Stefanos Tsitsipas is ambitieus voor het nieuwe seizoen: ‘Ik sta niet ver van mijn eerste grandslamtitel’

Hij kan misschien wel vertrokken zijn om een nieuwe Griekse god te worden. Als winnaar van de ATP Finals in Londen wil de jonge Stefanos Tsitsipas (21) dit jaar zijn eerste grandslamzege binnenhalen. Kan dat al op deze Australian Open?

Je bent nu terug in Australië waar je carrière vorig jaar een nieuwe dimensie kreeg met het bereiken van de halvefinales. Wat ambieer je in 2020?

Stefanos Tsitsipas: ‘Mijn doel is om dit jaar een grandslamtrofee in de lucht te steken, ook al is dat niet het belangrijkste. Ook een Masters 1000-toernooi winnen en in de top drie eindigen van de wereld zou mijn seizoen onvergetelijk maken. Dat zijn grote woorden, maar ik heb het gevoel dat ik verbeterd ben en niet al te ver meer sta van die eerste grandslamtitel. Ik heb alleszins de indruk dat ik er mijn plaats heb.’

De ATP Cup begin deze maand viel tegen, met als dieptepunt de nederlaag tegen Nick Kyrgios en toen je je raket kapotsloeg en daarbij je vader raakte. Zit je dat dwars?

‘Ik weet het. Dat had ik niet mogen doen. Ik verloor m’n koel en toen is dat jammer genoeg gebeurd. Nu ben ik niet echt ongerust voor de Australian Open. Ik moet vooral mijn competitiviteit terugvinden wanneer de matchen moeilijk zijn. Ik merk dat ik dan te passief word in mijn spel. Maar dat is nu ook weer niet zo abnormaal. In het begin wist ik ook niet goed hoe ik de ATP Cup moest aanvatten. Was het een serieus toernooi of gewoon wat voorbereiding.

‘Technisch gezien is mijn spel goed voor het moment. Er moeten enkel nog wat kleine aanpassingen aan gebeuren.’

Welke herinnering koester je aan je overwinning tegen Roger Federer in de vierde ronde van de vorige Australian Open? Dat was wel echt je doorbraak.

‘Het was echt een rollercoaster van emoties. Ik weet nog dat ik enorm veel breakpunten van Federer moest wegwerken. Toen had ik kunnen kraken, maar ik bleef erin geloven, hield mijn niveau aan en zo heb ik de zege toch nog binnengehaald.

‘Het voelde aan alsof er een enorm gewicht van mijn schouders viel. Ik denk dat ik nooit de matchbal zal vergeten. Toen ging ik mijn idool verslaan. Mijn idool die opeens mijn rivaal werd. Dat was ongelooflijk!’

2019 beëindigde je met de mooiste overwinning uit je prille carrière op de ATP Finals in Londen. Dat moest wel even een boost hebben gegeven…

‘Zeker weten. Ik verliet Londen met een trofee, iets wat eerst onmogelijk leek. Voor mij hebben die Finals ook dezelfde waarde als een grandslam. Alle toppers waren er, alleen is het wel zo dat de matchen maar gespeeld werden met twee winnende sets. Het gaf me enorm veel energie.

‘Daarna ging ik wat herbronnen in IJsland, een bestemming dat al heel lang op m’n ‘bucket list’ staat, en Oman. Daarna nam ik de raket weer op.’

Je hebt je zelfs laten filmen toen je een bad nam in een IJslandse rivier. Je lijkt naast tennis dan ook heel veel andere interesses te hebben met bijvoorbeeld je eigen YouTube-kanaal en je passie voor fotografie. Hoe kwam dat?

‘Ongeveer twee jaar geleden ben ik daaraan begonnen, geïnspireerd door een paar personen. Wanneer ik me wat minder voelde, maakte ik wat video’s en dat beurde me op. Na een tijdje deed het me zelfs realiseren dat er ook nog andere zaken zijn in het leven naast tennis.

