Igor Plastun

© BELGAIMAGE

KAA Gent

Ons bier

Igor Plastun (28): ‘Ik ruik het wanneer ik in de buurt van mijn thuis kom. Ik groeide op in Obolon, een district in het noorden van Kiev. Het is een plaats die bekendstaat om zijn bierfabriek. Die verspreidt een heel specifieke geur. Wanneer ik als kind wakker werd, was die geur telkens het eerste wat ik rook. De bierfabriek sponsort het plaatselijke voetbalclubje in Obolon. Daar begon ik te spelen en debuteerde ik op het hoogste niveau.’

Mijn busritten

‘Mijn moeder werkte niet tijdens mijn kindertijd. Mijn vader rijdt al zo’n 35 jaar als buschauffeur door Kiev. Als kind mocht ik af en toe eens een dag met hem mee op de bus. Dat vond ik elke keer geweldig. Na zo’n rit speelde ik thuis zelf buschauffeurtje.

‘Af en toe waren er problemen op het werk van mijn vader. Soms merkten mijn broer en ik dat. Normaal ging mijn moeder altijd met ons mee naar de training, met de trolleybus, maar rond mijn negende moest ze ons af en toe alleen met die bus laten gaan, omdat er thuis niet genoeg geld was. Echt goed besefte ik toen nog niet hoe mijn ouders soms moesten knokken, want als mijn broer en ik wat water kregen en een stuk fruit, konden wij de hele dag voort. Urenlang speelden we op straat met de bal. Ander speelgoed was voor meisjes, vonden wij. Enkel spelcomputers interesseerden ons ook nog, de Sega Mega Drive. In onze vriendenkliek had één jongen er zo één. Af en toe mochten we met z’n allen bij hem langs voor een FIFA 98-toernooitje. Dan speelden we om de beurt; twee jongens aan de knoppen, acht die ernaar stonden te kijken.’ ( lacht)

Onze held

‘Als je hier in België iemand vraagt een Oekraïner bij naam te noemen, dan antwoordt die toch altijd: Andrej Sjevtsjenko? Thuis konden we op tv de matchen in de Italiaanse Serie A volgen, waar Sheva bij AC Milan speelde. Dan zagen we hem scoren en spurtten we de straat op om hem daar te imiteren.’

Toeristische tips

‘Als je eens naar Oekraïne komt, toon ik je Kiev en de mooie plekjes langs de Djnepr, de grote rivier die door de stad stroomt. Ik neem je ook eens mee naar het Onafhankelijkheidsplein, een plaats waar veel politieke protesten starten. Maar in Kiev wonen vooral de rijke mensen en de hoofdstad is het decor voor de politici. Als je naar het noorden van het land rijdt, zie je het échte Oekraïne, met zijn slechte wegen en aftandse gebouwen. De appartementsblokken daar worden nooit hersteld, zelfs niet een beetje gerenoveerd. In Estland en Letland, die dertig jaar geleden nog tot hetzelfde land behoorden als wij, de USSR, gebeuren zulke herstellingen wel. Ik begrijp dat niet. Wij betalen nochtans evengoed belastingen. Ik denk dat het veel mensen in ons land niet meer kan schelen dat onze gebouwen er zo belabberd uitzien. Maar ondanks alle problemen blijf ik fier op mijn land, en vooral op mijn volk. Oekraïners zijn heel sterk. Het leven in ons land is niet gemakkelijk; de lonen en de pensioenen zijn laag, maar toch blijven de mensen lachen.’

Igor Plastun
© Getty Images/iStockphoto

Onze buur

‘Waar ik nu woon, in Heusden, kan ik zowel de Russische als de Oekraïense tv ontvangen. Op de ene zender maakt men Oekraïne voortdurend zwart, op de andere krijgt Rusland de schuld van alles. Ik vind dat dwaas, zeker omdat de Russen en de Oekraïners vijf jaar geleden nog ‘broers’ waren. Hoe kan dat nu? Allemaal politieke spelletjes zijn het, maar wel spelletjes waarbij mensen het leven laten. In het begin volgde ik de situatie van nabij op, maar elke dag braken die zenders een stortvloed aan negatieve berichten uit; op den duur sluit je je daarvoor af.’

Raar aan België

‘Veel mensen hier leven in een huis; in Oekraïne woont haast iedereen op een appartement. Ook wanneer je rijk bent, trek je daar niet per definitie naar een huis. Gelukkig maar; er wonen 45 miljoen mensen in Oekraïne. Mocht je die allemaal in huizen steken, dan stond heel het land volgebouwd. Ik kan hier nu in Heusden wel eens proeven van het leven in een huis en ik ondervind hoe handig wat extra ruimte en een tuintje zijn, zeker wanneer je twee kinderen hebt. ( lacht) Misschien wil ik later in Oekraïne toch ook mijn eigen huis.’

Roots

OEKRAÏNE

– Waar belabberde gebouwen niet hersteld worden

– Waar kinderen Sheva imiteerden op straat

– Waar de relatie met de Russische ‘broers’ moeilijk is geworden

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content