Volleyballer Frank Depestele werd vrolijk van zijn Venezolaanse ploegmaat.
Jef Van Baelen vraagt toppers naar hun mooiste sportherinnering.
Je voelde dat het stilaan moest gebeuren. Knack Roeselare barstte van ambitie, maar een landstitel was lang geleden. We botsten telkens op het sterke Maaseik, dat toen de status had die Roeselare nu bezit: die van leidende club waarvan iedereen verwacht dat ze de competitie domineert.
Het seizoen 2004/2005 was mijn derde bij Knack Roeselare. Het team bestond uit talentvolle buitenlanders zoals Ivan Contreras, Benjamin Hardy en Sergiu Stancu, aangevuld met hongerige jonge Belgen als Denis Van Calster, Brecht Van Kerckhove en Bram Van Ghelue. Kistof Hoho kwam over van Maaseik: dat was al een ferme prik richting Limburg. Een sterk team dus, maar in feite beschikten we al een paar jaar over een goeie ploeg. Er was nog iets extra’s nodig.
Een cruciale transfer was die van onze Venezolaanse middenman Ivan Marquez. Zo zot als een deur. Marquez kon bijvoorbeeld niet met een handgeschakelde wagen rijden, maar dat hield hem niet tegen. Een gevaar in het verkeer, vond iedereen behalve Marquez zelf. Hij kwam ook keer op keer te laat op training. Op een dag had trainer Dominique Baeyens er genoeg van. Baeyens deed de deur van de trainingszaal op slot. Marquez heeft een half uur op de deur zitten bonken om alsjeblieft binnen te mogen.
De volgende dag danste hij tijdens de opwarming, zo blij dat hij weer kon trainen. Zo’n flierefluiter kan de sfeer verpesten, maar door Marquez ontstond er een vrolijke vibe. Het hielp natuurlijk dat hij in de wedstrijden presteerde en dat we vaak wonnen. Dan zie je veel door de vingers. Het eindresultaat was een team dat op een organische manier ontzettend aan elkaar hing. Zoiets valt niet te verklaren of op te wekken. Het gebeurt.
Er zat zoveel spanning op die titelmatch in Maaseik dat ik er me amper iets van herinner: in de adrenaline en de euforie zijn die herinneringen weggespoeld. Het kunnen afmaken in het hol van de leeuw was natuurlijk geweldig. Het was de derde keer dat Knack Roeselare kampioen speelde, vandaag zitten ze al een veertien titels. Die ene ploeg die zo aan elkaar hing, zorgde voor het kantelpunt.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
