Roger Federer beleeft op zijn 36e een droomjaar. Op de US Open, die maandag begint, gaat hij op zoek naar zijn twintigste grandslamzege én de eerste plaats van de ATP-ranking. Sportmagazine.be kon hem spreken. ‘Ik ben altijd een speler van grote courts en grote afspraken geweest’.
Roger Federer vierde op 8 augustus zijn 36ste verjaardag, maar hij heeft niets van zijn jeugdigheid verloren. De Zwitser lijkt zelfs sterker dan ooit. Sinds zijn comeback in Melbourne op 16 januari van dit jaar brengt hij de tenniswereld in vervoering. De recordhouder van het aantal grandslamtitels verbaasde iedereen – hijzelf inbegrepen – met zijn overwinningen op de Australian Open, Wimbledon, Indian Wells en Miami. En hij mag zelfs een terugkeer naar de eerste plaats van het ATP-klassement ambiëren op de US Open, waar hij één van de grote favorieten wordt. Een gesprek.
Sportmagazine.be: Roger, je beleeft een droomjaar. Hoe verklaar je dat?
Roger Federer: ‘2017 is inderdaad een prachtig jaar. Ik zie niet hoe ik het beter had kunnen doen. Ik ga weer een pauze van zes maanden nemen en hoop dat elke comeback even fantastisch wordt als deze (lacht). Nee, serieus, ik heb me vooral om gezondheidsredenen teruggetrokken (hij werd aan de meniscus geopereerd en had last van rugpijn, nvdr.). Er was geen enkel verband met mijn spel. Ik wou gewoon in topvorm zijn om met de beste te wedijveren en zeven keer vijf sets te kunnen spelen. Het was vorig jaar heel hard en we hebben enorm gewerkt om terug te komen.’
Ben je verrast door je resultaten?
Je zou ook gelachen hebben moest ik je gezegd hebben dat ik dit seizoen twee grandslams ging winnen
‘Ja, ik ben zeer verrast door het verloop van mijn jaar, de manier waarop ik op de court met moeilijke momenten omga en mijn spelniveau van elke dag. Ik dacht wel dat ik opnieuw kon schitteren, maar niet in die mate. Je zou ook gelachen hebben moest ik je gezegd hebben dat ik dit seizoen twee grandslams ging winnen. Mijn overwinning op de Australian Open was een enorme verrassing. Daarna volgden Indian Wells en Miami. In Miami heb ik veel geluk gehad tegen Berdych en Kyrgios, voor ik een andere grote finale tegen Nadal speelde. Ik wilde in topvorm zijn voor het grasseizoen. Het is ongelooflijk!’
Je laatste grandslamtitel vóór de twee van dit jaar dateerde van 2012. Heb je altijd geloofd dat je op een dag weer zou winnen?
‘Ja, ik geloofde er echt in. Maar voor mij was het ook belangrijk dat mijn team erin geloofde. Ik moet niet de enige zijn die de ploeg draagt, meestal moet de ploeg mij dragen, want het is op een paar procenten dat ze het verschil maken. Als je zweeft, zet ze je terug met beide voeten op de grond. Ik heb trouwens de vraag gesteld aan alle leden van het team en het antwoord was hetzelfde: ze vonden dat ik indien ik in goede gezondheid ben, goed voorbereid en gemotiveerd was, alles mogelijk was.’
Je kan zelfs op de US Open terug nummer één van de wereld worden. Wat zou dat betekenen?
‘Als ik mag kiezen zou ik liever het jaar als nummer één afronden. Ik zou dan op vakantie kunnen vertrekken en dat zou cool zijn (glimlach) Het is tussen Rafa (Nadal, nvdr.) en mij. Ik weet niet in hoeverre Rafa het jaar op nummer één wil beëindigen, of indien hij er gewoon een tijdje wil blijven. Maar, het is duidelijk dat terug nummer één worden iets overweldigend is, in het bijzonder op dit gevorderd niveau van mijn carrière.’
In New York kan je ook je twintigste grandslam titel binnenhalen…
‘Mijn derde grandslamtitel van het jaar en de twintigste van mijn carrière op de US Open winnen zou te gek zijn! Aangezien ik de laatste editie gemist heb, heb ik nog nooit in het nieuwe stadion Arthur Ashe gespeeld. Er zal ook een balwisseling zijn, waardoor we verschillende spelstijlen zullen kunnen tonen. Dat alles motiveert me. Ik hoop gewoon dat ik in topvorm zal zijn (hij had last van rugpijn tijdens zijn finale in Montréal tegen Alexander Zverev, nvdr.).’
Welke kwaliteiten maken van jou zo’n kampioen ?
Ik ben altijd een speler van grote courts en grote afspraken geweest. Ik heb altijd wat moeite gehad op court nr. 18
‘Ik denk dat het op dit niveau vooral de regelmaat is. Ik ben altijd een speler van grote courts en grote afspraken geweest. Ik heb altijd wat moeite gehad op court nr. 18, ik weet niet waarom. Ik heb altijd gevonden dat ik de bal niet zo goed raakte als op de central court. En ik zei tegen mezelf dat dat een goede zaak was, dat het nuttig zou zijn wanneer ik de beste zou trotseren of tijdens grote wedstrijden. Ik droomde ook groots. En ik trainde zeer hard en op intelligente wijze. Ik heb geluk gehad dat ik veel talent had, maar ik heb veel moeten werken, want talent geeft je niet alles.’
Wat drijft je om verder te doen? Je zei dat het niet de records waren…
‘Ik weet het niet. Liefde voor het spel. Mijn echtgenote gaat er helemaal akkoord mee dat ik verder doe. Ze is mijn eerste supporter. Vandaag zijn mijn vier kinderen allemaal aanwezig. Mijn jongens weten totaal niet wat er gebeurt, het is redelijk grappig. Voor hen is het gewoon een speelterrein, maar ik hoop dat ze het op een dag zullen begrijpen. In hun bijzijn spelen is in elk geval zeer speciaal. En ik train en reis nog altijd graag. Aangezien ik een beetje minder speel, heb ik de indruk dat ik halftijds speel. Dat is fantastisch voor heel het gezin!’
Zie je jezelf tot je veertigste spelen?
Ik kan in een koelkast kruipen en eruit komen voor Wimbledon
‘Dat kan, als mijn gezondheid het toelaat. Ik zou 300 verlofdagen kunnen nemen en me gewoon voor Wimbledon voorbereiden. Ik kan in een koelkast kruipen en er dan uitkomen. Ik zou dan niet geblesseerd kunnen raken (glimlacht) Maar Wimbledon spelen en winnen, is niet hetzelfde. Als je wil blijven spelen, moet je een minimum spelen, want het is tijdens een wedstrijd dat je echt ziet wat je waard bent. Ik heb nog geen beslissingen op lange termijn genomen, ik weet nog niet of ik zal meedoen met de Olympische spelen van Tokyo bijvoorbeeld. Ik zie me volgend jaar nog in Wimbledon, maar dat is nog ver en wanneer je 35 of 36 bent, is er geen enkele garantie.’
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