‘Video en foto zijn de perfecte afleiding in mijn beroep. Het is een hobby en een heel leuke ook, omdat ik door het tennis zoveel unieke plaatsen in de wereld kan bezoeken. Het creatieve aspect aan filmen en fotograferen vind ik het leukste.’

Je vertelde ook dat je een paar jaar geleden bijna was verdronken in Heraklion op Kreta. Welke invloed heeft dat gehad op je carrière?

‘Dat was de eerste keer dat ik de dood van heel dichtbij zag. Er was heel veel wind die dag, maar het was niet verboden te zwemmen. Ik sprong in het water en voor ik het wist was ik 50 meter van de kust. Ik probeerde nog terug te zwemmen, maar de golven hielden me tegen. Ik ben God dan ook heel dankbaar dat hij me die dag heeft gered (zijn vader Apostolos heeft hem terug uit het water gehaald, nvdr.). Het gaf me een andere kijk op het leven. Toen ik nog heel jong was, was ik erg verlegen en had ik weinig zelfvertrouwen. Bovendien had ik ook niet veel vrienden. Nu ben ik niet meer zo ingetogen en dat kan je, denk ik, ook zien op het terrein.’

Voor je landgenoten moet je wel een nieuwe Griekse god zijn na zo’n fantastisch jaar 2019!

‘Geen idee. Je hebt ook nog basketballer Giannis Antetokounmpo die het geweldig doet in de NBA. Hij was eigenlijk de eerste die veel erkenning kreeg en ik wil hem dat niet afpakken. Maar het is geweldig dat we er allebei in slagen om de kleuren van Griekenland hoog te houden in twee verschillende sporten. Ik durf te geloven dat we de Grieken dichter bij elkaar brengen en de jongeren kunnen inspireren, dat ze moeten blijven geloven in hun dromen.

‘Tennis is niet de populairste sport in Griekenland. Alles draait er eigenlijk om voetbal en basketbal, maar ik heb het gevoel dat mijn successen daar wel wat verandering in kunnen brengen. En ik ben er fier op om mijn land te kunnen vertegenwoordigen, want we hebben een grote geschiedenis.’

Wat vind je van David Goffin?

‘David is een geweldige speler. Hij beweegt goed op het veld en hij neemt de ballen heel vroeg. Onze wedstrijden zijn altijd spannend. Het is vooral belangrijk om goed te serveren tegen hem, want hij is een van de beste rebounders in het circuit, en om heel agressief te spelen met veel intensiteit. David heeft vroeger al bewezen dat hij heel goed is en dat is nu weer het geval.’

Wat is het moeilijkste om een grandslam te winnen?

‘Je hebt nog altijd de Big Three (Roger Federer, Rafael Nadal en Novak Djokovic, nvdr.) die alles, of toch bijna alles, gewonnen hebben de laatste jaren. Hoeveel titels hebben ze onder elkaar verdeeld? 60 (57, nvdr.)? Als ik een grandslam wil winnen, dan zal ik minstens twee van hen moeten verslaan, misschien zelfs alle drie. Misschien ook niet, als iemand anders dat werk vroeger in het toernooi voor mij doet.

‘Het probleem is dat hoe verder ze raken in het toernooi, hoe beter ze zich voelen en dus moeilijker worden om te verslaan. Dat is echt het moeilijkste, zeker wanneer je drie sets moet winnen. Het geeft hen meer kansen om in je hoofd te spoken en de match te doen omslaan.’

Je heb ze wel alle drie verslagen in 2019, en Roger Federer zelfs twee keer. Wie van de drie is de moeilijkste?

‘Ik zal antwoorden zoals de meeste spelers dat zullen doen: Rafael Nadal. Dat is het algemeen gevoel en ik deel die.’

Waarom dan?

‘Door zijn vechtlust. Hij heeft zo een energie op het terrein. Hij laat nooit los. Daarnaast heb je ook zijn positie op het veld. Hij dekt echt alles, zodat het heel moeilijk wordt om een winner te slaan. Zelfs wanneer hij in het defensief lijkt te zitten, kan hij het punt nog doen omslaan en winnen. Hij heeft echt een van de beste forehands van de wereld.’