Novak Djokovic heeft de US Open moeten verlaten nadat hij per ongeluk een bal sloeg op de keel van een lijnrechter. Het is een volgende episode in een ongelukkig jaar voor de Serviër.
‘Djokovic wil op de US Open de beste tennisser aller tijden worden. De sympathiekste ook, maar dat zal niet meer lukken’, vertelde Marc de Hous, ex-coach van Kim Clijsters, vorige week nog aan Sport/Voetbalmagazine. Het maakt duidelijk dat de Servische toptennisser op sportief vlak dan wel top mag zijn na een winstreeks van 26 wedstrijden in 2020, maar naast het veld is hij meer vijanden dan vrienden aan het maken. Djokovic kwam zelfs naar de Amerikaanse grandslam om zijn reputatie te redden. Hoe is het zover kunnen komen?
Antivaxer
Het jaar begon goed voor Nole na een nieuwe eindwinst op de Australian Open. Nog drie grandslams en hij telt de meeste grandslamzeges aller tijden. Het coronavirus gooide daarna roet in het eten, maar ook daar had Djokovic aanvankelijk niet de grootste problemen mee. ‘Ik bleef maar spelen, spelen, spelen en nu was het misschien tijd voor iedereen om even de voet van het gaspedaal te nemen. Ik ben echt dankbaar voor deze periode’, liet hij toen optekenen.
Een groot deel van de spelers laakt overmoedige en betweterige houding van Novak Djokovic.
Maar daarna veranderde het jaar van Djokovic in eentje om snel te vergeten. Het begon midden april toen hij zich een grote tegenstander van een vaccin tegen het coronavirus toonde. ‘Ik ben tegen een vaccin en ik wil niet gedwongen worden om er een te nemen om zo te kunnen reizen’, was de Serviër duidelijk. Vervolgens kwam hij zelfs nog met andere antivaxertheorieën die niet bepaald in het goede keelgat schoten bij de tenniswereld.
Nadat even later werd bekendgemaakt dat de US Open zou doorgaan eind augustus, maar met enorm strenge maatregelen, wou Djokovic zelfs niet naar New York afreizen. ‘De regels zijn gewoon te extreem om alleen al maar te mogen spelen.’ Het was een uitspraak die slecht viel bij de lager gerangschikte spelers die in financiële nood zaten en dringend toernooien wilden spelen.
Spreken voor de groep
Nochtans had Djokovic zichzelf eerder nog naar voren geschoven als vertegenwoordiger van die groep spelers door een nieuwe vakbond in het leven te roepen, de Professional Tennis Players Association (PTPA). Met die vakbond, die enkel uit spelers bestaat, moet de stem van de tennissers, en dan ook de lager gerangschikte, luider klinken. Bij de huidige vakbond ATP, waar de mannelijke tennissers en de organisatoren ieder de helft van de stemmen hebben, zouden de spelers volgens hem te weinig te zeggen hebben.
En dan moest de onfortuinlijke Adria Tour nog beginnen. Het exhibitietoernooi van Novak Djokovic, dat goedgekeurd werd door de Servische regering, lapte elke coronamaatregel aan zijn laars. Van social distancing of een mondmasker was geen sprake, supporters zaten zoals altijd naast elkaar op de tribunes en de spelers knuffelden elkaar en gingen zelfs feesten in de hoofdstad Belgrado. En natuurlijk had dat ook enkele positieve coronatests tot gevolg. Zelfs Djokovic en zijn vrouw raakten besmet met het virus. ‘We deden het met de beste bedoelingen’, verdedigde de Serviër achteraf zijn toernooi, maar in een periode waarin overheden overtuigd moesten worden dat toernooien konden doorgaan, was dit absoluut uit den boze.
Zijn Amerikaanse tour met onder meer het toernooi van Cincinatti moest zijn imago dan maar wat opkrikken. Ineens was Djokovic zelfs fan van de weliswaar net iets minder strenge aanpak van de US Open. ‘Dit is niet enkel een overwinning voor de top-100 maar voor het hele milieu’, was Djokovic vorige week nog lyrisch. Maar was het wel verstandig dat Djokovic voor het hele ‘milieu’ sprak? De nummer 1 van de wereld zit namelijk in een suite voor hem alleen terwijl de lager gerangschikte spelers in hotels zitten waar ze de ramen niet eens kunnen openen.
Betweterige houding
Bovendien kwam hij vorige week met een persconferentie in New York over zijn nieuwe vakbond. Ook dat was niet verstandig, want zijn speech, waarin hij het had over de rechten van de spelers en tegen de toernooien, was niet echt goed getimed. De US Open had namelijk net nog bekendgemaakt dat het 91% van het originele prijzengeld had behouden en dat terwijl het zelf geen inkomsten van toeschouwers had. Zijn de organisaties dan echt de vijand? ‘Is het nu geen tijd voor eenheid binnen de tenniswereld?’, opperden Roger Federer en Rafael Nadal eerder al, die niet willen toetreden tot de spelersvakbond van Djokovic.
Daarin zitten overigens ook geen vrouwen (die momenteel bij de WTA zitten, de tegenhanger van ATP). Dat zette dan weer kwaad bloed bij Andy Murray, de Britse tennislegende die zich inzet voor gendergelijkheid in de tenniswereld. ‘Als hij dan toch een aparte vakbond wil, dan is het misschien ook tijd om de WTA erbij te betrekken.’
Novak Djokovic heeft zich de laatste maanden dus niet in de gratie van zijn ’tennismilieu’ kunnen werken. Sterker nog, een groot deel van de spelers laakt zijn overmoedige en betweterige houding waarmee hij doet uitschijnen dat hij alles voor het zeggen heeft in de wereld. Het voorval met de lijnrechter op de US Open, waar hij nadien nog vroeg aan de jury om hem niet te schorsen want ‘het is mijn carrière en mijn grandslam’, is slechts een zoveelste uiting van die houding. Het is tijd voor Djokovic om zich weer positief in het nieuws te profileren.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
