Tien spelers in de top 100, maar geen team. Net daarom is België niet helemáál kansloos in zijn Daviscupfinale tegen Frankrijk.
Jo Wilfried Tsonga (ATP 18), Lucas Pouille (22), Richard Gasquet (30), Adrian Mannarino (31), Gaël Monfils (36), Benoit Paire (41), Gilles Simon (43), Pierre-Hugues Herbert (67, nummer 8 in dubbel), Jeremy Chardy (83), Julien Benneteau (94) en dubbelspecialist Nicolas Mahut (5): de Franse interim-Daviscupkapitein Yannick Noah baadt in weelde voor de finale van de Daviscup. En toch riep Johan Van Herck na de winst tegen Australië: ‘Wij gaan naar Frankrijk om te winnen.’
Ook Henri Leconte, ooit nummer 5 van de wereld, acht België tussen 25 en 27 november in Rijsel niet kansloos. De Fransman was in de aanloop naar de halve finale tegen Servië scherp voor de huidige generatie in zijn land. ‘Veel spelers in de top 100, maar in grandslamtoernooien zijn ze nergens. Zeggen dat je wil winnen, is niet genoeg. Je moet het ook doen en daarvoor elke dag hard werken. Deze generatie wordt enorm overschat.’
De resultaten geven Leconte gelijk. Van alle Franse spelers bereikte alleen Tsonga een kwartfinale in een grand slam (Australian Open), de slechtste balans sinds 2005, toen Sébastien Grosjean zich op Wimbledon bij de laatste acht had geplaatst. Maar ook Tsonga, de Franse nummer één die zes plaatsen lager staat dan David Goffin, heeft een annus horribilis achter de rug: eerste ronde Roland Garros, derde ronde Wimbledon en 2e ronde op de US Open.
‘Sommige spelers komen de ene keer wel en sturen voor een volgende ontmoeting hun kat. Ik zie niemand die echt voor zijn land wil spelen, al zullen ze voor de finale wellicht allemaal staan dringen’, brieste Leconte verder in Le Parisien. Noah, die de ploeg na het ontslag van Arnaud Clément in 2015 voor de derde keer leidt, was not amused met de commentaar van zijn landgenoot. ‘Niet constructief. Ik hoor het elke keer weer: we winnen niets. Maar we staan toch maar lekker in de finale.’
