Iets meer dan honderd matchen aan het hoofd van de Gunners was voor Mikel Arteta genoeg om de jongste ploeg van de Premier League om te vormen tot een zegemachine. Een blik op de cijfers van die zorgvuldig opgezette revolutie.
Op een flipover zijn met een markeerstift haastig een hart en een brein getekend die elkaar een handje geven. Het lijkt een tafereel uit een kleuterklasje, maar we bevinden ons weldegelijk in de kleedkamer van Arsenal, waar de jongste kern uit de Premier League in stilte naar het discours van Mikel Arteta luistert. De voormalige Baskische spelmaker van de Gunners, ooit naar Manchester vertrokken om er assistent van Pep Guardiola te worden, is teruggekeerd naar het Emirates Stadium om de club er weer bovenop te helpen. Arsenal slaagt er immers niet meer in om voor de prijzen mee te doen sinds de club haar mythische thuisbasis Highbury verliet. Na veel maanden van twijfel, volkswoede en vluchtige momenten van vreugde staat de Londense trein weer op de rails. En die lijken momenteel naar een landstitel te leiden, negentien jaar na het verhaal van The Invincibles.
Wat dominant spel betreft, is Arsenal de beste ploeg van de Premier League, ondanks de aanwezigheid van Manchester City.
Net zoals op de tekening van Mikel Arteta spelen de Gunners met hun hart én hun verstand. Pep Guardiola benadrukt vaak hun enthousiasme en uit de statistieken blijkt dat de aanpak van zijn voormalige assistent inderdaad werkt. In vergelijking met vorig seizoen, dat werd afgesloten op twee punten van de vierde plaats die recht geeft op een Champions Leagueticket, zijn de Londenaars in bijna alle aspecten van het spel beter geworden. Hun aantal expected goals per wedstrijd is gestegen van 1,7 naar 2, terwijl het aantal toegestane expected goals per negentig minuten gedaald is van 1,24 naar 0,86. Voorts is hun pressing de beste in de Premier League geworden. En ten slotte is het verschil tussen hun aantal balcontacten in de vijandelijke grote rechthoek en het aantal balcontacten van de tegenstander dat ze in hun eigen backlijn moeten toestaan, almaar groter geworden: van +5,26 naar +15,30 over de laatste twee seizoenen. De vooruitgang is zodanig frappant dat een blik in de achteruitkijk spiegel je duizelig zou maken.
Dankzij hun herwonnen zelfvertrouwen aan de bal kunnen de Gunners momenteel een gemiddelde van 58 procent balbezit voorleggen en hebben ze hun dominant voetbal verfijnd. Na 20 wedstrijden in het huidige seizoen hadden ze al 6 goals meer gescoord (28 of 1,4 per match) vanuit een dominante actie dan over het ganse vorige seizoen (25 of 0,66 per match). Ze slaagden daarin ondanks het feit dat Bukayo Saka en zijn ploegmaats zelden in het klassieke centrum lopen, zoals dat op de Engelse velden nochtans gebruikelijk is. Wat dominant spel betreft, is Arsenal gewoon de beste ploeg van de Premier League, ondanks de aanwezigheid van Manchester City, dat al enkele jaren de referentie is op dat gebied.
Aan de andere kant van het veld kwam de uitstekende William Saliba het hart van de verdediging versterken, waardoor ze in het Emirates Stadium een enorme stap hebben kunnen zetten in het verdedigen van het doel van Aaron Ramsdale. De Gunners hebben na de zwart-witte muur van Newcastle de beste verdediging en hun balbezit is van dien aard dat de achterhoede bij balverlies goed gedekt is (ze slikten nog maar drie goals na een rechtstreekse tegenaanval, tegenover tien vorig seizoen) en ze bovendien de tegenstander ver van het eigen doel houden. Zo heeft Arsenal halverwege het kampioenschap slechts twee goals – of 0,1 per match – geïncasseerd uit dominant spel van de tegenstander (dat is drie beter dan de op één na beste, Newcastle United) en ook twee uit een stilstaande fase. Als je weet dat Arsenal onder Arsène Wenger kwetsbaar was in het eigen strafschopgebied, dan is het duidelijk dat de omwenteling onder Arteta niet alleen op het vlak van het spektakel geslaagd is. De ervaren Bask kent de wetten van de Premier League immers zeer goed, hij maakte er al meer dan vierhonderd matchen mee, als speler of als trainer. Hij weet dus allicht ook dat een van die wetten zegt dat de ploeg met de beste verdediging altijd als eerste of tweede eindigt en dat de ploeg die kampioen speelt sowieso een van de beste verdedigingen van het land heeft.
Eye of the Game
Eye of the Game ontleedde meer dan 250.000 doelpunten en biedt op basis daarvan data-analyses aan. Op die manier kan men het spelsysteem van elke club ontcijferen en de vinger leggen op de sterktes en de zwaktes van elke ploeg. Alle actoren en waarnemers in het voetbal kunnen daar gebruik van maken.
