Niemand heeft ooit een beter tennisseizoen afgewerkt dan John McEnroe.
Tegenwoordig start het tennisseizoen Down Under, met – zelfs al voor nieuwjaar – voorbereidingstoernooien op de Australian Open, die traditioneel in de tweede helft van januari plaatsvindt. Dat was tot voor 1987 anders. Het grandslamtoernooi in Melbourne, toen nog gespeeld op gras, werd gehouden van eind november tot begin december, voor het laatst in 1985. Een kleine 11 maanden eerder, op 8 januari, startte toen The Masters, tegenwoordig bekend als de ATP Finals. In de Madison Square Garden van New York streden in het begin van het jaar al sinds 1977 de beste tennissers van het seizoen ervóór tegen elkaar.
Het toernooi werd gewonnen door John McEnroe. Op zijn 25e was de Amerikaan dominanter dan een (mannelijke) tennisspeler ooit was geweest, en erna ooit zou zijn. Big Mac versloeg in de finale van The Masters zijn grote rivaal Ivan Lendl, en won van zijn eerste 34 partijen in 1985 er 33. Hij sloot dat seizoen af met een nederlaag in de kwartfinale van… de Australian Open in december en met een rapport van 74 zeges en 8 verliesmachten. Niet slecht, maar niet zo superieur als in 1984 toen McEnroe 82 van zijn 85 wedstrijden won, een zegepercentage van 96,5 procent – nog altijd het hoogste ooit. Nipt beter dan Jimmy Connors in 1974 (94 op 98, of 95,9 procent) en Roger Federer in 2005 (81 op 85, of 95,3 procent).
Van McEnroe’s drie nederlagen (naast een in de Davis Cup tegen de Zweed Henrik Sundstrom, en een in de openingsronde van het toernooi in Cincinnati tegen de Indiër Vijay Amritraj) was de eerste de pijnlijkste: in de finale van Roland Garros tegen Ivan Lendl. McEnroe gaf een 6-2, 6-3 voorsprong uit handen en verloor in vijf sets. De foto van de Amerikaan, die omringd door fotografen met gebogen hoofd op zijn bank de ontgoocheling verbeet, is nog altijd een klassieker in de annalen van het tennis.
Extra pijnlijk voor McEnroe: het was zijn eerste en enige finale in Parijs. Nooit zou hij Roland Garros winnen. Een zogenaamde ‘career grand slam’, met winst in de vier toernooien in een hele loopbaan, zat er nooit meer in. Toch liet McEnroe de motivatie niet varen. Hij speelde op Wimbledon iedereen van het terrein, inclusief Jimmy Connors in de finale met 6-1, 6-1, 6-2. Ook de US Open schreef hij op zijn naam. Door in de finale in drie sets Ivan Lendl te kloppen. McEnroe had zijn revanche beet. Helaas blijft, meer dan al zijn andere zeges in zijn memorabele seizoen van 1984, vooral die vervloekte finale op Roland Garros hangen.
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
