Roger Federer: de comeback, deel twee

Zondag begint Roger Federer in Genève aan zijn echte comeback, na maandenlang blessureleed.

Ruim dertien maanden, na de Australian Open van 2020, had Roger Federer wegens twee knieoperaties niet gespeeld, toen hij begin maart zijn comeback maakte in het ATP 250-toernooi in Doha. Een kort intermezzo, want na moeizame winst in de zestiende finale tegen de Brit Daniel Evans verloor de Zwitser in de kwartfinale tegen de Georgiër Nikoloz Basilasjvili.

Federer gaf daarna forfait voor het toernooi in Dubai, en ook voor het Masters 1000-toernooi in Miami. Hij wilde zich naar eigen zeggen vol op het gravel- en grasseizoen kunnen concentreren, en nog meer tijd nemen voor zijn revalidatie. The Swiss Maestro zou na anderhalve maand trainen in het graveltoernooi van Madrid aantreden (dat vorige week werd gespeeld), maar die rentree werd opnieuw uitgesteld naar de Geneva Open, een ATP 250-toernooi dat zondag in zijn thuisland begint.

Aan het daaropvolgende Masters 1000-toernooi in Rome zal Federer niet deelnemen, aan Roland Garros (dat na een week uitstel plaatsvindt tussen 30 mei en 13 juni) wel. De 39-jarige Zwitser speelde de laatste vijf jaar nochtans slechts één keer aan de Porte d’Auteuil (in 2019, toen Rafael Nadal hem uitschakelde in de halve finale). Het is dan ook het enige grandslamtoernooi dat hij slechts éénmaal kon winnen (al daterend van 2009). En waar zijn zegepercentage ook het kleinst is: 70 op 87 (80 procent). Ter vergelijking: op de Australian Open, Wimbledon, en de US Open is dat respectievelijk 87, 89 en 86 procent, goed voor zijn negentien andere grandslamtitels. Ook Federers algemeen winstpercentage op gravel is beduidend lager: 76 procent, vs. 83 procent op hardcourt en 87 procent op gras. Op clay won Federer dan ook ‘slechts’ elf toernooien in zijn hele carrière, op een totaal van 103.

Verre van zijn favoriete ondergrond dus, maar om weer matchritme op te doen er is geen andere optie richting zijn échte hoofddoelen van het tennisseizoen: Wimbledon (28 juni – 11 juli), de Olympische Spelen in Tokio (met start van het tennistoernooi op 24 juli) en de US Open (30 augustus – 12 september). Vanaf Wimbledon wil The FedExpress wel weer flitsen als vanouds. Op zoek naar zijn 21e grandslamzege (waarmee hij mogelijk Rafael Nadal zou bijbenen, als die op Roland Garros een nieuw record zou vestigen). En op zoek naar zijn eerste gouden olympische medaille in het enkelspel – het laatste grote hiaat op zijn immense palmares.

Federer heeft zich ook al geëngageerd voor het grastoernooi van Halle (14-20 juni). Dat won hij al tien keer (in 2019 voor het laatst in de finale tegen David Goffin) en gebruikt hij traditioneel als opwarmer voor Wimbledon (28 juni-11 juli). Opvallend: niet alleen voor dit jaar, maar ook voor 2022. Een contract waar hij makkelijk onderuit kan, maar mogelijk een teken dat King Roger niet van plan is om dit jaar zijn tennisraket aan de haak te hangen.

Er werd nochtans al volop gespeculeerd dat de Zwitser, die op 8 augustus veertig jaar wordt (tijdens de Olympische Spelen in Tokio), afscheid zou nemen op zijn thuistoernooi in Basel, eind oktober 2021. Misschien doet hij er dus nog een jaar bij. Maar dan zullen zijn geteisterde knieën hem moeten toelaten om weer enigszins zijn topniveau van weleer te bereiken. Vroegtijdige uitschakelingen op Wimbledon, in Tokio en de US Open of nieuw blessureleed zouden dat plan weer kunnen omgooien.