In het kader van de feestelijkheden bij de honderdste verjaardag van Sporting Charleroi werd in 2004 Georget Bertoncello verkozen tot Zebra van de Eeuw. De beste voetballer uit de clubgeschiedenis is intussen 63 jaar. Hij maakte deel uit van de ploeg die het in het seizoen 1968/69 tot vicelandskampioen schopte.
Bertoncello : “U kent het gezegde : ‘Eens Zebra, altijd Zebra.’ Wel, dat is gewoon zo. Je bent een Carolo of je bent het niet. Iemand van Charleroi kan je gewoonweg niet vergelijken met iemand van Namen, van Luik of van Doornik. Je moet in deze regio opgegroeid zijn om de mentaliteit van de mensen hier te kunnen begrijpen. De Caro-lo’s, ze hebben een groot hart, ze geven alles wat ze hebben, ze zijn moeilijk om mee te leven en ze houden van Sporting Charleroi. Wij, de mensen van Charleroi, we kunnen ons kostelijk amuseren, maar trekken nog een duidelijke lijn tussen amusement en werk.
“Als ik tegenwoordig naar de wedstrijden tussen Sporting Charleroi en Standard kijk, dan valt mijn mond open van ongeloof en onbegrip. De spelers en de supporters van deze twee clubs haten elkaar. Dat was in onze tijd niet zo. Op het veld gaven we elkaar geen duimbreed toe, maar na de match gingen wij samen tot in het holst van de nacht pinten pakken. Als hij met Standard in Charleroi kwam voetballen, was het altijd Roger Claessen die hier de buvette sloot. Het stadion van Charleroi liep voor de schok tegen Standard telkens zo vol dat je bij het nemen van een hoekschap op de knieën van een supporter van Standard moest gaan zitten om je aanloop te nemen … Dat vormde geen enkel probleem. Stel je voor dat zo’n situatie nu nog zou bestaan : de speler die dat zou doen, kreeg een mes in zijn rug.
“Alle ex-Zebra’s die ik tegen het lijf loop, betreuren de manier waarop het voetbal is veranderd. Waar zijn de fantasie en de vreugde naartoe ? Als ik een supporter van Charleroi ontmoet en hij heeft zijn zoontje bij zich, dan zegt hij steevast tegen dat kind : ‘Kijk, dat is de meneer die op de bal ging zitten . ‘ Want dat deed ik als de scheidsrechter een fout tegen mij floot en ik niet akkoord ging. Zulke fratsen zie je tegenwoordig niet meer in het voetbal. Er is geen folklore meer. Nu komen de mensen naar het voetbal zonder ook maar iemand goedendag te zeggen. Natuurlijk, de teloorgang van Olympic Charleroi is voor het voetbal hier ook een kwalijke zaak geweest. De derby’s van toen, dat waren magische momenten.”
PIERRE DANVOYE
