Margaret Court, de (bewust) vergeten kampioene
In 2020 is het exact 50 jaar geleden dat Margaret Court de vier grandslamtoernooien won, maar grote huldigingen zijn voor de Australische recordkampioene niet gepland. Vergeten door haar land en de tenniswereld.
Onmogelijk om er dit jaar naast te kijken. In 1969 had Rod Laver, net als zeven jaar ervoor, zijn tweede grandslam gewonnen en waar het tenniscircus de voorbije maanden ook halt hield, werd de nu 81-jarige Australische tennislegende gevierd. Hij kreeg bloemen en replica’s van zijn bekers, mocht cheques aan winnaars uitdelen en liet zich graag fotograferen naast Roger Federer en Novak Djokovic. Na zijn carrière was Laver naar Californië verhuisd, maar begin dit jaar werd hij voor een huldiging op de Australian Open op kosten van de toernooidirectie naar Melbourne overgevlogen. ‘Dat vond ik onwaarschijnlijk’, zei Margaret Court (77), samen met Maureen Connolly (1953) en Steffi Graf (1988) de enige vrouw die de vier grandslamtoernooien in hetzelfde jaar won. En in afwachting van een stunt van Serena Williams pakte niemand meer grandslamtitels: de teller van de jongste Williams staat op 23, Court won er eentje meer.
In 1970 is het exact vijftig jaar geleden dat ze het seizoen domineerde, maar in tegenstelling tot Lavers verjaardag lijkt die mijlpaal zomaar te passeren. ‘Als ik niet officieel word uitgenodigd, ga ik nooit meer naar de Australian Open’, zei de Australische, die er voor het laatste te gast was in 2017 en de woede van de tenniswereld op de hals haalde toen ze zich manifesteerde als fervent tegenstandster van het homohuwelijk. Samantha Stosur vroeg aan de toernooidirectie om niet meer te moeten spelen in de Margaret Court Arena, Martina Navratilova en andere lesbische (ex-)speelsters drongen erop aan om de naam van het stadion te veranderen.
De vete tussen de twee ging terug naar 1990, toen Court in een interview zei dat lesbische vrouwen ‘een groot gevaar voor de sport’ waren. ‘Martina is een geweldige speelster, alleen zou ik als jong talent liever iemand aan de top hebben naar wie ik kan opkijken. Navratilova is een vriendelijke vrouw, maar ze zit op een moreel dwaalspoor’, aldus de streng katholieke Court, die in 1991 dominee in de Pinksterbeweging werd.
24 grandslamtitels in het enkel, 19 in het vrouwendubbel en 21 in het dubbel gemengd, goed voor een onwaarschijnlijk totaal van 64, maar Australië heeft Margaret Court nooit echt gelust. Té dominant. Toernooien en wedstrijden waren voorspelbaar. Zoals in 1970, toen ze op de Australian Open in 6 wedstrijden amper 13 spelletjes verloor. In 21 van de 27 toernooien was ze de sterkste, van haar 110 matchen dat seizoen verloor ze er slechts 6. Nooit eerder vertoond, maar de Australische tennisfederatie is nog altijd terughoudend om dat memorabele jaar te herdenken. ‘We hebben alleen maar bewondering voor de tennisprestaties van mevrouw Court, maar sommige inzichten van haar stemmen niet overeen met onze waarden van gelijkheid, diversiteit en integratie.’