De paradox van Augusta: exclusiviteit zonder prijskaartje.
Jonas Creteur gaat op zoek naar een markant cijfer van de sportweek.
Als er één golfclub is die synoniem staat voor prestige, dan is het de Augusta National Golf Club. De thuisbasis van de Masters, het meest vooraanstaande golftoernooi ter wereld dat van 10 tot 13 april plaatsvindt, heeft een haast mythische reputatie.
Maar wat vooral opmerkelijk is: het lidgeld bedraagt… 0 dollar. Voor de happy few die toegang krijgen tot dit golfwalhalla is dat een koopje. De échte prijs? Niet geld, maar iets veel zeldzamers: een uitnodiging.
Lidmaatschap is alleen op uitnodiging, en een wachtlijst bestaat niet. Met slechts zo’n 300 leden wereldwijd – een aantal dat amper wijzigt – komt er een plekje vrij als een lid overlijdt of (zelden) vertrekt. Wie maakt deel uit van deze selecte kring? Iconen als Bill Gates, de miljardair achter Microsoft, en Warren Buffett, de investeringsgoeroe.
Voormalig Amerikaans president Dwight D. Eisenhower was ooit lid, net als Americanfootballlegende Peyton Manning en oud-minister van Buitenlandse Zaken Condoleezza Rice, een van de eerste vrouwen die in 2012 werd toegelaten. Hun aanwezigheid onderstreept de status van Augusta: een club voor de top-elite.
De regels zijn legendarisch streng. Gsm’s? Verboden, behalve in het persgebouw.
Wat maakt Augusta, gelegen in de glooiende heuvels van de Amerikaanse staat Georgia, zo bijzonder, naast die 0 dollar lidgeld? De regels zijn legendarisch streng. Gsm’s? Verboden, behalve in het persgebouw. Leden en gasten mogen niet rennen, niet luid praten en zelfs niet juichen. Beveiligers van de vermaarde Pinkerton National Detective Agency handhaven deze codes met ijzeren discipline. Overtreders riskeren een levenslang verbod.
Het is een wereld waar traditie boven alles staat. Leden krijgen een groen jasje, hét symbool van Augusta, maar dat mag het terrein niet verlaten. Bij aankomst hangt het jasje netjes klaar in de kleedkamer, een service uit een vervlogen tijd. Er is ook het clubhouse, een bescheiden maar historisch gebouw uit 1854, ooit een plantagehuis. De iconische oprijlaan heet de Magnolia Lane, geflankeerd door deze majestueuze bomen.
Onder een reusachtige eik, The Big Oak, verzamelen tijdens de Mastersweek ook invloedrijke figuren, terwijl binnen een wijnkelder met exclusieve topwijnen de smaakpapillen strelen. Het contrast met de buitenwereld is groot: op slechts een paar honderd meter ligt de lawaaierige Washington Road, maar binnen de poorten heerst serene rust.
Augusta National bewijst dat echte exclusiviteit niet in dollars te meten is. Een club waar geld ondergeschikt is aan status, traditie en connecties. Voor de doorsneegolfer blijft het een droom: oogverblindend mooi, maar onbereikbaar.
Populariteit van golf glijdt verder weg zonder competitieve Tiger Woods
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
