Rode Duivels uitgeschakeld op WK: de Gouden Generatie heeft niet gefaald, de generatie daarna wel

De Rode Duivels zijn terecht uitgeschakeld op het WK. Hun hoge gemiddelde leeftijd is maar de helft van het probleem.

Er bestaat een beeld van Roberto Martínez als een laffe trainer. Als een coach die de makkelijke keuzes maakt, en te lang vasthield aan de Gouden Generatie, een omschrijving die we nu wel definitief mogen begraven. Maar eigenlijk is hij een onverbeterlijke dwarskop. Gratis tip voor elke tegenstander die ooit nog tegen een team van Martínez moet: je kon op voorhand weten dat de spelers die de meeste kritiek kregen, sowieso zouden spelen. Martínez rekende erop dat Jan Vertonghen, Thomas Meunier en Axel Witsel opgepompt aan de aftrap kwamen tegen Kroatië, gebelgd omdat publiek en pers hen afschreven. Vertrouw een speler en het betaalt zich terug, is het idee. Enkel bij Meunier, die een bijzonder ongelukkige match speelde, is dat mislukt.

Te lang vasthouden aan de Gouden Generatie: pakweg een jaar geleden had het krankzinnig geklonken. Wat is het geheugen kort. Op het EK, nog maar anderhalf jaar geleden, zaten we met z’n allen te bidden dat Axel Witsel en Eden Hazard alsjeblieft fit zouden raken. En onze te oude verdediging? Zo veel hebben zij niet weggegeven. Toby Alderweireld was misschien wel de beste (minst matige) Duivel van het toernooi.

Waar het wel aan mangelt, is niet nieuw: de jongeren die de Gouden Generatie zouden moeten verdringen, geven niet thuis. Ze dringen zich niet op. Jérémy Doku liet tegen Kroatië opnieuw flitsen zien van de wereldspeler die in hem zit. Hij had Hazard al lang uit de ploeg moeten spelen. Dat dat niet gebeurd is, kan de nu gestopte bondscoach moeilijk worden verweten. Doku is bezig aan zijn derde seizoen bij Stade Rennes, waar hij pendelt tussen ziekenboeg en bank. Leander Dendoncker of Youri Tielemans waren de logische opvolgers voor Axel Witsel. De eerste speelt amper bij Aston Villa, de tweede raakt maar niet weg bij Leicester, ook een middenmoter. Daar bestaan redenen voor, de scouts van de topclubs hebben heus geen zand in hun ogen.

Amadou Onana of Leandro Trossard? Onana bracht drive, maar liet zich door domme gele kaarten uit het toernooi duwen. Trossard heeft in de anderhalve match die hij op dit WK speelde weinig indruk kunnen maken. De man die volgens iedere analist Hazard moest vervangen, deed het niet beter. Bovendien wordt Trossard binnen drie dagen al 28, zijn weg naar de top kende veel vertraging. Over vier jaar zullen we hem ‘oud’ vinden.

Wie Martínez ook vervangt: hij stuit op hetzelfde probleem. Stel dat je die ‘te oude verdediging’ wilt vernieuwen, dan moet je het doen met Wout Faes (na amper 9 matchen in de Premier League) of Arthur Theate van Stade Rennes. Of hopen op een wederopstanding van Jason Denayer, die in de Emiraten speelt. Gouden Generatie of niet, België is geen groot voetballand. Nooit geweest. Onze talentenpool is klein, er mag niks misgaan. Martínez zal ook wel gezien hebben dat Meunier een draak van een match speelde tegen de Kroaten, maar toen keek hij naar de bank, waar geen enkele rechtsback met een verdedigend profiel zat. En die is er buiten de selectie evenmin, of toch niemand die je met een gerust hart dropt in een do or die-match op het WK. Binnen de Gouden Generatie hadden de Belgen al geen overschot, maar voortaan wordt het erger.

Wat dat betreft zou het een voetbalramp zijn als de geruchten over Romelu Lukaku kloppen. Lang voor het WK ging rond dat hij het na dit toernooi voor gezien houdt bij de nationale ploeg, om spaarzamer te kunnen omgaan met zijn grote lijf. Lukaku is nog maar 29, maar speelt al 12 jaar voor de Rode Duivels. Met hem erbij dreigen de Belgen haast vanzelf. Hij houdt een bal bij en Lukaku máákt ruimte in plaats van dat hij ze dicht loopt, à la Michy Batshuayi. Dat Batshuayi na één jaar weg moet bij ieder club die hem een kans wil geven, is niet vreemd. Het alternatief is Loïs Openda van Racing Lens of Charles De Ketelaere, die bij AC Milan voorlopig geen potten breekt. De opvolging stokt. Dat issue gaat helemaal terug tot het ineenstorten van de carrières van spelers als Charly Musonda en Zakaria Bakkali. Ooit leken zij ontluikende wereldsterren, maar dat is schijn gebleken.