Zelf is hij nog een tijdje out, Neymar, maar de voorbije weken vulde hij elke dag de Spaanse krantenkolommen. Zijn transfer vorige zomer van Santos naar Barcelona is immers onderwerp van onderzoek door het gerecht. Dat heeft Barcelona te danken aan een nieuwsgierige socio van de club, Jordi Cases, een apotheker uit Olesa. Die stelde zich vragen bij de transfersom die Barça betaalde. Officieel bedraagt die 57,1 miljoen euro: 17,1 miljoen euro ging naar Santos, 40 miljoen naar het bedrijf N & N, eigendom van vader Neymar. De hele affaire dwong voorzitter Sandro Rosell vorige donderdag zelfs tot een ontslag.
Kostte Neymar Barça 57,1 miljoen of was het meer? Er zijn immers nog een paar andere contracten in dit dossier. Contracten die niks met de transfer te maken hebben, zegt Barça, maar met ‘diensten’. Een contract van 7,9 miljoen rond drie andere spelers van Santos. Eentje van negen miljoen voor het spelen van twee oefenwedstrijden. Volgens de krant El Mundo komen daar nog eens drie andere contracten, niet door Barça officieel bevestigd, bij: een tekenpremie van tien miljoen euro, 2,6 miljoen euro commissiegeld voor de manager (in dit geval: vader Neymar) én 8,5 miljoen euro voor de familie, die in ruil daarvoor diensten (onder meer talentdetectie) moet verlenen. Samengeteld maakt dat niet 57,1, maar 95,1 miljoen euro en daar wil het gerecht het fijne van weten.
Dat Neymar dit seizoen bij Barcelona voetbalt, is het resultaat van een intrige die de machinaties rond het dossier-Hazard kinderspel doet lijken. Als jeugdspeler gaat Neymar testen bij Real, maar hij blijkt mentaal nog niet klaar voor die stap. In mei 2010 doet Chelsea een eerste formeel bod van 25 miljoen euro, maar dat slaat men af. In mei 2011 komt Real opnieuw. Sergio Agüero is plan A, Neymar plan B. Real grijpt naast de toenmalige spits van Atlético en zet alles op Neymar. Een bod van 65 miljoen euro en een jaarloon van 5 miljoen euro netto wordt afgewezen dankzij Sandro Rosell, sinds 2010 voorzitter van Barça, in een eerder leven verantwoordelijke van Nike in Brazilië en kind aan huis bij de Braziliaanse sterren. Hij wil Neymar bij zijn ploeg. Nu nog niet, wél later.
In september 2011 komt Real met een nóg beter voorstel: 70 miljoen transfersom, 10 miljoen nettoloon. Club en familie bezwijken, Neymar ondergaat een medisch onderzoek en op 18 september tekent de tiener voor de Koninklijke. Hij ondergaat in Brazilië zelfs een medisch onderzoek. Tevreden stapt de Madrileense delegatie het vliegtuig op, Neymar is, vanaf 2014, van hen.
Wat er daarna gebeurt, kan alleen Rosell vertellen. Die zet de boel op zijn kop, met de inzet van Messi, die Neymar belt, zijn Braziliaanse contacten én met geld. Juristen bestuderen het akkoord met Real en verklaren het niet rechtsgeldig. De familie krijgt in de herfst van 2011 een ‘lening’ van 10 miljoen euro, zonder interest. Opgenomen in de boeken van Barça, officieel. Na het WK komt Neymar naar Europa. Naar Barça. Uiteindelijk wordt dat om sportieve redenen, de slechte CL van vorig jaar en de Messidependencia, met één seizoen vervroegd.
Bij Real denken ze lang dat Neymar van hen is, tot geruchten over een akkoord met Barcelona doorsijpelden. Nattigheid voelden ze medio 2012, wanneer ze het akkoord met een jaar willen vervroegen, maar botsen op een njet van club en speler. Helemaal fout loopt het in het voorjaar van 2013, ondanks een ultiem verbeterd bod van 100 miljoen bij Santos. Neymar is van Barça, dankzij Rosell. Tegen welke prijs? Aan de overheid om dat uit te vissen. ?
DOOR PETER T’KINT
