van het elftal, kwam een laatste keer in actie op een WK. Hij was de enige die in 2018 de Gouden Bal van Messi en Ronaldo wist te ontfutselen. Eden Hazard, de man die België mee op de voetbalkaart zette en voor altijd de geschiedenisboeken ingaat als één der grootsten, gaat op vervroegd pensioen.

En wat met Robert Lewandowski? Gaat de Pool, nu hij eindelijk een WK-doelpunt wist te maken, het volhouden tot zijn 38? Een nieuwe generatie met Jude Bellingham, Enzo Fernández, Xavi Simons, Amadou Onana, Josko Gvardiol, Erling Haaland en Kylian Mbappé neemt de fakkel over. Zij moet ervoor zorgen dat de overgang zacht verloopt. Maar als volleerde ‘slechte afscheidsnemer’ mis ik nu al alles wat niet meer zijn zal.