Net voor de interlandstop leek KRC Genk even te verslappen, maar de Genkse code werd (op gras) nog niet gekraakt. Hoe komt dat?
Hoe rijk KRC Genk sportief is, bleek halfweg de tweede helft van de Europa Leaguewedstrijd thuis tegen Besiktas. Toen haalde Philippe Clement Roeslan Malinovski, na het vormverlies van kapitein Alejandro Pozuelo de motor van de ploeg, naar de kant. Die stapte zonder morren naar de kant om plaats te maken voor Sander Berge, die simpelweg de 0-1-achterstand omzette in een gelijkspel. Straffe ploeg die zo’n Berge in een topmatch op de bank kan houden.
Dat Genk in de slotfase een verloren situatie redde, toonde dat het geen last heeft van herfstmoeheid, vindt trainer Philippe Clement. ‘Als je vermoeid bent, kan je in de tweede helft niet meer het ritme verhogen, wat we tegen Besiktas toch deden.’ De reactie van de Turkse spelers die na afloop van de wedstrijd kapot gelopen op de grond vielen, gaf de Genkse trainer gelijk: ‘De spelers van Genk bleven in de tweede helft maar lopen.’
Fysiek staat de ploeg door de veeleisende aanpak van Clement sterk, al lijkt de snelle opeenvolging van wedstrijden de jus er toch wat uitgehaald te hebben. Maar dan staat, zoals op het veld van Mouscron, met doelman Danny Vukovic gewoon een andere sterkhouder op.
Dat is uiteindelijk de grote kracht van de competitieleider, dat het niet afhankelijk is van één of twee spelers, maar elke week wel een andere uitblinker ziet: eerst Leandro Trossard en Pozuelo, daarna Ally Samatta en Roeslan Malinovski, vervolgens na het uitvallen van Berge Bryan Heynen, nu de doelman.
Het rotatiesysteem waarmee Clement zijn kern scherp en fit probeert te houden, werkt. Slechts 4 van de 23 kernspelers kregen dit seizoen nog geen basisplaats. Opvallend is ook hoe de topspelers zonder morren hun vervanging accepteren, wat vorig jaar nog wel eens anders liep. De verklaring is simpel, zegt Clement: ‘Dit is gewoon een heel goeie kleedkamer, met allemaal spelers die elkaar iets gunnen en die weten dat ze samen iets kunnen bereiken. Die weten dat ze elkaar nodig hebben, met zoveel wedstrijden in zo weinig tijd.’
Het maakt dat Genk in 26 wedstrijden nog niet verloor op gras (enkel op het kunstgras van Sarpsborg), met 39 goals in 15 competitiewedstrijden de meeste doelpunten maakte van alle eersteklassers en met Samatta (tien goals) de topschutter in zijn rangen heeft.
Alleen de snelle opeenvolging van wedstrijden kan de Genkse machine op korte termijn afstoppen. Ook afgelopen week kon Genk niet rusten, liefst twaalf spelers moesten met hun nationale ploeg aan de bak. Het maakt dat de internationals van Genk dit seizoen al ruim 30 wedstrijden in de benen hebben.
Vraag is ook of de interne afspraak om in de winterstop de kern samen te houden, standhoudt, nu verschillende clubs hun interesse lieten blijken om Trossard binnen te halen. Maar intern leeft ook bij de spelers het verlangen om samen een prijs te behalen. Het bestuur van de club maakt zich sterk dat iedereen samen blijft. Alleen Pozuelo kan zonder toestemming van Genk weg als iemand de opstapclausule in zijn contract betaalt, maar ook hij lijkt geneigd met dit team voor een prijs te gaan.
